Βάσια Χρονοπούλου: «Η απόσταση που έχουν μεταξύ τους οι άνθρωποι είναι χαοτική» - Free Sunday
Βάσια Χρονοπούλου: «Η απόσταση που έχουν μεταξύ τους οι άνθρωποι είναι χαοτική»

Βάσια Χρονοπούλου: «Η απόσταση που έχουν μεταξύ τους οι άνθρωποι είναι χαοτική»

Η ομάδα Apparatus είναι μια νέα ομάδα δημιουργών στον χώρο του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών. Η σκηνοθέτριά της Βάσια Χρονοπούλου μας εξηγεί τι να περιμένουμε από τις «Νύχτες» στο Θέατρο 104.

Στο Θέατρο 104 παρουσιάζετε τις «Νύχτες», μια παράσταση βασισμένη στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Ντοστογιέφσκι. Μιλήστε μας για το έργο…

Μια νύχτα του καλοκαιριού ένας μοναχικός νέος συναντάει τυχαία μια νεαρή κοπέλα, τη Νάστενκα. Η γνωριμία τους οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τα βράδια που ακολουθούν, κατά τα οποία ο κάθε ήρωας ξεδιπλώνει την παράξενη ιστορία της ζωής του. Εκείνος της εξομολογείται για πρώτη φορά όλον τον φαντασιακό του κόσμο, τον μοναχικό τρόπο ζωής του και το καταδικασμένο, μακριά από την πραγματικότητα μέλλον του. Η Νάστενκα μιλάει για τον άντρα που περιμένει να την παντρευτεί. Γίνονται φίλοι. Εκείνος όμως στην πραγματικότητα την έχει ερωτευτεί, παρόλο που γνωρίζει ότι ο έρωτάς του θα μείνει χωρίς ανταπόδοση από την πλευρά της Νάστενκα.

Ο Ονειροπόλος συναντάει τη Νάστενκα και μαζί δραπετεύουν από την πραγματικότητα. Η φαντασία μπορεί να μας απελευθερώσει, αλλά και να μας παρασύρει σε σκοτεινά μονοπάτια;

Σίγουρα η φαντασία μπορεί να μας γεμίσει με όνειρα, ευδαιμονία και τόλμη για το μέλλον. Στο έργο όμως ο Ονειροπόλος καταφεύγει στον κόσμο των ρομαντικών ονειροπολήσεων ώστε να αποφύγει τη σκυθρωπή πραγματικότητα και τον αποξενωμένο σκληρό κόσμο όπου ζει. Η φαντασία του δημιουργεί μια ασπίδα προστασίας στη μοναξιά και στα ψυχρά βλέμματα του κόσμου. Πλάθει έναν ολόκληρο κόσμο με όσα η ζωή δεν του έχει δώσει ακόμα. Και ενώ όλο αυτό μοιάζει με ένα αθώο και όμορφο παιχνίδι του ανθρώπινου μυαλού, ενέχει έναν σοβαρό κίνδυνο: ο άνθρωπος εγκλωβίζεται μέσα στο όνειρο, πληρώνοντας το τίμημα της απόλυτης μοναξιάς.

Τι σας γοητεύει στον χαρακτήρα του Ονειροπόλου;

Ο Ονειροπόλος, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι ένας άνθρωπος που μόνο με τα όνειρά του μπορεί να νιώσει αυτάρκης. Βλέπουμε έναν ήρωα που έχει την ικανότητα να δημιουργεί τη ζωή του κάθε στιγμή σύμφωνα με το κέφι του, να είναι δηλαδή καλλιτέχνης της ζωής του και να ξεδιπλώνει μπροστά του ολόκληρα οράματα, ολόκληρες ιστορίες ικανές να του μεταδώσουν οποιοδήποτε συναίσθημα σαν να ήταν αληθινό. Το στενόχωρο όμως είναι πως όλη αυτή η ελκυστική παρουσίαση του Ονειροπόλου δεν είναι παρά μια προσπάθεια να παρηγορήσει τον εαυτό του σε σχέση με τη μοναξιά που νιώθει, γιατί, όπως και να ’χει, ένας άνθρωπος χαμένος στη φαντασία του έχει απομακρυνθεί από τα εγκόσμια και από κάθε ουσιαστική ανθρώπινη επαφή.

Ποια μηνύματα θεωρείτε πως περνούν στον θεατή;

Θεωρώ σπουδαίο το γεγονός ότι ο Ονειροπόλος επιλέγει τη στιγμή της δυστυχίας του και της μοναξιάς του να μην κατηγορήσει τους άλλους, αλλά να φερθεί μεγαλόψυχα και να κρατήσει στη μνήμη του μόνο τις φωτεινές και χαρούμενες στιγμές. Έτσι, σιγά σιγά το έργο καταλήγει σε ένα μήνυμα αγάπης προς τους γύρω μας και αισιοδοξίας. Αναδύεται η ελπίδα του Ντοστογιέφσκι να αγαπιούνται αδελφικά μεταξύ τους οι άνθρωποι και να κρατάμε μέσα μας, αντί για τις πίκρες, όλες εκείνες τις μικρές στιγμές ευτυχίας που έχουμε νιώσει και μας εξελίσσουν ως ανθρώπους.

Πώς καταλήξατε στην επιλογή αυτού του έργου;

Νομίζω, η απόσταση που έχουν δημιουργήσει σήμερα μεταξύ τους οι άνθρωποι είναι χαοτική. Η λαχτάρα του καθενός να κυνηγήσει τα όνειρά του βάζει τον άνθρωπο σε ένα μόνιμο κυνήγι αναζήτησης της ευτυχίας. Στις «Λευκές Νύχτες», όμως, κατανοεί κανείς πως για να βρούμε την ευτυχία δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, ούτε να εγκλωβιστούμε στα όνειρά μας και στην επίτευξη των στόχων μας, αλλά αρκεί ίσως μια στιγμή πραγματικής ανθρώπινης επαφής για να μας γεμίσει ευτυχία, αγάπη και αποδοχή του εαυτού μας. Αυτά τα αγνά συναισθήματα που υπάρχουν στο έργο και η λαχτάρα των ηρώων να ζήσουν όσο πιο έντονα γίνεται και να αγαπηθούν είναι ένα θέμα που γοήτευσε όλη την ομάδα και θελήσαμε να ακουστούν αυτά τα λόγια στον κόσμο.

ΝΥΧΤΕΣ high 1 min 1

Το έργο μεταφέρθηκε στον ρωσικό κινηματογράφο το 1992. Αργότερα έγινε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία και στο Χόλιγουντ, ενώ και στην Ελλάδα έχει διασκευαστεί για το θέατρο. Έχετε δει κάτι από τα παραπάνω; Ξεχωρίσατε κάποιο έργο, κάποια εκδοχή του;

Στο θέατρο δεν είχα την τύχη να δω κάποια παρουσίαση του έργου και έχω ακούσει ότι είχαν γίνει πολύ αξιόλογες και καλές παραστάσεις. Όσον αφορά τον κινηματογράφο, δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζω κάποια συγκεκριμένη εκδοχή, γιατί όσες φορές κι αν δω μια ταινία που μεταφέρει τα αγνά συναισθήματα αυτού του έργου με συγκινεί.

Τι αγαπάτε στον Ντοστογιέφσκι;

Αυτό το ταξίδι των ηρώων του μέσα απ’ όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, μέσα απ’ όλα τα σκαμπανεβάσματα της ψυχής. Οι σκέψεις –φιλοσοφικές, ψυχολογικές, θεολογικές, ιδεολογικές– και τα πάθη που ξετυλίγουν είναι απίστευτα γοητευτικά και αξιοθαύμαστα. Μέσα από ένα βιβλίο παρουσιάζονται πολλοί κόσμοι, συναισθήματα και σκέψεις που σίγουρα με κάποια από αυτά θα ταυτιστεί ο αναγνώστης. Το μοναδικό όμως και μεγαλόκαρδο δώρο που προσφέρει στους αναγνώστες ο Ντοστογιέφσκι είναι ότι ενώ μπορεί να περάσει τους βασανισμένους ήρωές του από τις χειρότερες και ταυτόχρονα πιο αγνές πράξεις, δεν αφήνει τον αναγνώστη στο αδιέξοδο των ηρώων αλλά τον βοηθάει να κλείσει κάθε βιβλίο με το χαρμόσυνο συναίσθημα της αγάπης. Μέσα από κάθε βιβλίο έρχεται μια μικρή λύτρωση και αυτό είναι κάτι που μας εξελίσσει ως ανθρώπους. Αυτή είναι και η ουσιαστική τέχνη του Ντοστογιέφσκι.

Πότε και πώς ξεκίνησε την καλλιτεχνική της δράση η ομάδα Apparatus;

Οι περισσότεροι είχαμε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν και ψάχνοντας τα επόμενα βήματά μας βρεθήκαμε να έχουμε κοινές σκέψεις και πράγματα που θέλουμε να κάνουμε. Ο καθένας μας πιστεύει πολύ στο έργο του άλλου και αποφασίσαμε να στηρίζει ο ένας τον άλλον μέσα από τον τομέα του σε όποια καλλιτεχνική δράση. Έτσι, ιδρύσαμε πριν από δύο χρόνια την ομάδα Apparatus. Ξεκινήσαμε συμμετέχοντας στο Scratch Night του Bob Festival το 2016, πέρυσι παρουσιάσαμε τον «Μηχανισμό του δωματίου» του Αριστείδη Αντονά και οι «Νύχτες» είναι η τρίτη μας συνεργασία.

INFO

«Νύχτες»

Βασισμένο στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Ντοστογιέφσκι

Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου

Παίζουν: Σταύρος Μαρκάλας, Ντένια Στασινοπούλου, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μάρω Μελισσάρη

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι