Σοβαρά λάθη Τσίπρα στα εθνικά θέματα - Free Sunday
Σοβαρά λάθη Τσίπρα στα εθνικά θέματα

Σοβαρά λάθη Τσίπρα στα εθνικά θέματα

 

Ο τρόπος που ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας χειρίζεται τα εθνικά θέματα έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και μπορεί, εάν δεν υπάρξουν οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, να οδηγήσουν σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις.

Επικοινωνία χωρίς ουσία

Ο κ. Τσίπρας έβγαλε το κόκκινο χαλί στον Πρόεδρο της Τουρκίας κ. Ερντογάν τον περασμένο Δεκέμβριο με στόχο τον εντυπωσιασμό της ελληνικής κοινής γνώμης και χωρίς μεθοδική ανάλυση της εξέλιξης της στρατηγικής της Άγκυρας.

Το μήνυμα ότι κάτι πάει στραβά το έστειλε ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, μετατρέποντας την επίσημη επίσκεψη σε βήμα για τον τουρκικό αναθεωρητισμό, επεκτατισμό. Σε διάστημα μερικών μηνών περάσαμε από τα «πανηγύρια» Τσίπρα για την υποτιθέμενη νέα περίοδο στις διμερείς σχέσεις και τη μετατροπή της Ελλάδας σε πολιτική γέφυρα μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε. στην αγωνία για το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο. Η βασική διαφορά με την προηγούμενη περίοδο Ερντογάν είναι ότι ο Τούρκος Πρόεδρος πρόσθεσε στον παραδοσιακό ισλαμισμό του μια ακραία εθνικιστική διάσταση, η οποία οδήγησε και στη συμφωνία εκλογικής συνεργασίας με τους ακροδεξιούς κεμαλιστές του Μπαχτσελί. Από εκεί που πριν από μερικά χρόνια ο Ερντογάν αυτοπροβαλλόταν ως η δημοκρατική έκδοση του ισλαμισμού στην οποία θα στηριζόταν η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη, έφτασε να προσχωρεί, σε γενικές γραμμές, στο πρόγραμμα και στη μεθοδολογία των Γκρίζων Λύκων.

Όσο έδινε προτεραιότητα στον ισλαμισμό, προσπαθούσε να ενισχύσει την επιρροή της Τουρκίας στη Συρία και στο Ιράκ και να επιβάλει τους όρους του στο Κουρδικό. Από τη στιγμή που υιοθέτησε στόχους του ακροδεξιού κεμαλισμού, είναι αναπόφευκτο να στρέψει το ενδιαφέρον του προς Ελλάδα και Κύπρο, για να ικανοποιήσει το νέο εκλογικό κοινό που διεκδικεί.

Ο κ. Τσίπρας δείχνει απόλυτα αιφνιδιασμένος από την αλλαγή προτεραιοτήτων του κ. Ερντογάν και ανίκανος να αντιδράσει αποτελεσματικά.

Έλλειψη αξιοπιστίας

Ο πρωθυπουργός στερείται της αναγκαίας αξιοπιστίας για να προχωρήσει στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις στη διαχείριση της κρίσης με την Τουρκία και των σχέσεων με την ΠΓΔΜ.

Προσπάθησε να αιφνιδιάσει τη ΝΔ παίρνοντας την πρωτοβουλία για μια λύση-εξπρές στο λεγόμενο «Μακεδονικό». Εκτίμησε πως θα μπορούσε να επαναληφθεί η κρίση που πέρασε η ΝΔ το 1992-1993 κι έτσι να καλύψει ένα σημαντικό μέρος της δημοσκοπικής απόστασης που χωρίζει τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη ΝΔ. Έπεσε έξω στους υπολογισμούς του σε σχέση με την αντίδραση της ΝΔ και κυρίως με την αντίδραση του ελληνικού λαού. Παρά την ιδεολογική τρομοκρατία που επιχείρησε η κυβέρνηση παρουσιάζοντας όλους όσοι διαφωνούσαν με την πολιτική της έναντι των Σκοπίων σαν ακροδεξιούς, εθνικιστές, σκοταδιστές και θρησκόληπτους, δημιουργήθηκε ένα ευρύτατο μέτωπο απόρριψης των επιλογών του, που ξεκινάει από το ΚΚΕ, πρώην ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τον Μίκη Θεοδωράκη, περιλαμβάνει τον ευρύτερο κεντροδεξιό χώρο και φτάνει μέχρι τη σκληρή Δεξιά. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις στο ζήτημα, όλοι συμφωνούν ότι η ονοματολογία στην οποία επιδίδεται ο κ. Τσίπρας είναι απαράδεκτη, εφόσον δεν έχει προηγηθεί η ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων από τον κ. Ζάεφ για την αναθεώρηση του αλυτρωτικού Συντάγματος, τη γενικότερη αντιμετώπιση του αλυτρωτισμού της ΠΓΔΜ και τη συνεννόηση για το θέμα της λεγόμενης μακεδονικής εθνότητας. Με το πέρασμα του χρόνου σκληραίνει η στάση της ελληνικής κοινής γνώμης στο λεγόμενο «Μακεδονικό» και έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτό πρέπει να αποδοθεί σε ένα αίσθημα εθνικής ταπείνωσης που έχει σχέση με την απόλυτη προσαρμογή στις υποδείξεις των Ευρωπαίων εταίρων από τον κ. Τσίπρα παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις και στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά, το οποίο ρυμουλκείται στις θέσεις Ζάεφ.

Ο τρόπος διαχείρισης από την κυβερνητική ηγεσία των σχέσεων Αθήνας-Σκοπίων στέκεται εμπόδιο στην εθνική συνεννόηση, απαξιώνει ακόμη περισσότερο την κυβερνητική ηγεσία στην αντίληψη της κοινής γνώμης και ανοίγει την όρεξη στην Άγκυρα, η οποία πλέον στρέφει το ενδιαφέρον της προς Ελλάδα και Κύπρο.

Κάλυψη από Ερντογάν

Ο κ. Τσίπρας είναι αποδυναμωμένος και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί μέχρι τώρα εμφανίζεται σαν πολιτικός γεφυροποιός Άγκυρας-Βρυξελλών, σε μια περίοδο κατά την οποία η κοινή γνώμη των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών καταδικάζει την πολιτική Ερντογάν και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ρεαλιστική η προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Είναι πολύ δύσκολο για τον κ. Τσίπρα να αλλάξει ρόλο και από εκεί που ζητούσε από την Ε.Ε. να δώσει πρόσθετες οικονομικές και πολιτικές ευκαιρίες στην Άγκυρα να την εμφανίσει ως πραγματική απειλή για την Ελλάδα, την Κύπρο, κατ’ επέκταση την Ε.Ε.

Με τους χειρισμούς του έναντι της ΠΓΔΜ έχασε την αξιοπιστία του στο εσωτερικό και τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου για την αντιμετώπιση της προκλητικότητας της Τουρκίας. Με τις πρωτοβουλίες του υπέρ της Τουρκίας στην Ε.Ε. έκανε δύσκολη έως αδύνατη τη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού μετώπου υπέρ της Ελλάδας και της Κύπρου και για να μπει φραγμός στην αντιδημοκρατική και επεκτατική διολίσθηση της Τουρκίας. Την αναξιοπιστία του επιβεβαίωσαν και οι διεθνοπολιτικοί ακροβατισμοί που επιχείρησε με τη βοήθεια του κ. Κοτζιά. Για να περιορίσει τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης στην απαράδεκτη «λύση» που προωθεί στο λεγόμενο «Μακεδονικό», άρχισε να προβάλλει τη θεωρία ότι προσυπογράφοντας τις περισσότερες θέσεις των Σκοπίων εξασφαλίζει έναν πολύτιμο σύμμαχο, τον οποίο θα αξιοποιήσει για να περιορίσει τον βαλκανικό ρόλο της Τουρκίας. Οι πρωτοβουλίες όμως που πήραν Ζάεφ και Ερντογάν για να ενισχύσουν τη διμερή συνεργασία και οι πρωτοβουλίες του τελευταίου υπέρ της αποδοχής από την Αθήνα των βασικών θέσεων των Σκοπίων απαξιώνουν και αυτό το κυβερνητικό αφήγημα. Τα Σκόπια προβάλλουν τις θέσεις τους έναντι της Αθήνας με τη στήριξη της Άγκυρας, ενώ αυτή ασκεί πίεση στην Αθήνα όχι μόνο σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά και την Κύπρο αλλά και με μια γρήγορη ρύθμιση του θέματος του ονόματος, όπως χαρακτηριστικά λένε οι Τούρκοι αξιωματούχοι.

Ο μεγάλος κίνδυνος

Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι εντελώς ανίκανη να διαχειριστεί εθνικά θέματα σε όφελος των καλώς εννοούμενων συμφερόντων της Ελλάδας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι ζημιά θα κάνουν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του εξαιτίας των λαθών και των παραλείψεών τους στην πορεία εξόδου του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ από την εξουσία.

Ο άμεσος κίνδυνος είναι να κλιμακωθεί η ένταση με την Τουρκία και να δεχτεί έτσι ένα ισχυρό πλήγμα ο τουριστικός τομέας, ο οποίος λειτουργεί αποτελεσματικά και κρατάει σε ένα επίπεδο τις επιδόσεις της οικονομίας.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι απροσδιόριστος αλλά πιο σοβαρός και έχει σχέση με πιθανές υποχωρήσεις έναντι των Σκοπίων που θα στείλουν το λάθος μήνυμα στην Άγκυρα και θα πυροδοτήσουν αρνητικές για εμάς εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά σε σχέση με την Κύπρο. Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε μαθητευόμενος μάγος στα ζητήματα της οικονομίας και, απ’ ό,τι φαίνεται, αντί να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από τις οικονομικές περιπέτειες στις οποίες μας οδήγησε, αναλαμβάνει κινδύνους και στα εθνικά θέματα.