Ποιοι πληρώνουν τον λογαριασμό Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι τα πιο δύσκολα πέρασαν για τον ελληνικό λαό και πως οι «επιτυχίες της κυβέρνησης» φέρνουν τη σημαντική βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας.
Το νέο αφήγημα του Μαξίμου συνοψίζεται στη φράση του κ. Τσίπρα ότι πλέον η κυβέρνηση έχει μνημόνιο με τον λαό και όχι με τους πιστωτές.
Δύσκολη αποστολή
Η αποστολή της κυβερνητικής και κομματικής ηγεσίας δείχνει εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη.
Πρώτον, ο κ. Τσίπρας είναι πλέον σκιά του χαρισματικού εαυτού του. Το 2015 έλεγε ό,τι ήθελε έχοντας δημοτικότητα που ξεπερνούσε και το 60%. Σήμερα εξακολουθεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά η δημοτικότητά του έχει περιοριστεί στο 26% και οι αρνητικές γνώμες που καταγράφονται γι’ αυτόν στις έρευνες της κοινής γνώμης είναι της τάξης του 70%.
Η αρνητική δημόσια εικόνα του στέκεται εμπόδιο στην ανάπτυξη της προεκλογικής στρατηγικής της κυβέρνησης.
Δεύτερον, οι περισσότερες έρευνες της κοινής γνώμης καταλήγουν σε επικίνδυνα για την κυβέρνηση εβδομηντάρια. Γύρω στο 70% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι το μνημόνιο συνεχίζεται, με την έννοια της εφαρμογής παλαιών και νέων περιοριστικών μέτρων.
Περισσότεροι από δύο στους τρεις κάνουν αρνητική ή ουδέτερη εκτίμηση για την οικονομική τους προοπτική στη διάρκεια του επόμενου δωδεκαμήνου, ενώ 70% έως 75% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η οικονομική και κοινωνική κατάσταση εξελίσσεται σε λάθος κατεύθυνση.
Τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη αποδίδουν τα αρνητικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων στην «προπαγάνδα» των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα ΜΜΕ –ιδιαίτερα τηλεοπτικοί σταθμοί– κάνουν ό,τι μπορούν για να στηρίξουν τις κυβερνητικές επιλογές ή τουλάχιστον να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στην κυβέρνηση.
Τρίτον, με το πέρασμα του χρόνου έχει αυξηθεί εντυπωσιακά ο αριθμός των θυμάτων της πολιτικής που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τόσο πολλοί οι θιγόμενοι, ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες. Ο κ. Τσίπρας επιδεικνύει προεκλογικά 1 έως 2 δισ. «παροχών» στο εκλογικό σώμα, όμως οι περισσότεροι πολίτες δεν πρόκειται να λησμονήσουν ξεχασμένες υποσχέσεις που μετατράπηκαν σε νέα μέτρα, τα οποία αθροιστικά τους επιβάρυναν με 40 έως 50 δισ.
Η λίστα του Τσίπρα
Στη λίστα των θυμάτων της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα ξεχωρίζουν με την παρουσία τους:
Οι συνταξιούχοι, παλαιοί και νέοι. Οι νέοι συνταξιούχοι, δηλαδή όσοι βγήκαν στη σύνταξη μετά το καλοκαίρι του 2016, έχουν δραστικά μειωμένες συντάξεις, εφάπαξ και επικουρικές. Επιπλέον, το ΕΚΑΣ, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια στήριζε αποτελεσματικά τους χαμηλοσυνταξιούχους, έχει πέσει στα 15 ευρώ και πάει για πλήρη κατάργηση.
Οι παλαιοί συνταξιούχοι είδαν με ανακούφιση να επικρατεί η θέση Μητσοτάκη για ματαίωση της προγραμματισμένης από την κυβέρνηση νέας μείωσης των συντάξεών τους. Βρίσκονται όμως αντιμέτωποι με το «πάγωμα» των συντάξεών τους τουλάχιστον μέχρι το 2022 και με νέες επιβαρύνσεις που σχετίζονται με την κυβερνητική πολιτική.
Ακριβότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τρόφιμα εξαιτίας της αύξησης του ΦΠΑ σε κατηγορίες τροφίμων από την κυβέρνηση Τσίπρα και των γνωστών δυσλειτουργιών της αγοράς. Πρόσθετο κόστος για φάρμακα, καύσιμα, πετρέλαιο θέρμανσης, ως αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής.
Στην προσπάθειά του να βγει από τη δύσκολη θέση, ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να αλλάξει το πολιτικό λεξιλόγιο. Εμφανίζει σαν «παροχή» την υιοθέτηση από την κυβέρνηση της θέσης του Μητσοτάκη και της ΝΔ για ματαίωση της προγραμματισμένης νέας μείωσης των συντάξεων.
Είναι άλλο πράγμα η παροχή που στηρίζεται στην αύξηση του εισοδήματος και άλλο η ματαίωση προγραμματισμένης μείωσης εισοδήματος.
Η έρευνα της διαΝΕΟσις
Σύμφωνα με μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έρευνα της διαΝΕΟσις, τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι οι νέοι που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Η κατάσταση έγινε κυριολεκτικά αφόρητη στη διάρκεια της τετραετίας Τσίπρα.
Το 55% των νέων θέσεων απασχόλησης που δημιουργούνται είναι θέσεις μερικής απασχόλησης με αποδοχές στα 400 ευρώ μεικτά και 360 καθαρά. Ήδη περισσότερο από το 30% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα ανήκουν στη λεγόμενη γενιά των 360 ευρώ. Ο κ. Τσίπρας έκανε καριέρα καταγγέλλοντας τη γενιά των 750 ευρώ και τώρα, που βρίσκεται στην εξουσία, εφαρμόζει μία πολιτική που οδηγεί στη δημιουργία της γενιάς των 360 ευρώ.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, την περίοδο 2014-2017 σημειώθηκε μείωση του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέα κατά 3% έως 4%, η οποία συνδυάστηκε σε πολλές περιπτώσεις με αύξηση φορολογικών και ασφαλιστικών κρατήσεων, ενώ ο προϋπολογισμός του νοικοκυριού χτυπήθηκε από τη μεγάλη αύξηση της φορολογίας που έδωσε στην Ελλάδα την πρώτη θέση σε ό,τι αφορά τους έμμεσους-καταναλωτικούς φόρους στην Ε.Ε. ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Η οικονομική και επαγγελματική ασφυξία των νέων έδωσε νέα δυναμική στο brain drain. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε γερμανική εταιρεία σε 100 μεγάλες πόλεις του κόσμου, η Αθήνα είναι η χειρότερη σε ό,τι αφορά τις ευκαιρίες και τις συνθήκες απασχόλησης.
Οι πρώην νοικοκυραίοι
Στα μεγάλα θύματα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται είναι και οι πρώην νοικοκυραίοι.
Η ακίνητη περιουσία τους έχασε ένα σημαντικό μέρος από την αξία της και έχει μετατραπεί σε σημαντικό φορολογικό φορτίο. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10% είναι μια καθυστερημένη προσπάθεια της κυβέρνησης να απαξιώσει την πρόταση Μητσοτάκη για μείωση κατά 30%. Δεν πρόκειται να έχει θετική επιρροή στην αγορά ακινήτων, η οποία πρόκειται να δοκιμαστεί ξανά από τους προγραμματισμένους μαζικούς πλειστηριασμούς.
Το 60% των μικρομεσαίων βρέθηκε σε οικονομικό αδιέξοδο εξαιτίας της κρίσης του 2008 και πολλοί από αυτούς καταστράφηκαν, επειδή, με βάση την παράλογη νομοθεσία, τα εταιρικά χρέη μετατράπηκαν σε προσωπικά. Δέκα χρόνια αργότερα, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας προσπαθούν να μην πνιγούν σε έναν ωκεανό ιδιωτικού χρέους. Δεν έχει γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια για ρύθμιση οφειλών, ενώ η λεγόμενη δεύτερη ευκαιρία, η οποία αποτελεί βασική επιλογή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπέρ όσων βρέθηκαν σε επαγγελματικό αδιέξοδο, δεν απασχολεί τους αρμόδιους στην Ελλάδα.
Την κατάσταση περιπλέκει το αδιέξοδο του τραπεζικού συστήματος, το οποίο δεν έχει συνέλθει από την κρίση του 2015. Με ευθύνη του κ. Τσίπρα χάθηκαν 40 δισ. δημόσιου χρήματος στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τα οποία πρέπει να πληρωθούν από τους φορολογούμενους. Σαν να μην έφτανε αυτό, η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών στηρίζεται στον λεγόμενο αναβαλλόμενο φόρο, δηλαδή την απαλλαγή των κερδών τους από τη φορολογία και την κάλυψη του όποιου κενού στα φορολογικά έσοδα από τους φορολογούμενους πολίτες.
Οι δυσκολίες των τραπεζών κάνουν πιο ακριβή και δύσκολη τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και πιο αυστηρή και κοινωνικά επώδυνη τη διαχείριση των κόκκινων δανείων.
Την εικόνα συμπληρώνουν οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων σε βάρος των φορολογουμένων και διαφόρων επαγγελματικών κατηγοριών. Έχει δημιουργηθεί μια εκρηκτική κατάσταση εξαιτίας της αύξησης των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, της αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τα ταμεία και της επιβολής αναγκαστικών μέτρων πληρωμής σε πρωτοφανή κλίμακα.
Οι λησμονημένοι
Στην Ε.Ε. η ανεργία έχει πέσει κάτω από τα επίπεδα του 2008. Η ευρωπαϊκή οικονομία αναπτύσσεται ικανοποιητικά για έκτο συνεχή χρόνο και έχει απορροφήσει πλήρως την πρόσθετη ανεργία που δημιούργησε η κρίση του 2008 και τα σκληρά μέτρα διαχείρισής της.
Στην Ελλάδα οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ κινούνται γύρω στο εκατομμύριο και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι δεν ασχολούνται με αυτούς τους ανθρώπους.
Μόνο ένας στους δέκα ανέργους παίρνει το ανεπαρκές επίδομα ανεργίας, ενώ οι άνεργοι αποκλείονται με σκανδαλώδη τρόπο και παρά τις διαμαρτυρίες του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ από τις «χριστουγεννιάτικες» διανομές του λεγόμενου υπερπλεονάσματος.
Η έλλειψη στοιχειώδους κοινωνικής ευαισθησίας της κυβέρνησης αναδεικνύεται και από τη συνεχιζόμενη μείωση των δημοσίων δαπανών για την υγεία και την παιδεία ως ποσοστό επί του ΑΕΠ και στην περίπτωση της υγείας και σε απόλυτους αριθμούς.
Τα χτυπήματα που δέχεται το κράτος πρόνοιας από την κυβέρνηση Τσίπρα εξηγούν την αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία και τα ευρωπαϊκά ρεκόρ που «επιτυγχάνει» η Ελλάδα στις ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία και την παιδεία.
Σημαντικές είναι οι συνέπειες για πολλούς συμπολίτες μας και την προοπτική της χώρας από το συνεχές «τσεκούρωμα» του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Η υποχρηματοδότηση έργων βασικής υποδομής και της προμήθειας των αναγκαίων μέσων μεγάλωσε την κλίμακα της καταστροφής από τις πλημμύρες στη Δυτική Αττική και τις φωτιές στην Ανατολική Αττική.
