Βασίλης Ξυπολυτάς: «Το πολυνομοσχέδιο είναι μια σειρά από αχρείαστα και άδικα μέτρα» - Free Sunday
Βασίλης Ξυπολυτάς: «Το πολυνομοσχέδιο είναι μια σειρά από αχρείαστα και άδικα μέτρα»

Βασίλης Ξυπολυτάς: «Το πολυνομοσχέδιο είναι μια σειρά από αχρείαστα και άδικα μέτρα»

 

Νέα βάρη για τους πολίτες φέρνει το πολυνομοσχέδιο που μόλις ψηφίστηκε από τη Βουλή, εκτιμά ο γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ Βασίλης Ξυπολυτάς. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι «καθαρή έξοδος» από το μνημόνιο, όπως ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, δεν υπάρχει και ότι η επιτήρηση θα συνεχιστεί.

Ο Βασίλης Ξυπολυτάς είναι ένας από τους νέους ανθρώπους με τους οποίους ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έχει στελεχώσει καίριες θέσεις στο κόμμα, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ενδέχεται στις εκλογές να είναι υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Περιφέρεια Αθήνας. Στα 36 του χρόνια είναι κάτοχος τριών μεταπτυχιακών τίτλων, από το Harvard University, το King’s College και το Coventry Business School, έχει εργαστεί τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, ενώ σήμερα είναι ιδρυτής και ιδιοκτήτης δύο εταιρειών και από το 2006 εκλέγεται σε θέσεις διοίκησης στον Δήμο Κηφισιάς.

Το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης ψηφίστηκε από τη Βουλή. Τι θεωρείτε ότι φέρνει για τους Έλληνες πολίτες;

Επιτρέψτε μου, ξεκινώντας, να πω, και ας ακούγεται λίγο τετριμμένο, αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Ότι δηλαδή το πολυνομοσχέδιο δεν θα χρειαζόταν αν ο κ. Τσίπρας δεν είχε ρίξει την προηγούμενη κυβέρνηση ή αν, τέλος πάντων, είχε αποφασίσει να ολοκληρώσει το δεύτερο μνημόνιο και η χώρα έβγαινε ομαλά από τη μνημονιακή περίοδο. Το πολυνομοσχέδιο που μόλις ψηφίστηκε είναι μια σειρά από αχρείαστα και άδικα μέτρα, καθώς και άτολμες ρυθμίσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εφαρμόσει το τολμηρό πρόγραμμα αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα. Φέτος θα υποστούμε επιπλέον μέτρα λιτότητας ύψους 1,9 δισ. ευρώ. Επίσης, θα πληρώσουμε επιπλέον φόρους και εισφορές 1 δισ. ευρώ. Το μεγαλύτερο, μάλιστα, μέρος τους προέρχεται από τους έμμεσους φόρους που πλήττουν δυσανάλογα τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες. Και, δυστυχώς, όλα αυτά δεν είναι τα τελευταία σκληρά μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έχουν ήδη ψηφίσει επιπλέον μέτρα 5,1 δισ. ευρώ για το 2019 και το 2020. Μέτρα που περιλαμβάνουν περικοπές συντάξεων και νέα μείωση του αφορολόγητου, που κοστίζουν ένα μηνιάτικο για τους χαμηλόμισθους και τουλάχιστον δύο για τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης αποτελεί άλλο ένα βήμα προς την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε, και γιατί.

Τον Αύγουστο του 2018, δηλαδή τότε που λήγει το τρίτο μνημόνιο, θα βρεθούμε, στην καλύτερη περίπτωση, εκεί που θα είχαμε φτάσει το 2015, αν δεν είχε έρθει στα πράγματα ο κ. Τσίπρας. Παίζοντας με τις λέξεις η κυβέρνηση μιλάει για «καθαρή έξοδο». Κάθε μέρα έρχεται όμως κάποιος –πριν από λίγες μέρες ήταν ο κ. Βίζερ– για να εξηγήσει πως «καθαρή έξοδος» δεν υπάρχει. Κάτι που παραδέχτηκε ακόμη και ο κ. Σκουρλέτης, ομολογώντας επί λέξει ότι «δεν ξεμπερδεύουμε τον Αύγουστο» και ότι «θα υπάρχει και μετά επιτήρηση». Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έχει υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας για την επόμενη πενταετία με περικοπές στις συντάξεις και στο αφορολόγητο και με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που πνίγουν την οικονομία. Και αν είναι ακόμη στην εξουσία τον Αύγουστο του 2018, είναι προφανές ότι θα αναλάβει νέες υποχρεώσεις με πρόφαση τη διευθέτηση του χρέους ή τη δημιουργία ευρωπαϊκής πιστωτικής γραμμής.

Παράλληλα, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι σταδιακά η οικονομία ανακάμπτει, ενώ η ΝΔ διαφωνεί. Πού στηρίζετε τη διαφωνία αυτή;

Το γεγονός ότι συγκρίνουμε σήμερα την κατάσταση της οικονομίας με το χειρότερο σημείο στο οποίο βρέθηκε, το καλοκαίρι του 2015, δεν μπορεί να αποτελεί μέτρο επιτυχίας. Σιγά σιγά, και μετά από δύο χρόνια στασιμότητας και ύφεσης, η αγορά κατάφερε να σταθεροποιηθεί και σήμερα να έχει κάποιους ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κανονικά σήμερα και σύμφωνα με τους διεθνείς υπολογισμούς η ελληνική οικονομία θα έπρεπε να έτρεχε με αναπτυξιακούς ρυθμούς 5%, αλλά αυτό δεν συνέβη λόγω των πολιτικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πάντως, εκτιμώ ότι η καλύτερη απόδειξη του τι συμβαίνει στην οικονομία είναι η καθημερινότητα. Αυτό που βιώνουμε όσοι επιχειρούμε, ότι δηλαδή η ζήτηση δεν έχει επανέλθει, ότι η αγορά είναι «στεγνή» από ρευστότητα, ότι οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, ότι τα χρήματα του ΕΣΠΑ δεν πέφτουν στην πραγματική οικονομία, ότι το κράτος δεν εξοφλεί τις υποχρεώσεις του και ότι οι φόροι συντρίβουν το σύνολο της οικονομίας.

Έχετε δραστηριοποιηθεί στον χώρο του ιδιωτικού τομέα και μάλιστα μέσω start-up επιχειρήσεων. Ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;

Το ελληνικό κράτος δεν ευνοεί τις νεοφυείς εταιρείες, οι οποίες αντιμετωπίζουν το κράτος ως αντίπαλο. Όπως το βιώνω, πιστεύω ότι τα βασικά προβλήματα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης, τα πολλαπλά διοικητικά εμπόδια, η έλλειψη υγιούς ανταγωνισμού, η έλλειψη καινοτομίας και σύνδεσής της με την αγορά και η πολύ βαριά φορολογία.

Έχετε σπουδάσει στο εξωτερικό, σε γνωστά πανεπιστήμια και σε τομείς με ζήτηση στην αγορά εργασίας. Σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε από την Ελλάδα, όπως έκαναν χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας;

Το σκέφτηκα πολλές φορές. Ειδικά τα πρώτα χρόνια της κρίσης, που μόλις είχα ξεκινήσει την εταιρεία μου και αυτή δεν είχε καταφέρει ακόμα να ορθοποδίσει. Πάντως, δεν σας κρύβω πως και τώρα πολλές φορές εύχομαι να είχα ακολουθήσει τους φίλους μου… Το περιβάλλον στην Ελλάδα σε πληγώνει, τόσο οικονομικά όσο και πολιτιστικά.

Είστε μεταξύ των νέων ανθρώπων που έχει εμπιστευτεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τι σημαίνει για εσάς «ανανέωση της πολιτικής ζωής»;

Η «ανανέωση» είναι ένας σχετικά ασαφής όρος. Χρησιμοποιείται συχνά στην πολιτική, αλλά σπάνια έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά. Κατά την άποψή μου, η ανανέωση της πολιτικής ζωής θα πρέπει να γίνει τόσο με ηλικιακά όσο και με ποιοτικά κριτήρια των υποψηφίων. Οι υποψήφιοι δεν πρέπει να είναι, επιτρέψτε μου τη φράση, «μπροστάντζες» του συστήματος, θα πρέπει να είναι χρήσιμοι και να έχουν ένα μείγμα ποιοτικών χαρακτηριστικών. Πιστεύω ότι δεν φτάνει να είσαι «νέος». Πρέπει, κυρίως, να είσαι χρήσιμος και για να είσαι χρήσιμος πρέπει να έχεις ένα μείγμα χαρακτηριστικών. Πρέπει προφανώς να έχεις γνώσεις, αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να έχεις σημαντική εργασιακή εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε να καταλαβαίνεις την πραγματικότητα. Και, τέλος, πρέπει να ξέρεις πώς δουλεύει η δημόσια διοίκηση, έτσι ώστε να μπορείς να διαχειριστείς τις ατέλειές της και να προτείνεις καινοτόμες αλλαγές.