O ξαφνικός κυβερνητικός έρωτας με τον Στάλιν δεν κρύβει τη δύσκολη καθημερινότητα του πολίτη - Free Sunday
O ξαφνικός κυβερνητικός έρωτας με τον Στάλιν δεν κρύβει τη δύσκολη καθημερινότητα του πολίτη

O ξαφνικός κυβερνητικός έρωτας με τον Στάλιν δεν κρύβει τη δύσκολη καθημερινότητα του πολίτη

Η κυβερνητική απολογία των εγκλημάτων του σταλινισμού στην ανατολική Ευρώπη εντάσσεται στη διαρκή προσπάθεια του Μαξίμου για επικοινωνιακό αποπροσανατολισμό.

Με το πέρασμα του χρόνου η καθημερινότητα των περισσότερων πολιτών γίνεται πιο δύσκολη και ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ανοίγουν συνεχώς νέα μέτωπα θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα περιορίσουν το πολιτικό κόστος της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που ασκείται.

Το ευχάριστο καλοκαιρινό διάλλειμα πλησιάζει στο τέλος του και οι περισσότεροι συμπολίτες μας διαπιστώνουν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι μεγαλύτερα απ’ ό,τι ήταν πριν 12 μήνες. Στην περσινή ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας είχε αναλάβει πρόσθετες δεσμεύσεις έναντι των πολιτών τις οποίες φυσικά δεν τήρησε.

Είχε ανακοινώσει το τέλος της μείωσης των συντάξεων και στη συνέχεια προγραμμάτισε τη μεγάλη μείωσή τους σε βάθος χρόνου. Είχε «δεσμευτεί» να μην επιβάλει πρόσθετα φορολογικά βάρη και έφτασε στο σημείο να μειώσει δραστικά το αφορολόγητο όριο για το ετήσιο εισόδημα, είχε υποσχεθεί να περιορίσει τα φορολογικά βάρη του ΕΝΦΙΑ και να προστατεύσει τους ιδιοκτήτες ακινήτων από τους πλειστηριασμούς αλλά συνέχισε την ίδια πολιτική υπερφορολόγησης των ακινήτων προσθέτοντας σε αυτήν και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς σε όφελος των funds. Είχε υποσχεθεί την επιστροφή των εργασιακών σχέσεων στην προ μνημονίου κανονικότητα και ανέλαβε νέες δεσμεύσεις έναντι των πιστωτών για πρόσθετους περιορισμούς στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Τα ψέματα του κ. Τσίπρα δημιουργούσαν πολιτική δυναμική το 2015 όταν η δημοτικότητά του ήταν στο 60%-65% αλλά σήμερα που η δημοτικότητά του είναι στο 20%-25% απλά αναδεικνύουν την αποτυχία της κυβέρνησης και την έλλειψη αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό οι επιχειρήσεις επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού διαδέχονται η μία την άλλη. Άλλοτε είναι οι εμπρηστές που εφαρμόζουν οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης, άλλοτε σκοτεινές δυνάμεις που εμποδίζουν την ενίσχυση της εθνικής ομάδας μπάσκετ από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ενώ τα τελευταία 24ωρα εκδηλώθηκε, με βάση την επίσημη κυβερνητική επιχειρηματολογία μία ευρωπαϊκή, αντικομμουνιστική, φιλοναζιστική συνωμοσία μέσω της εσθονικής προεδρίας της Ε.Ε.

Τα κυβερνητικά στελέχη έφτασαν στο σημείο να θεωρούν ανύπαρκτα εγκλήματα του κομμουνισμού που αναγνωρίστηκαν με κάθε επισημότητα στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956 από τον τότε σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστσόφ, από τον Μιχαΐλ Γκορμπατσόφ όταν ανέπτυξε την πολιτική της περεστρόικα και από τον Μπόρις Γέλτσιν όταν προσυπέγραψε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης για να ανακτήσουν διάφορα κράτη, μεταξύ των οποίων και η Εσθονία, την ανεξαρτησία τους.

Μέσα στην πολιτική τους απελπισία, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπονται σε αρνητές των εγκλημάτων του κομμουνισμού παρά το γεγονός ότι πολλά παλιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα είχαν καταγγείλει στα πλαίσια της ανάπτυξης του ευρωκομμουνισμού στην οποία είχαν πάρει μέρος. Το ερώτημα είναι τι επικοινωνιακό, πολιτικό αποτέλεσμα μπορεί να εξασφαλίσει στην κυβέρνηση η εκτός τόπου και χρόνου στροφή υπέρ του Στάλιν και των εγκλημάτων του κομμουνισμού. Κατά την άποψή μου, ο όψιμος σταλινισμός του ΣΥΡΙΖΑ -και του αμφιλεγόμενου κυβερνητικού εταίρου κ. Καμμένου απλά αναδεικνύει την κυβερνητική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ και το ιδεολογικό, πολιτικό τους αδιέξοδο.