Στην τελική ευθεία για τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς

Αν οι εννέα υποψήφιοι πρόεδροι για τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς φάνηκαν να «κρατούν δυνάμεις» κατά το πρώτο τους debate την περασμένη Δευτέρα, κάτι τέτοιο μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί για την επόμενη τηλεμαχία τους.

Κι αυτό διότι πλέον βρισκόμαστε μόλις μία εβδομάδα πριν από τον πρώτο γύρο της εκλογικής διαδικασίας και καθένας από αυτούς αναμένεται να παίξει τα «βαριά» χαρτιά του, ώστε να εξασφαλίσει τη μία από τις δύο πρώτες θέσεις που οδηγούν στον δεύτερο γύρο της 19ης Νοεμβρίου, ο οποίος και θα αναδείξει τον ηγέτη του νέου πολιτικού σχήματος που φιλοδοξεί να αποτελέσει «σφήνα» μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και ισχυρό παίκτη στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.

Η μάχη της δεύτερης θέσης

Για την ώρα, και εκτός απροόπτου, η μία από τις δύο πρώτες θέσεις που οδηγούν στον δεύτερο εκλογικό γύρο μοιάζει καπαρωμένη από την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και της κοινοβουλευτικής ομάδας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ) Φώφη Γεννηματά, την οποία όλες οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δίνουν να κατακτά την πρωτιά με άνεση και «καθαρή» διαφορά από τους αντιπάλους της.
Ωστόσο, η μάχη για τη δεύτερη θέση προβλέπεται ιδιαίτερα σκληρή, με τρεις υποψηφίους να τη διεκδικούν με παραπλήσια ποσοστά: αυτοί είναι ο ευρωβουλευτής και πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Μάλιστα, πρέπει να σημειωθεί ότι ο κ. Ανδρουλάκης εμφανίζεται σε δημοσκόπηση της εταιρείας ProRata που διεξήχθη για λογαριασμό της «Εφημερίδας των Συντακτών» να έχει αποκτήσει ισχυρό ρεύμα και να βρίσκεται στη δεύτερη θέση, με τους κ.κ. Καμίνη και Θεοδωράκη να τον ακολουθούν σε απόσταση αναπνοής.

Οι υπόλοιποι παίκτες

Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι πέντε υποψήφιοι (Γιάννης Μανιάτης, Γιάννης Ραγκούσης, Δημήτρης Τζιώτης, Κωνσταντίνος Γάτσιος και Απόστολος Πόντας) βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από την κ. Γεννηματά και μικρότερη αλλά σημαντική από τους κ.κ. Ανδρουλάκη, Θεοδωράκη και Καμίνη και επί της ουσίας θα επιδιώξουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, προκειμένου να μπορούν να διαπραγματευτούν από ισχυρότερη θέση τη στάση τους κατά τον δεύτερο γύρο των εκλογών, αλλά και να ενισχύσουν το «ειδικό βάρος» τους ενόψει της δημιουργίας του νέου φορέα της κεντροαριστεράς. Να σημειωθεί, πάντως, ότι η αδιευκρίνιστη ψήφος φτάνει το 33%, οπότε τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν ως την ώρα της κάλπης.

«Όχι» σε ένωση ΔΗΣΥ-Ποταμιού

Ο νέος φορέας, ωστόσο, δεν αναμένεται να λάβει άμεσα σαφή μορφή και σχήμα, καθώς τόσο η κ. Γεννηματά όσο και ο κ. Θεοδωράκης απέκλεισαν κατηγορηματικά τις προτάσεις των συνυποψηφίων τους για ένωση, εδώ και τώρα, των κοινοβουλευτικών ομάδων της ΔΗΣΥ και του Ποταμιού ως ένδειξη αποφασιστικής στήριξης του νέου εγχειρήματος. Η κ. Γεννηματά εξήγησε την άρνησή της για την ένωση «εις σάρκα μίαν» των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων λέγοντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να ασκείται καλύτερος κοινοβουλευτικός έλεγχος στην κυβέρνηση, αφού θα έχουν δικαίωμα λόγου και οι δύο αρχηγοί, αλλά και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων, και τονίζοντας ότι τα δύο κόμματα θα συντονίζουν τη δράση τους, ιδίως μετά την εκλογή του κοινού αρχηγού του νέου φορέα της κεντροαριστεράς.
Από την πλευρά του, ο κ. Θεοδωράκης δήλωσε ότι «ξαφνιάστηκα με τις αντιρρήσεις. Η αντίδραση του Νίκου και του Γιώργου είναι το καλύτερο δώρο στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ», προσθέτοντας ότι «δεν πρέπει να απολέσουμε τις δυνατότητες εκπροσώπησης και να διευκολύνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ».

«Ηθικό το ζήτημα»

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι η άρνηση για ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα ΔΗΣΥ-Ποταμιού προκάλεσε αντιδράσεις από τους υπόλοιπους υποψηφίους, με τον κ. Ανδρουλάκη να δηλώνει στον Alpha 989 ότι «το θέμα με την ενοποίηση των κοινοβουλευτικών ομάδων για μένα είναι και ηθικό. Δηλαδή, ενώ από τη μια έλεγαν ότι ο αρχηγός της παράταξης δεν μπορεί να είναι και ευρωβουλευτής, γιατί δεν θα βρίσκεται στη Βουλή, από την άλλη είχαν αποφασίσει να παραμείνουν ως έχουν οι κοινοβουλευτικές ομάδες. Επομένως ο νέος ηγέτης της παράταξης δεν χρειάζεται να είναι βουλευτής, καθώς δεν εκλέγουμε νέο πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας. Δηλαδή εκ του πονηρού ετίθετο τέτοιο θέμα τους τελευταίους δύο μήνες».
Ο κ. Μανιάτης, από την πλευρά του, σημείωσε ότι «η αποκάλυψη της πρωτοφανούς συμφωνίας της Φ. Γεννηματά και του Στ. Θεοδωράκη περί μη ενοποίησης των κοινοβουλευτικών ομάδων του νέου προοδευτικού κινήματος κινδυνεύει να αποτελέσει σημείο εσωτερικού πολιτικού διχασμού με σημαντικές επιπτώσεις στην αφετηρία και για την εξέλιξη του εγχειρήματός μας», ενώ ο κ. Καμίνης υπογράμμισε ότι «κάποιοι δεν θέλουν τον διάλογο, κάποιοι φοβούνται το άνοιγμα και τα επιχειρήματα, θέλουν συμφωνίες από πριν, γι’ αυτούς οι διαδικασίες είναι πρόσχημα, η μαζική παράταξη είναι πονοκέφαλος».

Προσδοκίες και ερωτήματα

Καθώς, πλέον, αναμένονται οι «εισπράξεις» του κάθε υποψηφίου μετά και το δεύτερο debate της ερχόμενης Δευτέρας, το βασικό ερώτημα και προσδοκία ενός εκάστου είναι πού θα κινηθεί η συμμετοχή των πολιτών στην εκλογική διαδικασία, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, θα ολοκληρωθεί σε δύο γύρους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η σχετικά χαμηλή τηλεθέαση της τηλεμαχίας της περασμένης Δευτέρας προκάλεσε ανησυχία στα επιτελεία των υποψηφίων και έφερε «περικοπές» στις προσδοκίες τους όσον αφορά τη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές, καθώς ενώ αρχικά ο αριθμός των 200.000 εκλογέων αποτελούσε ένα θεωρητικά εφικτό υψηλό, πλέον εκτιμάται ότι η συμμετοχή δεν θα ξεπεράσει τις 120.000 έως 150.000, ενώ αν κινηθεί κάτω από τις 100.000 θα θεωρηθεί καταστροφικά χαμηλή.
Όμως, πέραν της συμμετοχής, υπάρχουν ορισμένα βασικά ερωτήματα που συνεχίζουν να πλανώνται πάνω από τον χώρο της κεντροαριστεράς, με το βασικό εκ των οποίων να είναι η στάση που ο φορέας θα τηρήσει όσον αφορά τη συμμετοχή του σε συμμαχικές κυβερνήσεις. Ο κ. Ραγκούσης έχει ταχθεί κατά οποιασδήποτε συμμετοχής σε κυβερνητικό σχήμα με τη ΝΔ, ενώ ο κ. Θεοδωράκης έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας, υπό την προϋπόθεση ότι θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος και θα καταργηθεί η απλή αναλογική. Ενδεχομένως στην τηλεμαχία της Δευτέρας να υπάρξει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με το ερώτημα αυτό, όπως και σχετικά με τη μορφή που θα έχει ο νέος φορέας μετά την εκλογή του προέδρου του.