Μία σουρεαλιστική διαπραγμάτευση

“Δεν υπάρχει λύση χωρίς Μακεδονία” είπε ο μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μ.Νίμιτς.

Ο Έλληνας διαπραγματευτής, ο πρέσβης Αδαμάντιος Βασιλάκης, το άκουσε και δεν έφυγε.

Άρα συνεχίζει να διαπραγματεύεται.

Για να είμαστε ειλικρινείς, είναι προφανές ότι ο κ. Βασιλάκης δεν διαπραγματεύεται.

Ο κ. Βασιλάκης κινείται στο πλαίσιο που του χαράσσουν οι εντολές των πολιτικών του προϊσταμένων, δηλαδή του Υπουργού Εξωτερικών, κ. Κοτζιά.

Άρα, έχει εντολή να διαπραγματευτεί λύση που να περιέχει και τον όρο “Μακεδονία”.

Ο Υπουργός Εξωτερικών προφανώς έχει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού. Αλλιώς δεν θα ήταν Υπουργός.

Η εμπιστοσύνη των άλλων είναι θεσμικά αδιάφορη, είναι όμως πολιτικά κρίσιμη.

Διότι ο μικρός κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου, μας έχουν ενημερώσει ότι ο κ. Κοτζιάς έχει την εμπιστοσύνη τους.

Όμως οι ΑΝΕΛ, δια του κ. Καμμένου πρότειναν το όνομα Βαρντάρσκα, το οποίο όμως δεν περιέχει τον όρο “Μακεδονία”, άρα δεν βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Πρακτικά η μόνη εμπιστοσύνη, που μπορεί να έχει στον κ.Κοτζιά κάποιος ο οποίος διαφωνεί με την διαπραγμάτευση, είναι ότι δεν θα βρεθεί λύση.

Θεωρητικά το ίδιο ισχύει και για τον διαπραγματευτή της άλλης πλευράς, τον πρέσβη Βάσκο Ναουμόφσκι.

Όμως εκείνος μίλησε. Κι είπε ότι η χώρα του “έχει όνομα”. Άρα, δεν διαπραγματεύεται και διαψεύδει τον πρωθυπουργό του, που λέει ότι διαπραγματεύεται.

Όμως, στις 11-12 Ιουλίου, που θα γίνει η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, οι πολιτικές αντοχές αμφοτέρων των κυβερνήσεων να αρνηθούν τον συμβιβασμό, που θα λύσει το ζήτημα και θα διασφαλίσει τη ΝΑΤΟϊκή ζώνη στα νότια Βαλκάνια, θα είναι εξαιρετικά περιορισμένες.

Ο κ. Τσίπρας θα έχει ελάχιστη ευελιξία να πει “όχι” την ώρα που θα ζητά τη διεθνή στήριξη για να ισχυρίζεται ότι βγάζει τη χώρα από τα μνημόνια. Αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει ως κυβέρνηση.

Κυβέρνηση Ζάεφ με στήριξη των Αλβανών, χωρίς ένταξη στο ΝΑΤΟ, επίσης δεν μπορεί να υπάρξει.

Λύση στο πρόβλημα με φωνές που ενισχύουν τις συγκεντρώσεις στις πλατείες επίσης δεν μπορεί να υπάρξει.

Η διαπραγμάτευση περί το όνομα αρχίζει να γίνεται σουρεαλιστική.