Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι θα πέσει θύμα της μεγαλομανίας του - Free Sunday
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι θα πέσει θύμα της μεγαλομανίας του

Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι θα πέσει θύμα της μεγαλομανίας του

Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι θα πέσει θύμα της μεγαλομανίας του. Ένας πολιτικός ο οποίος μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά, αλλά σχεδόν κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι όρισε με την πολιτική του και το πολιτικό του εκτόπισμα την σύγχρονη Τουρκία τις τελευταίες δεκαετίες. Ένας πολιτικός που ανέβηκε στην εξουσία και την διατήρησε αρχικά ως ενορχηστρωτής ενός φιλελευθέρου οικονομικού θαύματος, και ως ηγέτης που θα άλλαζε την εικόνα της γειτονικής μας χώρας στον κόσμο, δίδοντας της χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης, και όσο το δυνατόν πιο κοντά γίνεται σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.

Μετά από αρκετά χρόνια η εικόνα της Τουρκίας αλλά και του ίδιου του ηγέτη του είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Το οικονομικό θαύμα της περασμένης δεκαετίας φαίνεται ότι πνέει τα λοίσθια, και οι δημοκρατικοί θεσμοί βρίσκονται υπό ασφυχτική πίεση καθιστώντας την διολίσθηση σε ένα αυταρχικό καθεστώς του ενός ανδρός αρχή πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή, ο διαχρονικός ρόλος της Τουρκίας ως της μοναδικής περιφερειακής δύναμής με έντονο Μουσουλμανικό στοιχείο που μπορούσε να συνδιαλέγεται με αξιοπιστία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, φαίνεται ότι ανήκει στο παρελθόν. Η κρίση στις σχέσεις ανάμεσα στις μέχρι πρότινος συμμαχικές χώρες ενδέχεται να προκαλέσει βαθιές αναδιατάξεις στην ευρύτερη περιοχή με την Τουρκία να αποκόπτεται από το άρμα της Δύσης και να προσχωρά σε μια ιδιότυπη συμμαχία με την Ρωσία το Ιράν. Είναι φανερό ότι κανείς από τους δυο παίκτες ούτε ο Αμερικάνος Πρόεδρος Ντόναλτ Τραμπ ούτε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δεν έχουν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το πώς θέλουν να εξελιχθεί η Αμερικανο-Τουρκική κρίση.  Αυτό που θα πρέπει να συνυπολογίσουν και οι δύο αστάθμητοι παίκτες της γεωπολιτικής σκακιέρας είναι ότι και οι δύο χώρες ενδέχεται να χάσουν πολύ περισσότερα από όσα θεωρητικώς προσδοκούν να κερδίσουν από αυτήν διαμάχη, αφού τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πολύ ισχυρά και κανείς δεν υπολογίσει με σιγουριά τις πιθανές επιπτώσεις από μια πλήρη κατάρρευση των Αμερικανό-Τουρκικών σχέσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας που δεν την συμφέρει να δημιουργηθεί μια μαύρη γεωπολιτική και οικονομική τρύπα στα Ανατολικά της σύνορα, αφενός μεν για λόγους σταθερότητας και Ρώσικης επιρροής αφετέρου λόγω των επενδύσεων από Ευρωπαϊκών συμφερόντων τραπεζών και επιχειρήσεων στην γειτονική μας χώρα.

Τα προαναφερθέντα στοιχεία δημιουργούν σίγουρα ανασφάλεια για το μέλλον της ευρύτερης περιοχής μας, θα πρέπει όμως να μας κινητοποιήσουν ως χώρα για να χαράξουμε επιτέλους μια μακροχρόνια εξωτερική πολιτική που θα στέλνει μήνυμα σταθερότητας και αξιοπιστίας στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής και όχι μόνο.