Παρατράγουδα ή αναβάθμιση του πολιτικού προσωπικού;

Όσο κι αν φαίνεται παράλογο, η συζήτηση για την ανάγκη της αναβάθμισης της πολιτικής εκπροσώπησης στη Βουλή δεν γίνεται ποτέ σε προεκλογική περίοδο. Στην πιο κατάλληλη χρονικά περίοδο, τέτοιου είδους προβληματισμοί αποφεύγονται, προφανώς επειδή θεωρείται ότι μπορεί να φέρουν τον ψηφοφόρο σε άβολη θέση για προηγούμενες επιλογές του που μπορεί να εκπορεύονταν από πίκρα, αδιέξοδες σκέψεις, τιμωρητική διάθεση ή ακόμη και χαβαλέ.

Κι όμως, η Δημοκρατία απαιτεί να υπάρχουν στο Κοινοβούλιο άνθρωποι που μπορούν να δώσουν λύσεις. Που να εγγυώνται την περιφρούρησή της, τον σεβασμό των θεσμών της, την αναβάθμιση των λειτουργών της. Άνθρωποι οι οποίοι θα «είναι στα γεμάτα ενδεδειγμένοι για να υπηρετήσουν την προσφιλή πατρίδα», όπως έγραψε ο Κωνσταντίνος Καβάφης στο «Ας φρόντιζαν».

Όλοι βλέπουμε ότι η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού έφερε στο προσκήνιο και στο Κοινοβούλιο ανθρώπους που κάλλιστα θα μπορούσαν να εμφανίζονται σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές της trash tv. Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό το φαινόμενα αργά ή γρήγορα θα κοπάσει κι ότι η πολιτική θα επιστρέψει δριμύτερη στα απολιτίκ κοινοβουλευτικά έδρανα.

Ας σκεφτούμε λίγο τι σημαίνει βουλευτής. Σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός εκπροσωπεί πολίτες, ακούει και συζητά προβλήματα, διαθέτει κρίση και άποψη, είναι σε θέση να διαβάσει νομοσχέδια, να αναζητήσει ειδικούς και να δώσει λύσεις για οποιοδήποτε ζήτημα αφορά την καθημερινότητα. Το ελληνικό μοντέλο της πλήρους έλλειψης αποκέντρωσης απαιτεί την νομοθέτηση για το παραμικρό. Προκειμένου να αντεπεξέλθει, ο βουλευτής πρέπει να διαθέτει συγκρότηση, ικανότητα αντίληψης και γρήγορης σκέψης για μια ατελείωτη σειρά μικρών και μεγάλων θεμάτων.

Είναι ωραίο ο βουλευτής να έρθει στα βαφτίσια ή στο γάμο σου, να θυμηθεί να τηλεφωνήσει στη γιορτή σου ή να είναι στο πλάι σου στη χαρά και στην λύπη σου. Αλλά δεν είναι αυτό το βασικό του καθήκον. Η εκπροσώπησή του πολίτη είναι.

Στις 7 Ιουλίου πρέπει να ψηφίσουμε με θετικό πνεύμα και αισιοδοξία για το αύριο. Να δώσουμε δύναμη στην Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου να υπάρχει η εγγύηση για μια πολιτική ουσίας που θα μπορέσει να αλλάξει την πορεία της χώρας. Προκειμένου να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να δοθεί ηχηρή εντολή για αυτοδυναμία. Η Νέα Δημοκρατία έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί τα κόμματα της μιας σεζόν ή κόμματα ευκαιρίας, όπως υπήρξε το κόμμα του Πάνου Καμμένου για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτονοήτως, δεν μπορεί να συνεργαστεί με ένα κόμμα ο ιδρυτής του οποίου βιοπορίζεται πουλώντας ανενδοίαστα «επιστολές του Χριστού». Πίσω από τέτοιους «αρχάγγελους» που ευαγγελίζονται την κάθαρση της πολιτικής ζωής υπήρχε και υπάρχει μόνο σκοπιμότητα και καιροσκοπισμός. Είναι αναγκαίο να ξεφύγουμε από τη λογική των «κομμάτων με σημαίες ευκαιρίες» και της βίας όπως η Χρυσή Αυγή.

Στις 7 Ιουλίου θα πούμε όχι στα κόμματα της αγυρτείας και όχι στους βουλευτές – παρατράγουδα. Είναι απαραίτητο να ψηφίσουμε για την αναβάθμιση του πολιτικού προσωπικού, το οποίο θα μπορέσει να ανατρέψει τις οδυνηρές εμπειρίες που αποκτήσαμε την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.