Η θυσία της «Αυγής» στον «Κόκκινο» βωμό της νέας διαπλοκής

Ήταν 26 Οκτωβρίου του 1997 όταν κυκλοφόρησε το τελευταίο φύλλο της τελευταίας μη κομμουνιστικής κομματικής εφημερίδας. Η «Εξόρμηση», επίσημο όργανο του ΠΑΣΟΚ, είχε κυκλοφορήσει με μια επιστολή η οποία κατήγγελλε τον τότε πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματος Κώστα Σημίτη, καταλογίζοντάς του «ιδεολογική μετάλλαξη του κόμματος».

Είκοσι χρόνια αργότερα ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της εφημερίδας «Αυγή» Νίκος Τσαγκρής καταλογίζει στην «εκδοτική αρχή» της, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ, απροθυμία για «τον ανταγωνιστικό εμβολισμό του target group που μονοπωλεί ο λεγόμενος… αστικός Τύπος». Ουσιαστικά, δηλαδή, ο κ. Τσαγκρής περιγράφει ένα πρόβλημα το οποίο πολύ απέχει από το να είναι οικονομικό, όπως το είχε περιγράψει τον προηγούμενο Ιούνιο ο Θανάσης Καρτερός στη στήλη του στην «Κυριακάτικη Αυγή». «Ο ΣΥΡΙΖΑ αιμορραγεί οικονομικά για να αιμοδοτεί τα κομματικά ΜΜΕ, με πρώτο το “Κόκκινο”» είχε γράψει ο κ. Καρτερός πριν από τέσσερις μήνες, όταν και πάλι θεωρούνταν προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού, αλλά δεν ήταν διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Μαξίμου.

Το πιο ενδιαφέρον τμήμα του άρθρου του κ. Καρτερού ήταν η οπτική του για τον τρόπο λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού του κόμματος, που ευλόγως αντιστοιχεί και στη λογική λειτουργίας της «Αυγής»: «Διότι, τελικά, αν στις συνδικαλιστικές ανακοινώσεις το “Κόκκινο” χαρακτηρίζεται “επιχείρηση”, για χιλιάδες ακροατές είναι συντροφιά, έμπνευση και σημαία. Και οι σημαιοφόροι, όπως κι αν το δεις, έχουν τη δική τους ευθύνη. Ίση με τους διοικητές, αν όχι μεγαλύτερη».

Χάνοντας ακροατές και αναγνώστες

Ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο», η εφημερίδα «Αυγή» και η ιστοσελίδα Left.gr, το σύνολο δηλαδή των μέσων που χρηματοδοτούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι επιχειρήσεις. Τι είναι λοιπόν; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι σήμερα δεν απαντά ικανοποιητικά. Οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, η εφημερίδα παραμένει χωρίς διοικητικό συμβούλιο, αλλά, κυρίως, είναι χωρίς αντανάκλαση στην κοινωνία.

Η «Αυγή» κινείται περίπου στα 1.000 φύλλα την ημέρα, ενώ το «Κόκκινο» είναι 28ο σε ακροαματικότητα με 1,8% στην έρευνα της Focus Bari από 17 Ιουλίου έως 10 Σεπτεμβρίου 2017. Συγκριτικά η «Αυγή» έχασε τρεις στους πέντε αναγνώστες της από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ενώ αντίστοιχα το «Κόκκινο» έχασε έναν στους δύο ακροατές του.

Οι εργαζόμενοι αποδίδουν την υποχώρηση στην έλλειψη βοήθειας από τον ιδιοκτήτη, δηλαδή το κόμμα. «Όταν σου ζητάνε να τραβήξεις κουπί, περιμένεις να σου δώσουν και τα κουπιά» ανέφερε ο Μάκης Μηλάτος στην ανάρτησή του στο Facebook, με την οποία γνωστοποιούσε την παραίτησή του από τη διεύθυνση του ραδιοφωνικού σταθμού.

Το ίδιο περίπου ανέφερε στην επιστολή παραίτησής του ο κ. Τσαγκρής: «Στην περιοχή της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς δεν διακρίνεται ούτε ίχνος πολιτικής ή δημοσιογραφικής βούλησης, ούτε καν για τη συζήτηση –πόσο μάλλον για την επίλυση– των συγκεκριμένων δομικών, διοικητικών και λειτουργικών προβλημάτων».

Στην εισήγησή του για την αναδιάρθρωση της εφημερίδας ο κ. Τσαγκρής είχε προτείνει «υπέρβαση του σημερινού (συρρικνωμένου στον στενό κομματικό πυρήνα) target group αναγνωστών της εφημερίδας και τη διείσδυσή της στο πλατύ κοινό των προοδευτικών αναγνωστών του καθημερινού και κυριακάτικου Τύπου», η οποία, όπως επισημαίνει στην επιστολή της παραίτησής του, έγινε δεκτή με «συγκρατημένο ενθουσιασμό».

Η εύλογη ερμηνεία για τον «συγκρατημένο ενθουσιασμό» προκύπτει από την ανακοίνωση των εργαζομένων στο «Κόκκινο» στις 22 Σεπτεμβρίου: «Η παραχώρηση στην 24 Media (συμφερόντων Μάρη) της συχνότητας “Μωβ” στη Θεσσαλονίκη, που ήταν ιδιοκτησία του ΣΥΡΙΖΑ και έως τότε παρέμενε αναξιοποίητη. Έτσι, απέναντι από το “Κόκκινο Θεσσαλονίκης” βρέθηκε ο σταθμός “News 24/7”. Την ίδια ώρα το “Κόκκινο Θεσσαλονίκης”, που υποφέρει οικονομικά, ενοικιάζει τη συχνότητα από την οποία εκπέμπει».

Κάπως έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να διευκολύνει τη λειτουργία ενός ραδιοφώνου ανταγωνιστικού προς το δικό του, αν και μένει να απαντηθεί και το ερώτημα πώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε ιδιοκτήτης της συχνότητας 91,4 στην μπάντα της Θεσσαλονίκης.

Ο ανταγωνισμός με συναγωνιστές

Η παραχώρηση του «Μωβ» στην 24 Media ανακοινώθηκε στις 29 Μαΐου 2017 μαζί με την ένταξή του στο δίκτυο του ενημερωτικού ραδιοφωνικού σταθμού «Ραδιόφωνο 24/7». Η δε στελέχωσή του ήταν περίπου αποκλειστικά από το «Κόκκινο».

Περίπου δύο μήνες αργότερα η 24 Media ανακοίνωνε την ανάληψη της επανέκδοσης του «Έθνους». Ουσιαστικά, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έκανε μια παραχώρηση σε ένα ανταγωνιστικό ραδιόφωνο, ο ιδιοκτήτης του οποίου λίγο αργότερα αναλάμβανε να εκδώσει μια «συναγωνιστική» εφημερίδα. Το «Έθνος» μετά την επανέκδοση εξακολουθεί να είναι στην ίδια γραμμή στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν και πριν κλείσει, στα χέρια της οικογένειας Μπόμπολα. Και οι «συναγωνιστές» θέλουν λιγότερο ανταγωνισμό.

Τώρα, πλέον, όποιος μπει στον κόπο να παρακολουθήσει τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, είτε στις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές είτε στα ηλεκτρονικά μέσα, διαπιστώνει ότι τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ φύλλα είναι περίπου όσα και τα αντιπολιτευόμενα. Σε αυτή τη λογική, το θεωρητικά ανεξάρτητο πρωτοσέλιδο του «Έθνους» ή της «Εφημερίδας των Συντακτών» έχει περισσότερη αξία από την κομματικά βαμμένη «Αυγή». Και, το σημαντικότερο όλων, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να πληρώνει όλο το προσωπικό το οποίο απασχολούν τα μέσα και το οποίο είναι απλήρωτο επί αρκετούς μήνες τόσο στην «Αυγή» όσο και στο «Κόκκινο».

Το χειρότερο είναι ότι αυτά τα νέα ανταγωνιστικά μέσα στελεχώθηκαν κυρίως από εργαζόμενους από το «Κόκκινο» οι οποίοι αποφάσισαν να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στην αγορά εργασίας, γεγονός που εντείνει την καχυποψία ότι η κομματική ηγεσία επέλεξε όσους επιβίβασε στη «ραδιοφωνική κιβωτό του Νώε».

Ποιος θυμάται τον «902»;

«Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι που έχουν δώσει αρκετά δείγματα εργασιακής αντοχής είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που έχουν στη διάθεσή τους για να προασπίσουν τα δικαιώματά τους και να κρατήσουν ζωντανό το “Κόκκινο”» λένε οι ίδιοι.

«Και φαντάζομαι ότι αναρωτιόμαστε πώς –και αν– μπορεί αυτή η πονεμένη ιστορία να μην έχει πονεμένο τέλος» είχε προειδοποιήσει πριν από τέσσερις μήνες ο Θανάσης Καρτερός, δείχνοντας τον δρόμο της εξόδου.

Η εντύπωση, την οποία καλλιεργούν πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, ότι είναι οικονομικό το βασικό πρόβλημα που καλείται να λύσει το κόμμα σε ό,τι αφορά τα μέσα ενημέρωσης που συνδέονται μαζί του με χρηματοδότηση προσπαθεί απλώς να απαλύνει τον πόνο της ανεργίας.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη συναντηθεί με την αγορά των μέσων ενημέρωσης. Μένει να μάθει ότι στις αγορές οι πολιτικές εξουσίες δύσκολα επιβάλλουν τους όρους τους. Αλλά τότε η «Αυγή», το «Κόκκινο» και το Left.gr μπορεί να αποτελούν ανάμνηση, όσο κι αν ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Ρήγας διαβεβαιώνει ότι το κόμμα δεν θέλει να κλείσει την εφημερίδα. Αν βέβαια βρει κάποιους γενναίους να αναλάβουν ως μέλη του Δ.Σ. στη γενική συνέλευση της 25ης Οκτωβρίου.

Άλλωστε, ποιος θυμάται; «Υφιστάμεθα τις συνέπειες μιας κρίσης που δεν δημιουργήσαμε εμείς» είχε πει η Αλέκα Παπαρήγα εξηγώντας το κλείσιμο του ιδιοκτησίας ΚΚΕ ραδιοφώνου και τηλεόρασης, ενώ παράλληλα διαβεβαίωνε ότι «οι απολυμένοι του “902” θα έχουν στο πλάι τους το ΚΚΕ».