Μάτι, ανηθικότητα και πελατειακό κράτος - Free Sunday
Μάτι, ανηθικότητα και πελατειακό κράτος
Κρατούν δεκάδες φορείς αδράνειας, προσλαμβάνουν «ημετέρους», δεν αναδιαρθρώνουν τίποτε, ακόμα να βάλουν σε εφαρμογή τον αριθμό 112 για κλήσεις ανάγκης. Το μόνο που κάνουν είναι το γνωστό: βγαίνουν στα κανάλια να κρύψουν κάτω από το χαλί την αλήθεια.

Μάτι, ανηθικότητα και πελατειακό κράτος

Ό,τι πιο ανήθικο έχει ειπωθεί για τους 100 νεκρούς στο Μάτι είναι ότι δήθεν μία από τις κύριες αιτίες για την αδιανόητη αυτή τραγωδία είναι η άναρχη δόμηση του μικρού αυτού οικισμού. Δηλαδή στα σοβαρά κάποιοι δημοσίως υποστηρίζουν ότι αν πιάσει μια φωτιά στου Ψυρρή ή στην Πλάκα, στο κέντρο της Αθήνας, όπου υπάρχουν μόνο άναρχα στενά και καμία απολύτως ρυμοτομία, είναι φυσιολογικό να χαθούν 100 ζωές.

Επίσης, δεκάδες πρέπει να είναι οι νεκροί αν πιάσει φωτιά σε όλες τις εμβληματικές πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης, όπου έχουν κρατηθεί ολόκληρες γειτονιές με καλντερίμια και δρομάκια από τον 18ο αιώνα. Προφανώς ούτε κι εκεί θα υπάρχουν διέξοδοι να σωθεί κανείς.

Αυτός ο ανήθικος ισχυρισμός γίνεται από τους ξερόλες-κομματικούς της δημοσιογραφίας και φυσικά από τους αδίστακτους της πολιτικής, πού αλλού; Στα τηλεπαράθυρα. Λένε ένα «ευθύνεται η άναρχη δόμηση περασμένων δεκαετιών», συνεπώς ευθύνονται οι προηγούμενοι και ποτέ οι σημερινοί.

Ωστόσο, κάτι έφταιξε στο Μάτι και ΟΛΟΙ ξέρουμε τι ήταν: ένα σμπαραλιασμένο κράτος χωρίς σχέδιο για τίποτε, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς υπεύθυνους και χωρίς υπηρεσίες που ποτέ δεν είδαν την εξέλιξη της φωτιάς, ποτέ δεν ήξεραν τι να κάνουν, ποτέ δεν συμμετείχαν σε μια στοιχειώδη προσπάθεια κάτι να διορθώσουν. ΑΠΟΝΤΕΣ, ακόμα και στη μεταφορά εγκαυματιών, που γινόταν με ιδιωτικά ΙΧ!

Το ίδιο το δικαστικό πόρισμα περιγράφει τι είχε κυριαρχήσει την ώρα των καιόμενων ανθρώπων με ΕΠΤΑ μόλις λέξεις: «χάος, απόλυτη ανευθυνότητα και κατάρρευση κάθε συστήματος». Τι άλλο να προσθέσει κανείς, αν και διαβάζοντας λεπτομέρειες, από την ανυπαρξία του κράτους και την ανευθυνότητα των προσώπων, ανατριχιάζεις για την απουσία των πάντων.

Αυτή η διάλυση-ανυπαρξία ενός κανονικού κράτους οφείλεται στους πολιτικούς και είναι διαχρονική. Είναι οι εκάστοτε κυβερνώντες που προσλαμβάνουν για ψήφους, ιδρύουν άχρηστους όμοιους φορείς και τους δίνουν ένα μέρος των αρμοδιοτήτων πάλι για να προσλάβουν, είναι αυτοί που δημιουργώντας δεκάδες άχρηστους φορείς σε καθετί προσθέτουν γραφειοκρατία, σύγχυση αρμοδιοτήτων και μηδενική δυνατότητα συνεννόησης. Όλο αυτό στο τέλος πληρώνεται με ανθρώπινες ζωές.

Μόνο προσλαμβάνουν δημιουργώντας άχρηστους υπο-φορείς για να δικαιολογήσουν αυτές τις προσλήψεις; Όχι. Το έγκλημά τους συνεχίζεται στις προαγωγές των δικών τους κρατικών στελεχών. Σε κάθε υπηρεσία, αντί να προωθούν τους άξιους, προωθούν μόνο τους κομματικούς. Αποτέλεσμα, οι «άλλοι» να επιλέγουν να αδρανοποιηθούν, να απέχουν, να αδιαφορούν. Επιπλέον, κάθε φορά που κομματικός κάνει γκάφα ή έγκλημα στη διαχείριση, σπεύδουν να το κουκουλώσουν. Μέσα από τη γενικευμένη ατιμωρησία έρχεται η πλήρης ανευθυνότητα. Κανείς δεν κινδυνεύει αν δεν κάνει καλά τη δουλειά του.

Έτσι, καταντήσαμε ως χώρα να έχουμε παντού διαιρεμένες υπηρεσίες με στελέχη που αλληλοϋπονομεύονται ή κάνουν προσεκτικά λευκές απεργίες και τελικά ένα κράτος που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να λειτουργήσει πουθενά.

Μήπως οι πολιτικοί του πελατειακού-κομματικού κράτους έβαλαν έστω και με τους 100 νεκρούς στο Μάτι μυαλό; Όχι. Όπως η κρίση και οι αιτίες που έφεραν τα μνημόνια ποτέ δεν εντοπίστηκαν και φυσικά ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν (τι σύμπτωση: κι εδώ το πελατειακό κράτος είναι), έτσι και οι νεκροί στο Μάτι, που είναι η κορυφαία καταστροφή του αιώνα στην Ευρώπη σε καιρό ειρήνης, δεν ήταν η αφορμή να αλλάξουν τα πάντα στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

Κρατούν δεκάδες φορείς αδράνειας, προσλαμβάνουν «ημετέρους», δεν αναδιαρθρώνουν τίποτε, ακόμα να βάλουν σε εφαρμογή τον αριθμό 112 για κλήσεις ανάγκης. Το μόνο που κάνουν είναι το γνωστό: βγαίνουν στα κανάλια να κρύψουν κάτω από το χαλί την αλήθεια. Το κομματικό-πελατειακό κράτος ακόμα και με νεκρούς πρέπει να υπάρχει, γιατί τους δίνει την εξουσία χωρίς κατ’ ανάγκη να κυβερνούν. Δεν χρειάζεται.

Συνεχίζουν κανονικά, λοιπόν, να διαχειρίζονται το κομματικό-πελατειακό κράτος, τόσο ανύπαρκτο και άχρηστο για όλους μας αλλά τόσο χρήσιμο γι’ αυτούς. Άλλωστε εμείς το πληρώνουμε όλοι, με δεκάδες δισ. ευρώ τον χρόνο, αυτοί μόνο εισπράττουν.