Επικίνδυνη αφέλεια ή εγκληματική απάτη;

“Λίγοι ήξεραν τον νεαρό, χαμηλού επιπέδου εθελοντή, που λεγόταν Τζορτζ και έχει αποδειχθεί ότι είναι ψεύτης”, είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ για τον George Papadopoulos, τον συνεργάτη της προεκλογικής του εκστρατείας, ο οποίος κατηγορείται πως συμμετείχε στη ρωσική προσπάθεια για επηρεασμό των αμερικανικών προεδρικών εκλογών και έχει ήδη ομολογήσει ότι έχει πει ψέμματα στον πράκτορα του FBI, που τον ρώτησε σχετικά με το θέμα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο κ.Papadopoulos έθεσε εαυτόν στη διάθεση του εισαγγελέα, ο οποίος ερευνά συνωμοσία κατά την προεκλογική περίοδο. Δηλαδή και ψεύτης και αχάριστος, διότι εμφανίζεται έτοιμος να “δώσει” αυτόν, για τον οποίο δούλευε, με αντάλλαγμα τη σωτηρία του.

Το ζήτημα δεν είναι αν ο κ. Papadopoulos είναι ψεύτης και αγνώμων και δειλός. Ή αν απλώς έτσι τον κρίνει ο Τραμπ.

Το ζήτημα είναι ότι σε αυτόν τον Papadopoulos, στηρίχτηκε ένας ολόκληρος ελληνικός μύθος, της άλωσης του Λευκού Οίκου από μέσα. Διότι, όπως επαίρονταν οι συνομιλητές του στην Ελλάδα, ήταν “το δεξί χέρι του προέδρου”.

Ο θρύλος δεν φτιάχτηκε μόνος του. Κάποιοι καλλιέργησαν τον μύθο ότι η κυβέρνηση έχει πλέον άμεση πρόσβαση στο κέντρο της παγκόσμιας εξουσίας. Περίπου ελέγχοντας έναν δούρειο ίππο ή δημιουργώντας μία πέμπτη φάλαγγα.

Τα ενδεχόμενα είναι δύο:

Είτε ήταν αφελείς και δε γνώριζαν το πραγματικό εύρος της επιρροής της “ελληνικής φάλαγγας” του Λευκού Οίκου και νόμιζαν ότι ο Papadopoulos θα διόριζε την Αθήνα τοποτηρητή του Τραμπ στη Μέση Ανατολή.

Είτε γνώριζαν το πραγματικό εύρος, αλλά πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, για να εντυπωσιάσουν την ελληνική κοινή γνώμη.

Ό,τι και αν ισχύει είναι απλώς εξαιρετικά επικίνδυνο. Ειδικά όταν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που προσπάθησαν να κερδίσουν τη συμπάθεια του Τραμπ, αγοράζοντας αναβαθμίσεις αεροπλάνων.

Είναι βέβαιοι ότι η συνεργασία του Papadopoulos με τον εισαγγελέα δε θα περάσει και από την Αθήνα;