Υπάρχουν δύο τρόποι να διοικείς την πόλη

Ας πούμε ότι ως πολίτη της Θεσσαλονίκης μού έθεταν το ερώτημα «με ποια κριτήρια θα ψηφίζατε Μπουτάρη;», εφόσον βέβαια ήταν και πάλι υποψήφιος για τον θώκο του δημάρχου Θεσσαλονίκης.

Μετά τον αναμφίβολα κατακριτέο απ’ όλους βίαιο προπηλακισμό του Γιάννη Μπουτάρη αναβίωσε και πάλι η «παραμύθα» της Θεσσαλονίκης των Γκοτζαμάνηδων, του παρακράτους, του σκοταδισμού και της εσωστρέφειας. Της Θεσσαλονίκης των φαντασμάτων και των κρυμμένων σκελετών. Και σε αυτή τη Θεσσαλονίκη του σκότους αντιπαραβάλλεται ο εκπρόσωπος του φωτός, της προόδου και της εξωστρέφειας Γιάννης Μπουτάρης. Ο Μπουτάρης ως πολέμιος του ζοφερού φασιστικού παρελθόντος –ενδεχομένως κατά τους οπαδούς του και παρόντος– της πόλης. Πέρα από το αβάσιμο μέχρι αθλιότητας αυτών των ισχυρισμών, εγώ, μία συνειδητή πολίτης που νοιάζομαι για τη Θεσσαλονίκη, πίστευα πάντα τα εξής:

Υπάρχουν δύο τρόποι να διοικείς μια πόλη (υπάρχει και ο τρίτος, να μην τη διοικείς καθόλου).

Ο πρώτος είναι ο συμβατικός, ο old-fashioned, που λέμε. Μαζεύεις τα σκουπίδια σου, κάνεις ανακύκλωση, φροντίζεις τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης, δημιουργείς παιδικούς σταθμούς και γενικότερα υποδομές για τη στήριξη όλων των ομάδων πολιτών, νοικοκυρεύεις και φυτεύεις πάρκα και πλατείες, δίνεις χρώμα στην πόλη με μικρές αλλά καίριες παρεμβάσεις, διοργανώνεις εκδηλώσεις για όλους τους πολίτες και όχι μόνο τους λίγους και με τη συνεχή ενεργό συμμετοχή, αλλά και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι όποτε χρειάζεται, προσπαθείς να συμβάλεις και στα μεγάλα θέματα της πόλης, με προεξάρχοντα το κυκλοφοριακό και την ύδρευση.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η εξωστρέφεια. Φορτώνω όλα τα παραπάνω στον «κόκορα» και ταξιδεύω συνέχεια, κάνω δήθεν συμμαχίες, ψάχνω χρηματοδοτήσεις (για την ακρίβεια, δάνεια, που την αποπληρωμή τους θα τη φορτώσω στον επόμενο), μπαίνω σε δίκτυα πόλεων και κάνω μελέτες, μελέτες, μελέτες… Και, πάνω απ’ όλα, εκπροσωπώ τον διαφωτισμό στην πόλη. Σαφώς αυτός είναι ο πιο σύγχρονος τρόπος διοίκησης, ο εξωστρεφής, ο «πεφωτισμένος».

Έλα όμως που όταν το σπίτι μας μπάζει από παντού νερά, είναι άβαφο, με διαλυμένα πατώματα και δεν δουλεύουν τα ηλεκτρολογικά του, δεν έχει ανάγκη από τζακούζι και πισίνες. Και κυρίως από διαφωτιστικά κηρύγματα…

Και, για να απαντήσω στο αρχικό ερώτημα, είναι σαφές ότι δεν θα ψήφιζα και γιατί δεν θα ψήφιζα Μπουτάρη.