Ο επικείμενος όλεθρος ενός απλοϊκού αλαζόνα

Στο θέμα της αλλαγής ταυτότητας φύλου ο ΣΥΡΙΖΑ την πάτησε. Και πολιτικά δεν έχει πλέον καμία σημασία αν περάσει ή δε περάσει η ρύθμιση για τα ηλικιακά όρια.

Την πάτησε διότι έκανε το θέμα συμβολικό και είχε τη βεβαιότητα ότι θα σύρει την αντιπολίτευση να το ψηφίσει. Περίπου όπως ο Καίσαρας ήθελε να βάλει την Κλεοπάτρα, με την οποία είχε μόλις αποκτήσει ένα παιδί, στον θρίαμβο του στην Ρώμη για την κατάκτηση της Αιγύπτου...

Νόμιζε ότι του έφτανε που έκαναν λόμπι οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, στους οποίους λογικά κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης δε θα μπορούσαν να πουν όχι.

Αυτές οι σκέψεις αποδείχτηκαν κάτι παραπάνω από απλοϊκές κι είναι πλέον προφανές ότι η κυβερνητική ζωή τους γίνεται πλέον πιο δύσκολη.

Η κοινοβουλευτική ομάδα έχει αποκτήσει και άλλες προτεραιότητες από τον φόβο μην έλθει ο Μητσοτάκης και κάποιοι -ευλόγως- βάζουν στη ζυγαριά και το προσωπικό τους μέλλον.

Οι λίγοι των ΑΝΕΛ που εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός κυβέρνησης, ειδικά μετά το Λονδίνο, βλέπουν τη ζωή αλλιώς.

Το κόμμα θέλει αριστερή πολιτική γυμναστική και το Μαξίμου εκλογικές πελατείες.

Πρακτικά η εποχή που η απλοϊκή θεώρηση μπορούσε να αποτελέσει για τον Τσίπρα διαβατήριο έχει αρχίσει να παρέρχεται.

Η καθημερινότητα του ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πολύ σύνθετη, όσο απλοϊκά πολιτικά κι αν σκέφτονται αυτοί που σχηματίζουν το μεγάλο κυβερνητικό πάζλ.

Στην αντιπολίτευση με ένα “όχι” καθάριζαν. Στην κυβέρνηση πια το “ναι” έχει αρχίσει να γίνεται δύσκολο. Θέλει συνθέσεις και ισορροπίες σε περιορισμένο χώρο κι ο Τσίπρας δεν έχει δείξει ότι πολιτικά κινείται σαν την γυμνάστρια στον δοκό.

Και σήμερα να τα καταφέρουν στην ταυτότητα φύλου, θα τα κάνουν θάλασσα στο επόμενο που είναι βέβαιο ότι δε θα αργήσει.

Κάθε πύρρεια νίκη, θα τους φέρνει πιο κοντά στην συντριβή.