Φτάνει πια το δηλητήριο!

Σύμφωνα με τον Υπουργό Άμυνας η Μαρία Σπυράκη ήταν συνεργάτης του Τσοχατζόπουλου. Δεν ήταν. Αλλά και να ήταν, τι σημασία έχει;

Από πού και ως πού θα κάθεται κάποιος στο μπαλκόνι, σαν τις κουτσομπόλες της γειτονιάς και θα κρίνει το «ηθικόν ποιόν» του καθενός μας;

Χθες το Eurogroup αποχαιρέτησε τον κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά από πέντε χρόνια θητείας στη θέση του προέδρου.

Πρόκειται περί του ιδίου Ντάισελμπλουμ, ο οποίος το 2015 είχε κατηγορηθεί ότι έχει πλαστό πτυχίο. Για την ακρίβεια στο εξωτερικό είχε αναφερθεί ότι είχε πλαστό πτυχίο. Στην Ελλάδα είχε... καταδικαστεί για το πλαστό αυτό πτυχίο. Ενόχλησε κανέναν η εμμονή στο πτυχίο του Ντάισελμπλουμ; Μάλλον όχι, από τη στιγμή που ομαλά ολοκλήρωσε τη θητεία του.

Το ζήτημα δεν είναι η Σπυράκη, το ζήτημα δεν είναι ο Ντάισελμπλουμ. Το ζήτημα είναι το δηλητήριο που χρησιμοποιείται ως πολιτικό επιχείρημα.

Είναι πιο ελαφρύ το μνημόνιο, που υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου με τον Ντάισελμπλουμ, αν ο Ντάισελμπλουμ είχε πλαστό πτυχίο;

Ή αυτή η κυβέρνηση θα μπορεί να πουλάει όπλα στη Σαουδική Αραβία, αν η Σπυράκη ήταν συνεργάτης του Άκη;

Είναι προφανές ότι οι πρόσφατες εμφανίσεις -σε συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης- του φερόμενου ως μεσάζοντα στην πώληση στη Σαουδική Αραβία, κ. Βασιλείου Παπαδόπουλου έχουν προκαλέσει εκνευρισμό και έχουν ενεργοποιήσει μία πολύ συγκεκριμένη προσπάθεια να προεξοφληθούν τα κίνητρα της επόμενης, λογικά πιο αποκαλυπτικής, συνέντευξής του.

Αλλά ο προσωπικός εκνευρισμός του οιουδήποτε είναι παντελώς αδιάφορος. Φτάνει πια το δηλητήριο! Η πολιτική ζωή της χώρας δεν αντέχει άλλο.

Όσοι το χρησιμοποιούν δεν θα σωθούν, αλλά όσοι το ανέχονται, θα το πιουν.