Ολυμπιακός: Πληρώνει πολύ ακριβά τα λάθη του

Σε μια σεζόν που ξεκίνησε στραβά, συνεχίστηκε άκρως εντυπωσιακά και ακολούθησε ένα άνευ προηγουμένου μπέρδεμα, ο Ολυμπιακός πλήρωσε τον κακό προγραμματισμό του, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της σεζόν, με τον εκτός συγκλονιστικού απροόπτου αποκλεισμό του από το Top-16 της Ευρωλίγκας, για πρώτη φορά μετά από 11 διαδοχικές παρουσίες στα πλέι οφ της διοργάνωσης. 

Η ψυχρή αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν άξιζε να προκριθεί. Νίκησε μόλις μία φορά εκτός έδρας στο Top-16, στην έδρα της Λαμποράλ, και έχασε έξι φορές. Από αυτές, πάλεψε μέχρι την τελευταία φάση για τη νίκη στη Γερμανία απέναντι στην Μπρόζε και έμεινε στο ματς μέχρι τα τελευταία λεπτά κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, ενώ έχασε με κάτω τα χέρια στο Κάουνας, στη Βαρκελώνη, στη Μαδρίτη και στη Μόσχα από τη Χίμκι την περασμένη Πέμπτη. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορείς να έχεις ελπίδες πρόκρισης από τον πιθανότατα πιο δύσκολο όμιλο στην ιστορία της Ευρωλίγκας όταν καταγράφεις δύο ήττες από μία ομάδα με το ελάχιστο ειδικό βάρος της Μπρόζε και μια συντριβή από τη μακράν ασθενέστερη ομάδα του ομίλου, τη Ζαλγκίρις. 

Ήταν αυτά τα αποτελέσματα που ανάγκασαν τον Ολυμπιακό να ψάξει ένα «τέσσερα στα τέσσερα» στα τελευταία παιχνίδια του ομίλου για να προκριθεί, τέσσερα «πρέπει» που αποδείχθηκαν αβάσταχτο φορτίο για τις πλάτες του πρωταθλητή Ελλάδος. Όπως θα αποδεικνύονταν αβάσταχτο φορτίο για τις πλάτες των περισσότερων ομάδων. Άλλωστε, όταν ψάχνεις να επιτύχεις κάτι τόσο οριακό, εξαρτάσαι από κάθε λεπτομέρεια και ευελπιστείς ότι όλα θα σου πάνε καλά. Στη Μόσχα, όμως, τίποτα δεν πήγε καλά. Η Χίμκι βρήκε ρυθμό από νωρίς και έφερε εύκολα το παιχνίδι στα μέτρα της, εφόσον ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να παίξει άμυνα και δεν έβγαζε ούτε πίστη στον στόχο του ούτε δυναμισμό και αποφασιστικότητα: μπορεί οι Ρώσοι να «σκότωσαν» τον Ολυμπιακό πίσω από τα 6.75 μ., ωστόσο οι βάσεις του θριάμβου τους μπήκαν μέσα στη ρακέτα, με το πάρτι που έστησε ο Ογκάστιν και τα 14 περισσότερα ριμπάουντ που πήραν οι γηπεδούχοι, οι οποίοι πήραν 44 ριμπάουντ, με το 1/3 αυτών (15) να είναι επιθετικά.

Δεδομένων των πεπραγμένων του Ολυμπιακού στο Top-16, το αποτέλεσμα της Μόσχας μπορεί να χαρακτηριστεί αναμενόμενο. Από τους τέσσερις «τελικούς» που είχε μπροστά του, ο Ολυμπιακός πήρε τους δύο πρώτους, με την εμφάνισή του κόντρα στη Ρεάλ να δημιουργεί προσδοκίες για επίτευξη αυτού του μικρού θαύματος που χρειαζόταν. Διόλου τυχαία, οι δύο πρώτοι «τελικοί» διεξήχθησαν στη θαλπωρή του ΣΕΦ: η ώθηση των οπαδών του έκανε τον Ολυμπιακό να ξεπερνάει τα προβλήματά του, προβλήματα τραυματισμών και χημείας. Με το που χρειάστηκε να επαναλάβει το ίδιο εκτός έδρας, ο Ολυμπιακός κατέρρευσε.

Οι λόγοι για τους οποίους οδηγήθηκε σε αυτό το σημείο η κατάσταση είναι πλέον αρκετά ξεκάθαροι. Το πρόβλημα ξεκίνησε το καλοκαίρι, με τη στελέχωση της γραμμής ψηλών: δεν υπήρχε ικανό «τεσσάρι» να μοιραστεί την ευθύνη με τον Πρίντεζη και ο Μιλουτίνοβιτς, που συμπλήρωνε τη γραμμή των ψηλών, αποδείχθηκε προσθήκη για μελλοντική αξιοποίηση και όχι για να προσφέρει άμεσες λύσεις. Το σημείο καμπής ήταν ο τραυματισμός του Γιανγκ, ο οποίος νωρίς νωρίς στη σεζόν τέθηκε εκτός, μέχρι το τέλος της. Αφενός ήταν ο παίκτης στον οποίο επένδυσε ο Ολυμπιακός για να του κάνει τη διαφορά σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Αφετέρου η απουσία του επιβάρυνε τους εναπομείναντες και η διαδικασία αντικατάστασής του έφερε το μεγάλο μπλέξιμο. Ο σοβαρός τραυματισμός του Γιανγκ συνδυάστηκε και με ένα ντόμινο μυϊκών, και όχι μόνο, τραυματισμών (με αποκορύφωμα τον σοβαρό τραυματισμό του Λοτζέσκι, που ακόμα δεν έχει επιστρέψει), με τον Σφαιρόπουλο να έχει μονίμως τουλάχιστον τρεις παίκτες στο απουσιολόγιό του και να υπάρχουν διαστήματα στα οποία δεν είχε ούτε καν τους απαραίτητους παίκτες για να κάνει αξιοπρεπή προπόνηση.

Την κατάσταση χειροτέρεψαν οι επιλογές που έγιναν για την ενίσχυση της ομάδας. Ο Σον Τζέιμς πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ ο Τζόνσον-Όντομ περισσότερα προβλήματα δημιούργησε παρά έλυσε. Πήρε περισσότερο χρόνο συμμετοχής απ’ ό,τι άξιζε βάσει της απόδοσής του και παράλληλα στέρησε χρόνο συμμετοχής από τους παίκτες στους οποίους στηρίχτηκε ο Σφαιρόπουλος όταν ο Ολυμπιακός καλά καλά δεν συμπλήρωνε 12άδα αλλά πήγαινε από τη μία νίκη στην άλλη. Η έλευση του Τζόνσον-Όντομ, σε συνδυασμό με τη συζήτηση για το αν ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει τελικά (νέο) αντικαταστάτη του Γιανγκ, χάλασε το μυαλό της ομάδας στο πιο κρίσιμο διάστημα. Εκείνο το διάστημα ήρθαν οι καθοριστικές ήττες που έβγαλαν εκτός τροχιάς τους πρωταθλητές Ελλάδας, οι οποίοι στη συνέχεια έτρεξαν να προλάβουν στην τελική ευθεία αλλά πλέον δεν ήταν δυνατόν να προλάβουν. 

Εκείνο που τους μένει πλέον είναι να εκμεταλλευτούν το διάστημα μέχρι τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, ώστε να ανασυνταχθούν για να διατηρήσουν τα εγχώρια σκήπτρα τους.