Μάχη μέχρις εσχάτων - Free Sunday
Μάχη μέχρις εσχάτων

Μάχη μέχρις εσχάτων

Η αναζήτηση ταλέντων σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα έρχεται σε δεύτερο πλάνο όταν πρόκειται για show. Οι διαγωνιζόμενοι καταναλώνονται τόσο γρήγορα όσο αναδεικνύονται.

Ήταν ένα από τα παράδοξα που ευδοκιμούν σε αυτήν εδώ την παράλογη χώρα. Ενώ σχεδόν κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν είχε την πολυπόθητη τηλεοπτική άδεια, όλοι προλόγιζαν το χειμερινό τους πρόγραμμα με νέες εκπομπές, μεταγραφές προσώπων και νέα σίριαλ. Ακόμα όμως και σε ένα ασταθές τηλεοπτικό τοπίο, με έναν αντισυνταγματικό, όπως αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, νόμο, το show έπρεπε να συνεχιστεί.
Το βαρύ «φορτίο» ανέλαβαν ο ΑΝΤ1 και ο ΣΚΑΪ, δύο τηλεοπτικοί σταθμοί που έτσι κι αλλιώς από την πρώτη στιγμή είχαν φροντίσει να εξασφαλίσουν τις άδειές τους, με τα talent shows «Rising Star» και «Voice» αντίστοιχα. Τα δυο κανάλια δεν θέλησαν να βάλουν τις ναυαρχίδες τους να αναμετρηθούν στην ίδια αρένα. Ωστόσο, ενώ μοιράζονται διαφορετική ημέρα και ώρα μετάδοσης, στην ουσία ψαρεύουν στην ίδια δεξαμενή και η μεταξύ τους σύγκριση είναι αναπόφευκτη.

Το concept

Στο «Rising Star» πέφτουν τείχη και στο «Voice» γυρνάνε καρέκλες. Σε έναν διαγωνισμό ταλέντων τα ευρήματα διάδρασης είναι απαραίτητα για να ενισχυθεί το σασπένς. Η σημαντικότερη διαφορά είναι πως στο «Rising Star» η συμμετοχή του κόσμου είναι καθοριστική, καθώς καλούνται να ψηφίσουν μέσω ψηφιακών εφαρμογών, πράγμα που δεν συμβαίνει στο «Voice», όπου ο ρόλος του κριτή-coach είναι πιο σημαντικός. Γι’ αυτό το «Rising Star» μπορεί να μεταδοθεί μόνο σε πραγματικό χρόνο, με τα προβλήματα που συνοδεύουν πολύωρες ζωντανές μεταδόσεις, προβλήματα που «κόβονται» στο μοντάζ στο «Voice». Κι ενώ οι βασικοί συντελεστές του «Rising Star» (Λιάγκας, Βανδή, Ρέμος) συνεργάζονται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε τέτοιου είδους show, η χημεία αναζητείται. Είναι ο ζωντανός χρόνος που επιτρέπει να βγαίνουν στον αέρα η αμηχανία, η κοιλιά, οι αστοχίες και όλα τα άχαρα, από τα οποία προστατεύεται το «Voice».

Σκηνικό

Στημένα σε δύο τεράστια πλατό, με εντυπωσιακά video walls και πραγματικό κοινό, τα δύο shows έχουν αυστηρές προδιαγραφές από το εξωτερικό. Χωρίς αμφιβολία, το εύρημα του τεράστιου μαύρου τοίχου με τα ολογράμματα των ψηφοφόρων να εμφανίζονται στο ανάγλυφό του προσθέτει «πόντους» θεάματος και αγωνίας στο «Rising Star».

Κριτική επιτροπή

Χρειάστηκαν ονόματα όπως της Κριστίνα Αγκιλέρα και της Τζένιφερ Λόπεζ για να πειστούν και οι δικοί μας εγχώριοι σταρ να παραχωρήσουν τη λάμψη τους σε ένα talent show. Οι τετράδες των προπονητών είναι η πεμπτουσία των παιχνιδιών, γιατί, κακά τα ψέματα, με τον τρόπο που καταναλώνονται, τα ταλέντα όσο γρήγορα αναδεικνύονται τόσο σύντομα ξεχνιούνται, οπότε τι μένει; Οι σταρ, οι εμφανίσεις και οι ατάκες τους. Κι ενώ κατά το ήμισυ η τετράδα του «Rising Star (Βανδή-Ρέμος) είναι εδώ και δύο σεζόν δοκιμασμένη συνταγή, δεν δένει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του «ρούκι» Χρήστου Μάστορα, ενώ ο έτερος νέος, Κώστας Μακεδόνας, μοιάζει απών, μπερδεμένος, σαν να αντιμετωπίζει αξιακά διλήμματα. Ο Αντώνης Ρέμος, ποντάροντας στο ότι η δημοτικότητά του θα του παράσχει άσυλο, επιτρέπει σε κάθε αυθόρμητη παρόρμησή του να εκδηλώνεται, παγώνοντας συχνά τους διπλανούς του και το κοινό, που φαίνεται να χειροκροτεί κατόπιν προτροπής. Η Δέσποινα Βανδή είναι η όαση του show. Καίρια στα σχόλιά της, με μητρική στοργή αρκείται στην ουσία. Κομψή και όμορφη, γνωρίζει μέχρι και τον τρόπο να σώσει την παρτίδα όταν το show κάνει κοιλιά, ωστόσο η χημεία μεταξύ coaches και παρουσιαστή ακόμη αναζητείται. Στο Φάληρο δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Ο λαμπερός Σάκης Ρουβάς, για πρώτη φορά σε θέση coach και όχι παρουσιαστή, μάλλον βρήκε την τηλεοπτική θέση που του ταιριάζει, παρ’ ότι στα πρώτα επεισόδια το τρακ τής χωρίς κείμενο ευθύνης φαινόταν να τον λυγίζει. Παίρνοντας αέρα από την άνεση των διπλανών του, βρήκε ρυθμό και προσωπικό στιλ. Οι κ.κ. Μουζουράκης και Μαραβέγιας, αν και με σαφώς λιγότερα τηλεοπτικά χιλιόμετρα στην πλάτη τους, από τις οδηγίες χρήσης κράτησαν εκείνη τη χρυσή συμβουλή που λέει «να είσαι ο εαυτός σου». Είναι μια αλάνθαστη συνταγή που λειτουργεί ακόμη και για πληθωρικές προσωπικότητες, όπως η Έλενα Παπαρίζου, η οποία μπορεί κάποιους να κουράζει με τον υπέρμετρο ενθουσιασμό της ή την πολύ βραδινή της εμφάνιση, αλλά σίγουρα δεν στερείται αυθεντικότητας.

Παρουσιαστές

Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο που αναδείχθηκε στην τηλεοπτική κουλτούρα την τελευταία δεκαετία. Στην πραγματικότητα, είναι ό,τι ήταν οι Ρέππας-Παπαθανασίου το ’90 και κατόπιν οι Ρήγας-Αποστόλου, μόνο που προσφέρεται στην τιμή του ενός και επιπλέον τα «λέει». Η ραφινάτη γραφή του φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή ακόμα και όταν προλογίζει έναν διαγωνιζόμενο, ενώ η φυσική του ευγένεια και το προσεγμένο χιούμορ του δημιουργούν μια ζεστασιά που σπάνια ευδοκιμεί σε τηλεοπτικό πλατό. Από την άλλη, ο Γιώργος Λιάγκας έχει πολύ δυσκολότερο έργο και φαίνεται να λυγίζει από τις απαιτήσεις του ζωντανού τηλεοπτικού υπερθεάματος. Μάλλον θα πρέπει να σκεφτεί ξανά τις πικρόχολες κριτικές του για τη Ρούλα Κορομηλά και τα shows που παρουσίαζε, γιατί, απ’ ό,τι φαίνεται, το σπορ δεν είναι εύκολο. Ο εκνευρισμός του για σκηνοθετικές αστοχίες, τεχνικά προβλήματα και τη γενικότερη ακεφιά των coaches είναι έκδηλη και μεταδοτική.

Παρασκήνια

Η όμορφη Έλενα Τσαγκρινού των Otherview είναι ίσως ο πιο αδιάφορος χαρακτήρας που έχει βρεθεί σε backstage talent show. Με φτωχό λεξιλόγιο και κοινότοπες ερωτήσεις προκαλεί αμηχανία ακόμη και στους διαγωνιζόμενους που από τη χαρά τους θέλουν να αγκαλιάσουν όλο τον κόσμο. Η Καλομοίρα, από την άλλη, είναι η απόδειξη πως ορισμένοι άνθρωποι χαραμίζονται όταν μπαίνουν σε καλούπια. Μικρόμυαλη, η παραγωγή του «Rising Star» υπέθεσε πως τα σαρδάμ και οι αναγραμματισμοί της θα μας έφτιαχναν το κέφι, δυστυχώς, όμως, δεν βρισκόμαστε στο 2004.

Τηλεθέαση

Για την ώρα, το «Voice» δείχνει να κερδίζει το στοίχημα της τηλεθέασης. Τα ποσοστά του, ιδίως από τότε που ξεκίνησαν τα battles, είναι σαρωτικά (σταθερά, σχεδόν πάνω από 40% στα νεανικά κοινά, που ξεπερνούν και το 50% σε μερικά τέταρτα). Από την άλλη, το «Rising Star», αν και έκανε μια αμήχανη αρχή, δείχνει να κερδίζει το κοινό του. Τα ποσοστά του πλέον ξεπερνούν το 35%-37% στα νεανικά κοινά (σε τέταρτα φτάνουν και το 48%) με ανοδική τάση και αναμένεται να ανέβει κι άλλο, όταν αρχίσουν τα battles των υποψηφίων. Αν και μεταδίδονται διαφορετικές μέρες –Τετάρτες και Πέμπτες το πρώτο, Κυριακή το δεύτερο– ο ανταγωνισμός και τα «καρφιά» δεν λείπουν, ιδίως από την πλευρά του παρουσιαστή και των κριτών του «Rising Star». Όπως, για παράδειγμα, αυτό του Κώστα Μακεδόνα, που σε ανύποπτη στιγμή φρόντισε να τονίσει: «Εδώ είναι “Rising Star” και όχι “Rising Voice”, η κρίση δεν έχει να κάνει μόνο με τη φωνή, έχει να κάνει με όλο το παρουσιαστικό».