Το μαρτύριο των δόσεων για οφειλέτες και ΣΥΡΙΖΑ - Free Sunday
Το μαρτύριο των δόσεων για οφειλέτες και ΣΥΡΙΖΑ
Το Μαξίμου αντιμέτωπο με την προοπτική μεγάλης εκλογικής ήττας.

Το μαρτύριο των δόσεων για οφειλέτες και ΣΥΡΙΖΑ

Δεν φαίνεται να αποδίδει η προσπάθεια του Μαξίμου να πείσει τους πολίτες ότι τα χειρότερα πέρασαν για την οικονομική και κοινωνική καθημερινότητά τους.

Απάτη και αυταπάτη

Η απάτη και η αυταπάτη στις οποίες στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογικές του νίκες το 2015 εξακολουθούν να δημιουργούν πολιτικές παρενέργειες.

Η δημοτικότητα του κ. Τσίπρα είναι χαμηλή, της τάξης του 25%, και χάνει με διαφορά από τον προσωπικό του αντίπαλο, κ. Μητσοτάκη, στη δημοτικότητα και στα λεγόμενα πρωθυπουργικά χαρακτηριστικά.

Ο τρόπος που χειρίζεται η κυβέρνηση το θέμα της ρύθμισης των οφειλών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και την προστασία της πρώτης κατοικίας, αναδεικνύει την αρνητική πολιτική παράδοση και τις παθογένειες του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτον, η κυβερνητική ηγεσία συνεχίζει τη διγλωσσία που μας έφερε σε αδιέξοδο το 2015. Εάν κρίνουμε από το περιεχόμενο της τελευταίας έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος ανέλαβε ρητή δέσμευση έναντι των θεσμών να μην προωθήσει τη ρύθμιση των 120 δόσεων. Αντίθετα, άλλοι υπουργοί πανηγυρίζουν για την επικείμενη ρύθμιση, συμβάλλοντας στη σύγχυση, που πάντα έχει μεγάλο κόστος για την οικονομία. Άλλα λένε στις Βρυξέλλες, άλλα στην Αθήνα, μέχρι να υπάρξουν επώδυνες παρεμβάσεις και διορθώσεις.

Δεύτερον, στη διάρκεια της τετραετίας Τσίπρα διπλασιάστηκε το ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 2018 αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία κατά 11 δισ. ευρώ. Είναι τέτοια η οικονομική και κοινωνική στρέβλωση που έχει δημιουργηθεί ώστε χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού από την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών προηγούμενων χρόνων και είναι πλέον της τάξης των 4,5 δισ. ευρώ.

Σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας ο κ. Τσίπρας, που ήρθε στην εξουσία υποσχόμενος τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και των μνημονίων, δεν έκανε ούτε μία σοβαρή ρύθμιση για τους οφειλέτες.

Τώρα τρέχει να προλάβει την ψήφιση ρυθμίσεων που ουσιαστικά αφορούν την επόμενη τετραετία και δεν είναι βέβαιο ότι έχουν εξασφαλιστεί οι οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή τους.

Σπίτι μου, σπιτάκι μου

Τρίτον, ο κ. Τσίπρας που θα... καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ τον μονιμοποίησε και τον έκανε σκληρότερο, εφόσον συνεχίστηκε η πτώση του εισοδήματος και των περιουσιακών στοιχείων των περισσότερων νοικοκυριών.

Εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθεί, τα στεγαστικά δάνεια έχουν μετατραπεί σε οικονομική παγίδα ακόμη και για εκείνους που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

Για παράδειγμα, πολλές οικογένειες που εξυπηρετούν κανονικά το στεγαστικό δάνειο που πήραν πριν από 10-15 χρόνια για να αποκτήσουν ιδιόκτητη στέγη διαπιστώνουν σήμερα ότι το υπόλοιπο του δανείου τους –το οποίο θα επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό για άλλα 15-20 χρόνια– ξεπερνάει την εμπορική αξία του ακινήτου τους.

Πρόκειται για μία απαράδεκτη κατάσταση, που αναδεικνύει τον οικονομικό παραλογισμό της πολιτικής που εφαρμόζεται.

Το κακό ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2011 με την απόφαση της τότε κυβέρνησης να σκληρύνει τη φορολογική αντιμετώπιση των ιδιοκτητών ακινήτων για να διευκολυνθεί στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Επρόκειτο για λάθος στρατηγικής σημασίας, εφόσον για δεκαετίες ολόκληρες η οικονομική ανάπτυξη στηρίχτηκε στην οικοδομή, ενώ οι Έλληνες, με ποσοστά ιδιοκατοίκησης της τάξης του 82%, είχαν κατοχυρώσει στην πράξη οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Ο κ. Τσίπρας αξιοποίησε αυτό το λάθος στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, στη συνέχεια, όμως, μεγάλωσε με την πολιτική του το πρόβλημα.

Τέταρτον, οι ρυθμίσεις σε σχέση με τα κόκκινα δάνεια προσκρούουν στη σκληρή τραπεζική πραγματικότητα που δημιούργησε η κρίση του 2015. Οι τράπεζες δεν έχουν συνέλθει από το σοκ και βρίσκονται σε διαχειριστικό αδιέξοδο. Η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, που οδήγησε στον αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος, έγινε με ελάχιστα κεφάλαια, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ήδη εξανεμιστεί. Η απόφαση του κ. Τσίπρα να βγει η Ελλάδα από το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο με 24 δισ. λιγότερα από τα συμφωνηθέντα ολοκληρώνει το χρηματοδοτικό αδιέξοδο του προβληματικού τραπεζικού συστήματος και της διαχείρισης των κόκκινων δανείων.

Το εκπληκτικό είναι ότι η κυβέρνηση προωθεί τις ρυθμίσεις που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν, υπό προϋποθέσεις, την πρώτη κατοικία χωρίς να έχουν γίνει οι αναγκαίοι υπολογισμοί για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών και τις οικονομικές επιπτώσεις των μέτρων. Η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με την οποία επισημαίνεται ότι υπάρχουν πολλά κενά που πρέπει να καλυφθούν, αναδεικνύει την προχειρότητα της κυβέρνησης, η οποία διέλυσε το τραπεζικό σύστημα το 2015 και δεν πήρε μέτρα για την ουσιαστική ενίσχυσή του ώστε να μπορέσει να παίξει αναπτυξιακό ρόλο και να μη στηρίζεται τόσο πολύ στο χρήμα των φορολογούμενων πολιτών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και όσοι έχουν κόκκινα δάνεια.

Τα περισσότερα ίδια κεφάλαια των τραπεζών προέρχονται από τον λεγόμενο αναβαλλόμενο φόρο, δηλαδή την απόφαση να μη φορολογηθούν τα μελλοντικά κέρδη των τραπεζών και τη διαφορά να καλύψουν, αναγκαστικά, οι φορολογούμενοι πολίτες.

Δυναμική υποχώρησης

Στο Μαξίμου παρακολουθούν με ανησυχία τις δημοσκοπήσεις και τα πολιτικά μηνύματα που έρχονται απ’ όλη την Ελλάδα.

Η ΝΔ έχει ένα σταθερό και σε περιπτώσεις διευρυνόμενο προβάδισμα – ενδεικτική η τελευταία δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΪ, που δείχνει την ψαλίδα να ανοίγει στις 11 μονάδες.

Στις περιφέρειες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δυνατές υποψηφιότητες και προσπαθεί να εμφανιστεί ότι θα εκλέξει 3-4 περιφερειάρχες στηρίζοντας υποψηφίους που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Ιδιαίτερα στην Περιφέρεια Αττικής και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία, οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνουν για μεγάλη ήττα, που μπορεί να πάρει διαστάσεις συντριβής.

Τα νέα είναι άσχημα από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, που θα δώσουν τον πολιτικό τόνο στην αναμέτρηση για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι υποψηφιότητες Νοτοπούλου και Ηλιόπουλου έχουν χαρακτηριστικά πολιτικής καρικατούρας. Την κ. Νοτοπούλου παρακάμπτουν οι Θεσσαλονικείς θεωρώντας την υποβαθμισμένο πολιτικό προϊόν της ευνοιοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την υποψηφιότητα του κ. Ηλιόπουλου την αποτελείωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, βρίσκοντάς του ομοιότητες με τον πρωταγωνιστή ενός ισπανικού σίριαλ του Netflix ο οποίος έπαιζε τον ρόλο του εγκεφάλου ληστείας κεντρικής τράπεζας.

Σημασία πλέον δεν έχουν τόσο τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων όσο η πολιτική δυναμική που διαμορφώνεται και οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε 3+1 εκλογικές ήττες.

Ενώ το Μαξίμου τραβάει σκόπιμα σε βάθος χρόνου τις ρυθμίσεις των οφειλών σε 120 δόσεις, διαπιστώνει ότι συνεχίζεται, σε δόσεις, η δημοσκοπική και πολιτική αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ.