Το πραγματικό ερώτημα είναι «τι τα έκαναν;», γιατί…

Η ανεπάρκεια των δημοσίων προσώπων σήμερα στην Ελλάδα –πολιτικών και δημοσιογράφων– να είναι αντάξιοι των πραγματικών περιστατικών σε κάθε δημόσιο θέμα είναι εντυπωσιακή. Αν προσέξει κανείς, για καθετί υπάρχει μόνο μια εντελώς ρηχή κομματική άποψη που επαναλαμβάνεται απ’ όλους με τις ίδιες λέξεις και το ίδιο ύφος. Ε, αυτή η άποψη μικρή σχέση έχει με την αλήθεια.

Κανείς δεν μπορεί να εκφραστεί με έναν διαφορετικό, ουσιαστικό λόγο και το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια κοινωνία με μηδενική ενημέρωση. Οι αλήθειες παραμερίζονται, η τιποτολογία κυριαρχεί.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που, νομίζω, περιγράφει την ανικανότητα όλων να μιλούν με ουσία και βάθος.

Εσχάτως ο ΣΥΡΙΖΑ «πυροβολεί» για πολλοστή φορά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα χρέη τους προς τις τράπεζες (200 εκατ. ευρώ για κάθε κόμμα). Η γενική αίσθηση είναι ότι τα εν λόγω κόμματα πήραν καταχρηστικά τα ποσά αυτά από τις τράπεζες και δεν επέστρεψαν ούτε 1 ευρώ. Στο τέλος θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός. Είναι έτσι; Όχι.

Δείτε την περίπτωση της ΝΔ:

• • Το σύνολο των δανείων που πήρε ήταν 135 εκατ. ευρώ.
• • Η ΝΔ έχει πληρώσει στις τράπεζες 190 εκατ. ευρώ, δηλαδή έχει ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ το κεφάλαιο και έχει δώσει άλλα 55 εκατ. ευρώ σε τόκους!
• • Το υπόλοιπο χρέους της έφτασε να είναι 200 εκατ. ευρώ από τόκους των τόκων επί άλλων τόκων κ.ο.κ. μέσα στα χρόνια της κρίσης, της ίδιας οικονομικής κρίσης που έφερε εκατομμύρια Έλληνες στο σημείο να μην μπορούν ούτε αυτοί να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αν και είχαν εξοφλήσει μεγάλο μέρος τους.

Μίλησε κανείς από τη ΝΔ γι’ αυτή την αλήθεια; Ότι δηλαδή οι τράπεζες πήραν πίσω τα χρήματά τους, πήραν και κάποια σημαντικά κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων και πως το εμφανιζόμενο υπόλοιπο έχει την καθολική εξήγηση που κάθε Έλληνας μνημονεύει: «Δεν μπορώ λόγω της κρίσης»; Όχι, δεν μίλησε.

Μήπως ρώτησε ποτέ κάποιος δημοσιογράφος «πόσα πήρατε, πόσα επιστρέψατε;»; Τίποτε. Έτσι, τα μεν στελέχη της ΝΔ ψελλίζουν δικαιολογίες ότι τώρα έχει μπει τάξη στο κομματικό ταμείο, οι δε του ΠΑΣΟΚ, που αντίστοιχα έχουν κι αυτοί πληρώσει έναν σκασμό λεφτά αλλά ακόμα χρωστούν, απλώς λένε «βάλαμε ορκωτούς λογιστές να ελέγξουν τα ταμεία μας».

Ένα δάνειο που στην ουσία έχει επιστραφεί εμφανίζεται σαν μηδενικών καταβολών, οι δημοσιογράφοι δεν ρωτούν, οι πολιτικοί δεν ξέρουν πώς να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και ο πολίτης νομίζει ότι ποτέ δεν δόθηκε 1 ευρώ πίσω. Όλο αυτό θεωρείται… δημόσιος διάλογος προς ενημέρωση της κοινωνίας.

Δείτε τώρα όλη την εικόνα: Ένα δάνειο που στην ουσία έχει επιστραφεί εμφανίζεται σαν μηδενικών καταβολών, οι δημοσιογράφοι δεν ρωτούν, οι πολιτικοί δεν ξέρουν πώς να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και ο πολίτης νομίζει ότι ποτέ δεν δόθηκε 1 ευρώ πίσω. Όλο αυτό θεωρείται… δημόσιος διάλογος προς ενημέρωση της κοινωνίας.

Ωστόσο, υπάρχει σκάνδαλο, αλλά δεν είναι ο δανεισμός, που σωστά έγινε, είναι το πού πήγαν τα χρήματα. Η πρώτη εκτίμηση είναι ότι δόθηκαν για μετακινήσεις ψηφοφόρων (ακόμα και αεροπορικώς από Ευρώπη), οργανώσεις συγκεντρώσεων και άλλα συναφή. Ακόμη, ότι είχαμε τρομερές υπερβάσεις των νόμιμων προεκλογικών δαπανών που ο νόμος περιορίζει για κάθε κόμμα.

Όμως ήταν μόνον αυτά; Όχι. Ένα μεγάλο μέρος των δανεικών και των «μαύρων ταμείων» ΟΛΩΝ των κομμάτων αφορούσε προσωπικές δαπάνες του εκάστοτε αρχηγού, που δεν πλήρωνε τίποτα, ενώ προσλάμβανε κιόλας. Το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, είχε 300 υπαλλήλους, ενώ τώρα λειτουργεί με ελάχιστους.

Το πραγματικό σκάνδαλο, λοιπόν, είναι ότι ΟΛΑ τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, παίρνουν τις κρατικές επιχορηγήσεις και το χρήμα αυτό στην πορεία του χάνεται, αφού δεν υπάρχει έλεγχος, ούτε επιβάλλεται να δαπανάται για δημιουργικές δράσεις.

Φυσικά, γι’ αυτό δεν μιλά κανείς. Τι τα έκαναν τόσα χρήματα; Αυτό θα έπρεπε να συζητηθεί δημόσια, αλλά μάλλον δεν θα έχει ενδιαφέρον…