Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης: «Η ποίηση είναι εκεί έξω. Είναι η ζωή» - Free Sunday
Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης: «Η ποίηση είναι εκεί έξω. Είναι η ζωή»

Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης: «Η ποίηση είναι εκεί έξω. Είναι η ζωή»

Ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης, δίδυμα αδέλφια από την Κρήτη, λίγο πριν το τέλος του 2016 κυκλοφόρησαν την πρώτη δισκογραφική τους δουλειά.

Σε αυτήν μελοποιούν ποιήματα των Μιχάλη Γκανά, Γκρέγκορυ Κόρσο, Παντελή Καλογεράκη, Μηνά Δημάκη, Γιάννη Ευθυμιάδη, Πάμπλο Νερούδα, Ντίνου Σιώτη, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Πάουλ Τσέλαν, Φερνάντο Πεσσόα, Τζελαλαντίν Ρουμί.

Βασικός αρωγός η Μικρή Άρκτος από την οποία κυκλοφόρησε το βιβλίο-cd. Με αφορμή αυτήν την κυκλοφορία ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης μίλησαν στο Free-Sunday.gr.
KALOGERAKIS_PRESS_1

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η πρώτη δισκογραφική σας δουλειά. Ποιο είναι το feedback που έχετε λάβει μέχρι στιγμής;


Π.Κ. Έχουμε λάβει καλό feedback, έχουμε διάθεση και πολύ ενέργεια για να συνεχίσουμε. Προτιμώ να πιέζω το feedback να μεταμορφωθεί σε foodforthought.

Βάσει ποιων κριτηρίων έγινε η επιλογή των ποιημάτων και κατ’ επέκταση των ποιητών που συμπεριλήφθηκαν στον δίσκο;


Μ.Κ. Με τον Παντελή διαβάζουμε ποίηση σχεδόν σε καθημερινή βάση. Είναι ποιήματα που με εμπνέουν και τα στολίζω με μουσική κι αν η μελοποίηση είναι «επιτυχημένη», αν δηλαδή υποστηρίζει, αναδεικνύει, φωτίζει και δεν καπελώνει το ποίημα, τότε το προσθέτουμε στο ρεπερτόριο μας. Ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με τους ποιητές, όταν ένα ποίημα μας συγκινεί το μελοποιούμε ασχέτως του ποιητή. Δεν μας ενδιαφέρει να μελοποιήσουμε ποιητές μόνο και μόνο για να τραγουδάμε π.χ. Καβάφη ή Πεσσόα. Σεβόμαστε απόλυτα το λόγο των ποιητών, όμως το κάθε ποίημα που τραγουδάμε το νοιώθουμε σαν δικό μας ποίημα.

Είχατε επιφυλάξεις μήπως ο δίσκος θεωρηθεί «δύσκολος» λόγω του περιεχομένου του;


Μ.Κ. Αν κάποιος θεωρεί την ποίηση και αντίστοιχα τη μελοποιημένη ποίηση «δύσκολη» τότε ή δεν έχει δώσει χρόνο στην ποίηση, ή έχει ακούσει να τραγουδιέται βαρύγδουπα και σοβαρόφωνα. Η ποίηση είναι εκεί έξω. Είναι η ζωή. Από τους Αμερικάνους Beat ποιητές ως τον Τζελαλαντίν Ρουμί ή τον Πάμπλο Νερούδα, η ποίηση ξεπηδάει από μια ανάγκη, αυτή η ανάγκη κάνει την ποίηση ειλικρινή και αυτομάτως ενδιαφέρουσα. Ένας δίσκος με μελοποιημένη ποίηση λοιπόν θεωρώ πως δεν μπορεί να θεωρηθεί «δύσκολος».

Ο ποιητικός λόγος αποτελεί βασική πηγή της έμπνευσής σας;


Μ.Κ. Η ποιητικότητα, η απλότητα και η ειλικρίνεια στο λόγο, αυτά μας εμπνέουν. Kι ένα γράμμα του Ρεμπώ στον Βερλαίν, ή ένα άρθρο σε μια εφημερίδα, ή μια παράγραφος από την Ασκητική του Καζαντζάκη μπορούν να μας δώσουν μουσική.

Στον δίσκο συμμετέχει και η Μαρία Φαραντούρη. Πώς προέκυψε η συνεργασία;


Π.Κ. Πολύ γενναιόδωρα δέχτηκε να ακούσει το υλικό που της προτείναμε, αγκάλιασε τα τρία αυτά τραγούδια στο άλμπουμ καθώς και συμμετείχε μαζί μας στην live παρουσίαση του. Ένα μικρό κορίτσι γεμάτο ορμή! Ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα είναι η συνεργασία μας με την Μαρία Φαραντούρη.

Η ποίηση πώς μπήκε στη ζωή σας;   


Π.Κ. Στο σπίτι μας στη Κρήτη υπήρχαν συλλογές του Ρίτσου, του Σεφέρη, του Ελύτη. Με τον Μιχάλη μικροί ως παιχνίδι παίρναμε και διαβάζαμε ποιήματα του. Αργότερα όταν μάθαμε κιθάρα, μοιραία μελοποιήσαμε ποιήματα που είχαμε διαβάσει. Αντί για στίχο παίρναμε ποιήματα. Αρχίσαμε να αγαπάμε τις λέξεις, αργότερα, μεγαλώνοντας αγαπήσαμε και την διαδικασία της ανάγνωσης και της μελοποίησης και έγινε συνειδητή επιλογή.

Οι νέοι άνθρωποι αισθάνονται οικείο τον χώρο της ποίησης;


Π.Κ. Ναι κι όσοι δεν αισθάνονται είμαι βέβαιος πως δεν ευθύνονται οι ίδιοι. Δεν αξίζει να ζεις σ’ ένα σπίτι όπου ξέρεις όλα τα δωμάτια. Μακάρι να μην είχα διαβάσει ολόκληρο τον Ρεμπώ για να τον ξανα ανακαλύψω.Η ποίηση αισθάνεται οικεία στον χώρο των νέων ανθρώπων; Σίγουρος είμαι πως τα ραδιοκύματα και οι οθόνες αφής της φέρνουν ναυτία.

Η οικονομική κρίση έχει σταθεί εμπόδιο σε κάποια από τα σχέδιά σας;


M.K.Φυσικά το οικονομικό είναι ένα μεγάλο ζήτημα, ψάχνεις δουλειές για να μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις. Νέοι μουσικοί, ηθοποιοί, χορευτές, ζωγράφοι, ποιητές είμαστε όλοι μας παιδιά μιας γενιάς που εργάζονται πάνω σε αυτό που τους τρώει και τους βασανίζει ενώ δυστυχώς η τέχνη δεν εξασφαλίζει τα προς το ζην, παρόλο που είναι μια βαριά πνευματική και σωματική εργασία.

Τι σχεδιάζετε για το μέλλον;


Να εξακολουθούμε να κάνουμε τέχνη.