Τα νέα από το Βερολίνο είναι εξαιρετικά καλά
Οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας και οι Σοσιαλδημοκράτες έφτασαν σε έναν δύσκολο πολιτικό συμβιβασμό, ο οποίος επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και την επιστροφή της Γερμανίας στην πολιτική σταθερότητα.
Τα τρία κόμματα πήραν σε πολλές περιπτώσεις αυτό που ήθελαν, υποχρεώθηκαν όμως και σε επώδυνους συμβιβασμούς που μπορεί να προβληματίσουν τη βάση τους. Ο λεγόμενος Μεγάλος Συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών, Χριστιανοκοινωνιστών και Σοσιαλδημοκρατών δεν είναι πια τόσο μεγάλος, γιατί τα ποσοστά των κομμάτων που τον αποτελούν υποχώρησαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017 και ελέγχουν πλέον μόνο το 56% των βουλευτικών εδρών.
Η καγκελάριος Μέρκελ εξασφαλίζει, σε συνθήκες πολιτικής σταθερότητας και δυναμικής οικονομικής ανάπτυξης, την τέταρτη τετραετία της. Οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας, οι οποίοι βρίσκονται στα δεξιά των Χριστιανοδημοκρατών, εξασφαλίζουν το υπουργείο Εσωτερικών με στόχο να επιβάλουν περιορισμούς σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες και τους μετανάστες κι έτσι να εξασθενίσουν την επιχειρηματολογία της σκληρής δεξιάς έως ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία. Η τελευταία ανέβασε το ποσοστό της σε 13% εκμεταλλευόμενη τη λαϊκή δυσαρέσκεια με το προσφυγικό-μεταναστευτικό, έχει ήδη εξασφαλίσει την προεδρία τριών σημαντικών κοινοβουλευτικών επιτροπών και μετά τον σχηματισμό του Μεγάλου Συνασπισμού θα αναδειχθεί σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποκτώντας νέες δυνατότητες.
Ο Μάρτιν Σουλτς, ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσπάθησε, και μπορεί να το κατάφερε, να μετατρέψει την εκλογική ήττα και την αποδυνάμωση του κόμματός του σε διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. Εξασφάλισε για τον εαυτό του το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο έχει μεγάλη επιρροή και κύρος, και για το κόμμα του τα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, που έχουν τεράστια επιρροή στις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις. Βέβαια όλοι οι υπουργοί δεσμεύονται από τη συμφωνία-κυβερνητικό πρόγραμμα των 177 σελίδων και όλοι αναφέρονται στη χριστιανοδημοκράτη καγκελάριο κ. Μέρκελ. Η κ. Μέρκελ ικανοποίησε τις απαιτήσεις του κ. Σουλτς σε ό,τι αφορά την κατανομή των υπουργείων για να μπορέσει να σχηματίσει σταθερή κυβέρνηση και για να τον διευκολύνει στην εξουδετέρωση της αριστερής πτέρυγας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, η οποία αντιτίθεται στην κυβερνητική συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες. Ο κ. Σουλτς είναι υποχρεωμένος να απευθυνθεί στα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος –τα οποία αριθμούν 463.723– και να εξασφαλίσει την έγκριση της συμμετοχής στον κυβερνητικό συνασπισμό με επιστολική ψήφο, με μια διαδικασία που θα διαρκέσει μέχρι τις 4 Μαρτίου. Για να διευκολύνει την επικράτηση του «ναι», ο κ. Σουλτς ανακοίνωσε την παραίτησή του από την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και πρότεινε ως διάδοχό του την επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος Αντρέα Νάλες, η οποία δεν είναι στο στόχαστρο της αριστερής πτέρυγας.
Η έγκριση της κυβερνητικής συνεργασίας με τους Χριστιανοδημοκράτες από τη σοσιαλδημοκρατική βάση, εάν εξασφαλιστεί, θα ανοίξει τον δρόμο σε ιδιαίτερα θετικές εξελίξεις.
Πρώτον, η Γερμανία, η χώρα με τη σημαντικότερη οικονομία της Ευρωζώνης, θα επιστρέψει σε συνθήκες πολιτικής σταθερότητας.
Δεύτερον, θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για την επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι οποίες θα στηριχτούν στη συνεργασία Μέρκελ-Μακρόν και στον ρόλο του κ. Σουλτς, ο οποίος απέδειξε ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι είναι ευρωπαϊστής και συνεπής υποστηρικτής της συνεργασίας κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς.
Τρίτον, το κυβερνητικό πρόγραμμα προβλέπει την αύξηση της καθαρής συνεισφοράς της Γερμανίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, εξέλιξη που μπορεί να διευκολύνει χώρες σαν την Ελλάδα, ενώ το πέρασμα του υπουργείου Οικονομικών από τον αυστηρό ευρωπαϊστή Σόιμπλε στον πιο ήπιο σε ζητήματα δημοσιονομικής διαχείρισης ευρωπαϊστή Σολτς –μέχρι σήμερα δήμαρχος-πρωθυπουργός του κρατιδίου του Αμβούργου– μπορεί να διευκολύνει τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, αρκεί βέβαια να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας και να μη βάζουμε υπογραφές σε όλα αποφεύγοντας σε πολλές περιπτώσεις να τις τιμήσουμε.
