Η πορεία του Κ. Μητσοτάκη προς την πρωθυπουργία δεν ήταν καθόλου τυχαία - Free Sunday
Η πορεία του Κ. Μητσοτάκη προς την πρωθυπουργία δεν ήταν καθόλου τυχαία

Η πορεία του Κ. Μητσοτάκη προς την πρωθυπουργία δεν ήταν καθόλου τυχαία

Στην Ελλάδα της αγένειας και της απρέπειας είναι σύνηθες να υποτιμούμε ανθρώπους που αποδεδειγμένα είναι επιτυχημένοι και ικανοί. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η πορεία του μέχρι σήμερα, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από την πρωθυπουργία, είναι μια πορεία σοβαρών και μεθοδευμένων κινήσεων που περιγράφουν έναν ψύχραιμο και υπομονετικό ηγέτη, που ανεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά προς τον τελικό του στόχο.

• Εισέρχεται στην πολιτική σε ηλικία 35 ετών, δηλαδή αφήνει να περάσουν 10 και πλέον χρόνια χωρίς να αναμειχθεί στη δημόσια ζωή. Εγκατέλειψε τον ιδιωτικό τομέα, όπου είχε πολύ υψηλότερα εισοδήματα από αυτά της πολιτικής, για να γίνει βουλευτής; Όχι. Εισέρχεται στην πολιτική με μελλοντικό στόχο την πρωθυπουργία (και αυτό κρατήστε το).

• Επιλέγει να πολιτευτεί στη Β΄ Αθηνών, δηλαδή σε λαϊκές συνοικίες, αν και προέρχεται από αστική οικογένεια και ο ίδιος έχει βαθιά μόρφωση και παιδεία.

• Σε όλες τις εκλογές εκλέγεται σταθερά πρώτος και με διαφορά.

• Όταν η αδερφή του, Ντόρα Μπακογιάννη, φεύγει από τη ΝΔ και ιδρύει δικό της κόμμα, ο ίδιος παραμένει στη ΝΔ, κρατώντας αυστηρά ουδέτερη θέση. (Προφανώς περιμένει την ευκαιρία να πάρει το κόμμα.)

• Το 2016 αιφνιδιάζει: Κατέρχεται απρόσμενα ως υποψήφιος αρχηγός στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, προβλέποντας ότι τα ποσοστά των τεσσάρων διεκδικητών θα είναι 40%, 30%, 20% και 10%. Ακόμη, προβλέπει ότι ενώ θα είναι δεύτερος, θα κερδίσει στη συνέχεια το κόμμα, δηλώνοντας «δεν ψηφίζουμε μόνο για αρχηγό της ΝΔ αλλά και για τον επόμενο πρωθυπουργό».

• Αναλαμβάνοντας την αρχηγία του κόμματος, περνά αμέσως τη ΝΔ στην πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις, παρά το γεγονός ότι οι εκλογές είχαν γίνει μόλις λίγους μήνες πριν.

• Δηλώνει «δεν θα υποσχεθώ τίποτε που δεν θα κάνω» και το τηρεί, κάτι πρωτοφανές στη μεταπολιτευτική πολιτική μας ιστορία.

• Για πρώτη φορά καταγράφεται αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να θεωρείται «καταλληλότερος για πρωθυπουργός» από τον εν ενεργεία πρωθυπουργό, ενώ αυξάνει θεαματικά τη δημοσκοπική διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας οριστικά μη ανατρέψιμη την εκλογική μάχη, όποτε και να γίνει αυτή.

Σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και συνέχεια. Ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει σε μια ταχύτατη διακυβέρνηση της χώρας, ώστε να περάσει αμέσως και παντού το μήνυμα ότι η περίοδος της στασιμότητας και της ακυβερνησίας έληξε.

Όλοι γνωρίζουν ότι έχει έτοιμα τα πρώτα 10 βασικά νομοσχέδια, ότι θα «ξεκλειδώσει» αμέσως τις μεγάλες επενδύσεις, ότι θα «ξηλώσει» το κομματικό κράτος του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε γενικούς γραμματείς), ότι θα χρησιμοποιήσει ικανούς και άφθαρτους εξωκοινοβουλευτικούς σε καίρια κυβερνητικά πόστα.

Στόχος του είναι να «τρέξει» μια χώρα που έχει συνηθίσει στη μακαριότητα και στο τέλμα, ώστε αμέσως οι οικονομικοί δείκτες να πάρουν την ανιούσα –κάτι εφικτό, αφού λιμνάζοντα κεφάλαια περιμένουν ανυπόμονα την κυβερνητική αλλαγή–, για να μπορέσει στη συνέχεια να μειώσει φόρους και εισφορές.

Το προσωπικό στοίχημα του κ. Μητσοτάκη είναι κολοσσιαίο σε μέγεθος. Μπορεί να αλλάξει μια χώρα με πολύχρονη καθολική διάβρωση που ξεκινά από το σαπισμένο πολιτικό σύστημα του κομματικού-πελατειακού κράτους, το οποίο παράλληλα υπονομεύει τη λειτουργία της χώρας και της εκάστοτε κυβέρνησης για να επανέλθει στην εξουσία;

Μπορεί να στηριχτεί σε έναν δημόσιο τομέα που φρενάρει τα πάντα με άχρηστους φορείς και διευθύνσεις, υπαλλήλους που μισούν τη δουλειά τους, στην οποία διορίστηκαν για άεργο βιοπορισμό, και είναι όλοι τους ανεύθυνοι και υπεύθυνοι ταυτόχρονα;

Μπορεί να στηριχτεί η ανάπτυξη σε μια πολυνομία με την οποία όλα είναι ταυτόχρονα νόμιμα και παράνομα;

Η λογική μάς λέει «όχι». Όμως υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στην Ελλάδα που επιζητούν την κανονικότητα, την ποιότητα και την ουσία. Και δεν πρέπει να υποτιμούμε τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αποδεδειγμένα έχει μια διαδρομή-ρεσιτάλ ικανότητας και αποτελεσματικότητας. Οπότε «ναι», κόντρα στη λογική φαίνεται να υπάρχει ελπίδα. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι κάποιος που μπορείς να υποτιμήσεις, εκτός αν είσαι εντελώς ανόητος.