Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Η υποκριτική είναι δύσκολο εγχείρημα»

04.11.2017
Πολιτισμός

Ο «Πατέρας του Άμλετ» είναι το πρώτο θεατρικό έργο του Μάνου Ελευθερίου. Είναι η αναμέτρηση με τον θάνατο, με αυτά που έγιναν, ο απολογισμός μιας ζωής. Ο Μάνος Ελευθερίου και ο Θοδωρής Γκόνης επιχειρούν να μπουν στο μυαλό και στην ψυχή ενός μεγάλου δραματικού ήρωα λίγο πριν το τέλος του. Εργαλείο τους; Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ο οποίος γίνεται η φωνή του επιβλητικού και μελαγχολικού πατέρα του Άμλετ και μας μεταφέρει στον κόσμο του.

Μιλήστε μας για τον «Πατέρα του Άμλετ» του Μάνου Ελευθερίου. Δεν είναι πολύ γνωστό κείμενο στο ευρύ κοινό.

Δεν είναι γνωστό, γιατί γράφτηκε πέρυσι και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή στο Θέατρο Θησείον. Ο πατέρας του Άμλετ έρχεται από τον «άλλο κόσμο» με προτάσεις ρηξικέλευθες για την αποκατάσταση της «τάξης του κόσμου». Είναι ένα ποιητικό κείμενο με ήρωα έναν άνθρωπο που υπήρξε όσο ζούσε ηγεμόνας, δηλαδή άνθρωπος της εξουσίας. Επιστρέφει, λοιπόν, αναμορφωμένος, σοφός, εκδικητής και ευαίσθητος. Ένα φάντασμα που χρησιμοποιώντας τον γιο και διάδοχό του ζητά και προτρέπει για δικαιοσύνη.

Τι σας γοήτευσε;

Ο ποιητικός λόγος του Μάνου Ελευθερίου, η αστραφτερή σκέψη του και οι βαθιά ηθικές πολιτικές του απόψεις.

Σε παγκόσμιο επίπεδο κυριαρχεί μια σειρά συζητήσεων που ξεκινούν ως «what if». Αναλύουν έτσι πραγματικά γεγονότα της Ιστορίας αλλά και της τέχνης με την οπτική του εάν, δίνοντας μια διαφορετική διάσταση. Αυτό προσπαθεί και ο Μάνος Ελευθερίου; Να μπει στα άδυτα των Άμλετ;

Δεν μπορώ να απαντήσω εξ ονόματος του Μάνου Ελευθερίου για τα άδυτα του Άμλετ. Εγώ όλον αυτόν τον καιρό της μελέτης και της πρόβας προσπαθώ να διεισδύσω στα άδυτα του κειμένου του Μάνου Ελευθερίου. Το ταξίδι που κάνω στην παράσταση είναι για μένα γοητευτικό και ψυχωφελές.

Στις συζητήσεις σας με τον συγγραφέα τι ήταν αυτό που σας απασχόλησε περισσότερο;

Πολλά, τα πάντα. Ο Μάνος ήταν διαθέσιμος για συζητήσεις. Και πάντα το τηλεφώνημα αργά τη νύχτα άρχιζε έτσι: Παιδί μου, είσαι με τα καλά σου; Τι κάθεσαι και διαβάζεις τέτοια ώρα; Βγες έξω να πιεις κανένα ποτό…

Τον Μάνο Ελευθερίου έχω την τύχη να τον συναναστρέφομαι πολλά χρόνια. Και να τον αγαπώ και να τον εκτιμώ ιδιαίτερα… Η θεατρική μελέτη μου όμως στον «Πατέρα του Άμλετ» με έφερε πολύ κοντά του. Με έκανε να τον νιώσω. Και είναι ηφαίστειο.

Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης θεωρεί πως ο Άμλετ είμαστε εμείς. Τι εννοεί;

Ο Θοδωρής Γκόνης είναι ένας άνθρωπος της γενιάς μου με τον οποίο μας συνδέει βαθιά αλληλοεκτίμηση. Ο «Πατέρας του Άμλετ» μας έδωσε την ευκαιρία να βρεθούμε ξανά και να δουλέψουμε μαζί με πάθος ένα κείμενο που και οι δυο ερωτευτήκαμε από την πρώτη στιγμή. Τον ευχαριστώ για την πρόταση που μου έκανε και για το πλούσιο ταξίδι που κάναμε μαζί όλο αυτό το διάστημα της προετοιμασίας. Θα είναι κάτι που θα κουβαλάω στις αποσκευές μου.

Τώρα στην ερώτηση: Είμαστε όλοι Άμλετ ή δεν είμαστε; This is the question…

Ο μονόλογος πόσο δύσκολο εγχείρημα είναι;

Η υποκριτική είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Δύσκολο εγχείρημα καμιά φορά είναι να παίξεις καλά έναν ρόλο με τρεις φράσεις. Δύσκολο εγχείρημα είναι να παίξεις «καλά» κι έναν μονόλογο. Είναι, πάντως, ένα ταξίδι «γεμάτο περιπέτειες, γεμάτο γνώσεις».

Πέρα από τον «Πατέρα του Άμλετ», τι άλλο προβλέπεται στα χειμερινά σας σχέδια;

Προς το παρόν ο χειμώνας μου είναι αφιερωμένος ολοκληρωτικά στον «Πατέρα του Άμλετ». Μετά την Αθήνα θα παίξουμε στη Θεσσαλονίκη τα Χριστούγεννα για δύο εβδομάδες. Καβάλα 1-2-3 Δεκεμβρίου, Μυτιλήνη 16-17 Δεκεμβρίου και πολλές άλλες πόλεις. Χαίρομαι πολύ που θα κάνω μια χειμωνιάτικη περιοδεία με αυτό το έργο.