Καμιά θεομηνία. Πρόκειται για έγκλημα κοινής αποδοχής - Free Sunday
Καμιά θεομηνία. Πρόκειται για έγκλημα κοινής αποδοχής

Καμιά θεομηνία. Πρόκειται για έγκλημα κοινής αποδοχής

«Με παράσυρε το ρέμα, μάνα μου δεν είναι ψέμα, Περιστέρι και Μοσχάτο τα ’καν’ όλα άνω-κάτω, Καμίνια και Αγια-Σωτήρα τα ’πνιξ’ όλα η πλημμύρα». Αυτά μοιρολογούσε στον Μεσοπόλεμο ο Μάρκος Βαμβακάρης μετά την πλημμύρα του 1934, όταν η συγκοινωνία γινόταν με βάρκες και οι εφημερίδες μιλούσαν για τη βάθους 2 μέτρων «λίμνη των Τζιτζιφιών». Πρώτο συμπέρασμα: Οι περιοχές που πλημυρίζουν δεν είναι άγνωστες, τις ξέρουν ακόμη και οι φίλοι μας οι μπουζουξήδες. Η Νέα Πέραμος, η Μαγούλα και η Μάντρα είναι όμορφες και χαρισματικές περιοχές, γνωστές όμως για τα προβλήματα υψομετρίας που κατά καιρούς τις αφήνουν στο έλεος των νεροποντών.

125

Εφημερίδα «Έθνος», την επομένη της καταστροφής, 23/11/1934 (η φωτογραφία από το blog του Πάνου Σαββόπουλου).

Αυτές τις μέρες δεν έβρεξε μόνο νερό, έβρεξε και πολύ… ΥΠΕΧΩΔΕ, με αποτέλεσμα πολλοί να γίνουν ειδικοί σε θέματα υποδομών ασφάλειας και προστασίας του πληθυσμού. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Ένα παράδειγμα:

Στις πολυτεχνικές σχολές λένε ότι για να φτάσει το βρόχινο νερό ως τη θάλασσα ακολουθεί τρεις δρόμους: τα εφήμερα ρέματα, τους χειμάρρους και τα ποτάμια. Πριν από τρία χρόνια, κόντρα στη βεβαιότητά μου ότι οι νόμοι περί αυθαιρέτων είναι καταφανώς αντισυνταγματικοί, προσπαθούσα με το χέρι στην καρδιά να υπογράψω για έναν φίλο υπεύθυνη δήλωση ότι κοντά στο ακίνητό του δεν περνά ρέμα. Προσπάθησα να είμαι συνεπής. Ανέτρεξα σε σπάνιους στρατιωτικούς χάρτες, όπου διέκρινα ότι ναι, από εκεί κοντά περνά κάποιο ρέμα, αλλά ήταν τεχνικώς αδύνατο χωρίς δαπανηρή υδραυλική μελέτη να είμαστε σίγουροι εάν το ακίνητο είναι ακίνδυνα μακριά ή επικίνδυνα κοντά στις κοίτες του ρέματος. Δεύτερο συμπέρασμα: Οι δημόσιες υπηρεσίες ούτε σε θέση είναι, ούτε τη διάθεση έχουν, ούτε τις γνώσεις διαθέτουν για να πιστοποιήσουν οτιδήποτε σχετικό με τα ρέματα στο Λεκανοπέδιο.

Το κράτος δεν μπορεί να κάνει μερακλίδικα πολιτικά χατίρια με μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά μερίσματα, και ταυτόχρονα να φροντίζει για την προστασία του πληθυσμού από τις φυσικές καταστροφές, τις πλημμύρες, τις φωτιές, τους σεισμούς, τις κατολισθήσεις, τους καύσωνες και τους παγετούς. Εκτός αν κατά την απογείωση από την πραγματικότητα ανακάλυψαν το λεφτόδεντρο σαν τον Γεώργιο Α. Παπανδρέου και την παρέα του, που πρακτικά μηδένισε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, για να σκηνοθετήσει εύπεπτα οικονομικά μεγέθη για την τρόικα και τους θεσμούς, καλό είναι να του πει κανένας που ξέρει γράμματα ότι όταν μηδενίζεις το ΠΔΕ, ουσιαστικά ποντάρεις στην πιθανότητα η ρουλέτα να μη φέρει ποτέ ζερό. Δηλαδή ούτε πλημμύρες, ούτε καύσωνες, ούτε χιονοπτώσεις…

Όταν κουρεύουμε τους προϋπολογισμούς των δήμων και των περιφερειών, όταν στερούμε τον πληθυσμό από την προστασία απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, για την οποία (προστασία) πληρώνει με φόρους…

Όταν κατασκευάζουμε αυτοκινητοδρόμους πάνω σε στρατιωτικού τύπου αναχώματα ύψους 3 και 5 μέτρων χωρίς να αφήνουμε περάσματα για τις νεροποντές επειδή έτσι βολεύει τους κατά καιρούς εθνικούς εργολάβους…

Όταν εγκαταλείπουμε τις υποδομές ασυντήρητες και τα βασικά έργα υποδομής χωρίς βελτιώσεις, μεγεθύνοντας ασύμμετρα τις συνέπειες από τις φυσικές καταστροφές…

Όταν βγάζουμε τρεις αλλεπάλληλους νόμους για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κτιρίων (που είναι άλλο πράγμα από τα κτίρια με αυθαίρετες κατασκευές) χωρίς να γνωρίζουμε ποια είναι τα δάση και ποια είναι τα ρέματα, διότι ούτε δασολόγιο έχουμε ούτε ρεματολόγιο…

Τότε πρέπει ο υπεύθυνα ενημερωμένος πολίτης να θυμάται και να υπενθυμίζει στους πολιτικούς που ζητούν την ψήφο του ότι οι πλημμύρες έχουν περίοδο επιστροφής και ότι δεν πρόκειται για ακραία αλλά για περιοδικά καιρικά φαινόμενα που κάθε δέκα με είκοσι χρόνια επανεμφανίζονται.

*Ο Κώστας Κουρούνης είναι πολεοδόμος πολιτικός μηχανικός, υπεύθυνος για την πρωτοβουλία Publicspace.gr.