Σόρος στην Αθήνα, Σόρος στα Τίρανα, Σόρος στα Σκόπια - Free Sunday
Σόρος στην Αθήνα, Σόρος στα Τίρανα, Σόρος στα Σκόπια

Σόρος στην Αθήνα, Σόρος στα Τίρανα, Σόρος στα Σκόπια

H αναφορά του Πάνου Καμμένου στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης Τσίπρα από τον γεννημένο στην Ουγγαρία Αμερικανοεβραίο επιχειρηματία Τζορτζ Σόρος αναστάτωσε τις κυβερνητικές ισορροπίες στην Αθήνα, αλλά δεν ήταν η μοναδική ανάμειξη του 88χρονου Σόρος στα ΝΔ Βαλκάνια και ειδικότερα στο τρίγωνο Αθήνα-Σκόπια-Τίρανα.

Πρόκειται για ένα τρίγωνο στο οποίο παραδοσιακά ο ισχυρός πόλος ήταν η Ελλάδα, αλλά τα τελευταία χρόνια οι ισορροπίες έχουν αλλάξει και οι άλλοι δύο πόλοι του τριγώνου ξαφνικά δείχνουν να έλκουν μια ισχύ και μια αλαζονική συμπεριφορά που ούτε την είχαν προηγουμένως ούτε συνάδει με το μέγεθος των δύο χωρών.

Στο εσωτερικό τους η απάντηση της αντιπολίτευσης για τις πηγές της αλαζονείας είναι το όνομα του Αμερικανού χρηματιστή.

Ενδεικτικό αυτής της αλαζονείας ήταν το tweet με το οποίο ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα σχολίασε τις ελληνικές αντιδράσεις για το επεισόδιο που κατέληξε στον θάνατο του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες: «Αγαπητοί γείτονες, αντί να χαρακτηρίζετε απαράδεκτη την απώλεια της ζωής ενός τρελού που πυροβόλησε κατά της αστυνομίας μας, η οποία εκτέλεσε μόνο το καθήκον της, ελάτε μαζί μας να ευχαριστήσουμε τον Θεό που καμία αθώα ζωή δεν χάθηκε σήμερα από την εξτρεμιστική ανοησία».

Και όχι μόνο αυτό αλλά η αλβανική πλευρά ήταν πλήρως αρνητική στα αιτήματα της Αθήνας για απαντήσεις για τις συνθήκες οι οποίες οδήγησαν στην αστυνομική επιχείρηση που κατέληξε με τον θάνατο του Κατσίφα, ενώ κάλεσε δύο φορές την Ελληνίδα πρέσβειρα στα Τίρανα, στην οποία εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια της αλβανικής κυβέρνησης για το κλίμα που είχε δημιουργηθεί στην Ελλάδα μετά το τραγικό γεγονός.

Η κυβέρνηση Ράμα ήταν μέχρι πρόσφατα ένας εξαιρετικά αξιόπιστος συνομιλητής για την κυβέρνηση Τσίπρα και ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών είχε διατρανώσει τη βούλησή του να λύσει τα διμερή προβλήματα πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές του.

Όμως και η ισορροπία στα διμερή προβλήματα δείχνει να έχει γείρει προς την αλβανική πλευρά. Ειδικά από τη στιγμή που ο κ. Κοτζιάς διαπραγματεύτηκε μια νέα συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα, τη στιγμή που η προηγούμενη είχε ακυρωθεί από το αλβανικό ανώτατο δικαστήριο, ως αντίθετη με τα αλβανικά συμφέροντα.

Στο δικαστήριο είχε προσφύγει ο κ. Ράμα, όταν ήταν τότε δήμαρχος Τιράνων και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος της αντιπολίτευσης.

Εκ μέρους της Αλβανίας τη συμφωνία είχε υπογράψει ο τότε υπουργός Εξωτερικών και σήμερα αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος της αντιπολίτευσης Λουλζίμ Μπάσα, ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε τον Μάρτιο του 2017 στο αμερικανικό Breitbart News είχε δηλώσει για τον Αμερικανό χρηματιστή: «Μου έχουν επιτεθεί με κακία και ο ίδιος και οι άνθρωποί του και τα διεθνή μέσα, επειδή είμαι υποστηρικτής του Τραμπ».

Ήταν την περίοδο που ο κ. Ράμα προωθούσε τη θεσμική αλλαγή στο δικαστικό σύστημα, την οποία είχε χρηματοδοτήσει το ίδρυμα Open Society του κ. Σόρος, το οποίο δεν δείχνει να συμμερίζεται τις καταγγελίες που συνδέουν τον 54χρονο Αλβανό πρωθυπουργό με το εμπόριο ναρκωτικών.

Ο Ράμα είναι στο απόγειο της πολιτικής του ισχύος.

Στο απόγειο της πολιτικής του ισχύος δείχνει να βρίσκεται και ο Ζόραν Ζάεφ, παρά το γεγονός ότι η χαμηλή προσέλευση στο δημοψήφισμα, η οποία υπολειπόταν και από τις ψήφους που πήρε ο κυβερνητικός συνασπισμός στις εκλογές του 2016, αποτέλεσε πολιτική ήττα.

Η κυβερνητική του εξουσία εξαρτάται πανηγυρικά από τη στήριξη των αλβανικών κομμάτων, την παροχή της οποίας επέβαλε στους ομοεθνείς του ο κ. Ράμα στη συνάντηση των Τιράνων, όπου αποφασίστηκε η αλβανική πλατφόρμα, δηλαδή οι μίνιμουμ απαιτήσεις των Αλβανών για τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση.

Με μοχλό αυτή τη στήριξη ο κ. Ζάεφ πέτυχε να κυριαρχήσει πολιτικά, να στείλει τον προκάτοχό του και δύο υπουργούς του στη φυλακή και να απειλεί με δικαστική έρευνα τον Πρόεδρο Ιβάνοφ, ο οποίος ανέπεμψε στη Βουλή τόσο τη Συμφωνία των Πρεσπών όσο και τον νόμο για την αναγνώριση ισοτιμίας στην αλβανική γλώσσα, όπου υπάρχει αλβανικός πληθυσμός στη χώρα.

Όμως το πιο σημαντικό πολιτικό του επίτευγμα είναι η διάσπαση της αντιπολίτευσης, του VMRO-DPMNE, από το οποίο πήρε τους βουλευτές που του ήταν απαραίτητοι για τη δημιουργία της προβλεπόμενης για τη συνταγματική αναθεώρηση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας των 2/3.

Ως μοχλός για τη δημιουργία της συμμαχίας των προθύμων του VMRO εμφανίστηκε ο πρώην αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών επί Γκρούεφκι, Σάσο Μιγιάκοφ.

Ο κ. Μιγιάκοφ έχει κατηγορηθεί ως φυσικός αυτουργός του σκανδάλου των υποκλοπών, το οποίο είχε αποκαλύψει ο κ. Ζάεφ και για το οποίο εκκρεμεί η δικαστική διερεύνηση, αλλά τον τελευταίο καιρό εξελίχθηκε με ανοιχτή επιστολή σε μείζονα επικριτή του προέδρου του VMRO-DPMNE, Χρίστιαν Μίτσκοσκι.

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Μιλοσόσκι είπε δημόσια ότι την επιστολή Μιγιάκοφ στον κ. Μίτσκοσκι την έγραψε ο Σάσο Ορντανόφσκι, δημοσιογράφος ο οποίος ανήκει στον στενό πυρήνα των συνεργατών του Ιδρύματος Σόρος στα Σκόπια.

Πάντως, όλη την περίοδο μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών ο βασικός άξονας του πολιτικού επιχειρήματος του κ. Ζάεφ δεν ήταν η υπεράσπιση της συμφωνίας αλλά η ακύρωσή της, στη λογική ότι με τη συμφωνία δεν άλλαξε τίποτε ουσιαστικά, πλην της παραχώρησης του προσδιορισμού «Βόρεια». Από πλευράς του κ. Τσίπρα δεν υπήρξαν αντιδράσεις.

Στα ΝΔ Βαλκάνια για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, Ελλάδα, Αλβανία και ΠΓΔΜ έχουν στην εξουσία κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς με δεξιά αποκούμπια. Διότι και στις τρεις χώρες υπάρχει ένας βραχίονας της Δεξιάς που συμπλέει με την κυβέρνηση.

Παράλληλα, και στις τρεις χώρες οι κυβερνήσεις κατηγορούνται ότι χρηματοδοτούνται από το Ίδρυμα Σόρος, έχουν συναφή λογική για τον τρόπο αντιμετώπισης της αντιπολίτευσης, ενώ εργαλειοποιούν τη δικαιοσύνη.

Η δημοκρατία στα ΝΔ Βαλκάνια παρουσιάζει σημεία πολιτικής αστάθειας, η οποία μπορεί να αποβεί επικίνδυνη, αν οι κυβερνήσεις συμπεριφέρονται στην κοινή τους γνώμη με αλαζονεία. Σε κάθε περίπτωση, ο πολιτικός τρόπος σκέψης και των τριών μάλλον απέχει από το να χαρακτηριστεί πολιτικά φιλελεύθερος, έτσι ώστε να ταιριάζει στο περίγραμμα των πολιτικών και φιλοσοφικών απόψεων του 88χρονου σήμερα μεγιστάνα, ο οποίος ήδη έχει συμπεριλάβει στην εκπροσώπηση των ιδεών του τον γιο του.