Novartis τέλος… Εκτεταμένο Παραδικαστικό;

Λίγο-πολύ όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι το «σκάνδαλο» υπερβολικής αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης, το οποίο προέκυψε από αθέμιτες πρακτικές προώθησης που ασκούσαν οι φαρμακευτικές εταιρείες, έκλεισε οριστικά. Η λέξη «σκάνδαλο» μπήκε σε εισαγωγικά διότι, πέρα από το τι αντιλαμβανόμαστε ή υποθέτουμε ή ψιθυρίζεται από δω κι από κει, θα πρέπει κάποια στιγμή οι αρμόδιες αρχές, είτε πειθαρχικές είτε (κυρίως) δικαστικές, να καταλήξουν σε απτά συμπεράσματα και να δρομολογήσουν διαδικασίες. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα και τα χρόνια που μεσολάβησαν είναι, πλέον, πολλά. Και αν υπήρχαν αδικήματα, έχουν αρχίσει πια να παραγράφονται.

Η υποτιθέμενη προσπάθεια έρευνας του σκανδάλου έφερε σε αρχική θέση κατηγορουμένου δέκα πολιτικούς αντιπάλους των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στο απυρόβλητο γιατρούς, διοικητικά στελέχη, στελέχη φαρμακευτικών εταιρειών. Επαναλαμβάνω, δεν έχει καμία σημασία τι «λέγεται» από δω κι από κει. Σημασία έχει αν και πώς δρομολογήθηκε συγκροτημένη έρευνα. Το βέβαιο είναι ότι εγκρίσεις δεν έδιναν μόνοι τους οι πρωθυπουργοί ή οι υπουργοί, ούτε φυσικά ήταν αυτοί που «έγραφαν» τις φουσκωμένες ή άχρηστες συνταγές, αυξάνοντας τη δαπάνη.

Η ιστορία, είναι γνωστό, γύρισε ανάποδα και έφερε σε θέση ελεγχομένου τον κ. Δημήτριο Παπαγγελόπουλο, πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος κατηγορείται ότι προσπάθησε να πείσει την εισαγγελέα Διαφθοράς να ενοχοποιήσει αθώους πολιτικούς του αντιπάλους. Μέχρι την Τετάρτη, η θέση του ελεγχομένου γινόταν, προοδευτικά, όλο και πιο δύσκολη. Πέντε εισαγγελείς τον κατηγόρησαν ευθέως, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πήραν σαφείς αποστάσεις, η πιθανότητα κατάθεσης ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής των δύο εναπομεινάντων προστατευόμενων μαρτύρων με τα πραγματικά τους στοιχεία έφερε σαφή εκνευρισμό και, κυρίως, συντονισμένη αντίδραση του κ. Παπαγγελόπουλου, του κ. Τσίπρα και της κ. εισαγγελέως Διαφθοράς. Τελικά η εξέταση έγινε ανώνυμα και επιβεβαίωσε, σχεδόν πανηγυρικά, αυτό που όλοι ξέραμε: οι δύο «κουκουλωμένοι» μάρτυρες είναι τα μοναδικά αποδεικτικά στοιχεία κατά των δέκα πολιτικών. Ήτοι, εκ του νόμου ανεπαρκή. Επιβεβαίωσε επίσης ότι ο κ. Παύλος Πολάκης γνώριζε ποιοι είναι οι μάρτυρες εξαρχής. Εκ παραλλήλου, πολλές βολές δέχτηκε η εκ των πραγμάτων ελεγχόμενη κ. εισαγγελέας Διαφθοράς και για τους χειρισμούς της στην έρευνα και για την άρνησή της να συνεργαστεί με την κοινοβουλευτική επιτροπή.

Ιδιαίτερο στοιχείο σε όλα αυτά είναι το εξής αντιφατικό: Ανώτερα και ανώτατα στελέχη της Δικαιοσύνης, ατομικά, επιτίθενται λάβρα κατά του κ. Παπαγγελόπουλου και καταθέτουν εναντίον του. Εμμέσως πλην σαφώς ρίχνουν ευθύνες και στην κ. εισαγγελέα Διαφθοράς. Οι επίσημες εκφάνσεις της Δικαιοσύνης, είτε μιλάμε για την ηγεσία του Αρείου Πάγου είτε για τις συνδικαλιστικές ενώσεις, σιωπούν. Τηρούν μια στάση αναμονής, αν όχι επιτηδευμένης ουδετερότητας. Θεωρητικά, ως de facto ελεγχόμενη από τη Βουλή, η κ. εισαγγελέας Διαφθοράς θα έπρεπε να αντικατασταθεί. Η παραμονή της στη θέση της δείχνει, τουλάχιστον, ότι η ηγεσία της Δικαιοσύνης δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη. Η Βουλή έχει έτσι κι αλλιώς τη δυνατότητα να παραπέμψει μαζί με τον κ. Παπαγγελόπουλο όποιον άλλον μη κυβερνητικό αξιωματούχο θεωρήσει συνυπεύθυνο. Εκ παραλλήλου, μετά από μήνυση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Αγγελή, ο Άρειος Πάγος διεξάγει προκαταρκτική εξέταση για το αν η κ. εισαγγελέας Διαφθοράς έκανε το αδίκημα για το οποίο υποτίθεται ότι (και ελέγχεται από τη Βουλή) την προέτρεψε ο κ. Παπαγγελόπουλος. Σημειωτέον ότι η έρευνα αυτή καθυστέρησε χαρακτηριστικά επί προηγούμενης κυβερνήσεως και ηγεσίας του Αρείου Πάγου – της οποίας ηγεσίας τον διάδοχο θέλησε να ορίσει η απελθούσα κυβέρνηση και τη σταμάτησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Παυλόπουλος.

Βουλή και Άρειος Πάγος ερευνούν παράλληλα το ίδιο θέμα και (φαίνεται να) ανταλλάσσουν στοιχεία. Το ερώτημα είναι αν θα καταλήξουν σε ομόρροπα ή σε αντίρροπα συμπεράσματα. Στη δεύτερη περίπτωση, θα έχουμε προφανές και σοβαρό θεσμικό πρόβλημα.

Ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας κ. Αθανασίου καταθέτοντας στη Βουλή αναφέρθηκε και σε παρεμβάσεις Παπαγγελόπουλου σε υπόθεση στην οποία εμπλέκεται ο επιχειρηματίας κ. Σάμπι Μιωνής. Εκλήθη και αυτός, και ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος και φιλικός σε αυτόν εκδότης εφημερίδας συμφώνησαν, ζητώντας και αμοιβή, να παρέμβουν στη Δικαιοσύνη για να διευθετηθούν οι αντιδικίες του εκδότη με τον κ. Μιωνή. Κατέθεσε ιδιωτικό συμφωνητικό υπογεγραμμένο από τον εκδότη, στο οποίο περιγράφονται συγκεκριμένες ενέργειες που θα κάνουν… δικαστές. Επικαλέστηκε ότι παρών στη συνάντηση, μέσα στο Μαξίμου, ήταν και ο κ. Νίκος Παππάς. Το γεγονός ότι ο καταγγέλλων επικαλείται τον κ. Παππά, ο οποίος θα μπορούσε να τον διαψεύσει, έδειξε ότι δεν φοβάται τέτοιο ενδεχόμενο. Πρακτικά υπαινίχθηκε ότι έχει μαγνητοφωνήσει τη συνάντηση. Ο κ. Παπαγγελόπουλος από την πλευρά του επιβεβαίωσε τη συνάντηση και έμμεσα το ενδεχόμενο μαγνητοφώνησης, χαρακτηρίζοντάς το παράνομη πράξη. Επίσης, ότι επρόκειτο για συνάντηση διευθέτησης ιδιωτικών διαφορών, χωρίς να γίνει συζήτηση για ποσά!

Κατά τον κ. Παπαγγελόπουλο, επρόκειτο για συνάντηση που είχε ζητήσει η ισραηλινή πρεσβεία, προκειμένου ο κ. Μιωνής να διευθετήσει προσωπικές διαφορές με τον εκδότη. Παραμένει αδιευκρίνιστο το γιατί έπρεπε δύο κορυφαίοι υπουργοί να είναι μάρτυρες ενός συμφωνητικού στο οποίο περιγράφεται τι θα κάνει στο μέλλον απροσδιόριστος αριθμός δικαστών προκειμένου να επιλυθεί η… ιδιωτική διαφορά. Ο δε κ. Μιωνής έβαλε τον δικηγόρο του να καταθέσει αυτοτελή μήνυση, την ώρα που ο ίδιος κατέθετε στην επιτροπή της Βουλής, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι έχει τη διάθεση να κυνηγήσει ο ίδιος την υπόθεσή του και να μην αρκεστεί στα όσα ενδεχομένως πράξει εν καιρώ η Βουλή. Η παρούσα Προανακριτική δεν μπορεί να ασχοληθεί περισσότερο με το συγκεκριμένο θέμα, χρειάζεται νέα άδεια της Βουλής.

Ο κ. Μιωνής είχε δικηγόρο τον κ. Παπασταύρου, ο οποίος με τη σειρά του ήταν στενός συνεργάτης του κ. Αντώνη Σαμαρά. Ο ίδιος είχε κατηγορηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ για εμπλοκή στη λίστα Λαγκάρντ, το ίδιο και ο κ. Παπασταύρου. Αμφότεροι απηλλάγησαν κατηγοριών. Η μήνυση Μιωνή ρίχνει κηροζίνη στη φωτιά και ξαναφέρνει τους δικαστές στο προσκήνιο. Και ατομικά και ως θεσμό. Τεχνικά, η μήνυση θα διαβιβαστεί στη Βουλή, ως στρεφόμενη κατά υπουργού, και θα επαναληφθεί η διαδικασία που οδήγησε στην ειδική προανακριτική (λεγόμενη) επιτροπή για τη Novartis.

Όταν όμως ένα συμφωνητικό εμφανίζεται να προδιαγράφει μελλοντικές ενέργειες δικαστών, δεν μπορούν αυτοί να μείνουν σιωπηλοί. Θα πρέπει να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν. Η δε ηγεσία της Δικαιοσύνης θα πρέπει να αρχίσει εκτεταμένη εσωτερική έρευνα.

Η έρευνα κατά Παπαγγελόπουλου, αποκλειστικά για τις φερόμενες παρεμβάσεις του στο θέμα Novartis, είναι ικανή από μόνη της να πλήξει σημαντικά το κύρος της Δικαιοσύνης και να γκρεμίσει ένα μέρος της. Τα όσα καταγγέλλει πλέον ο κ. Μιωνής, αν επιβεβαιωθούν, ενδέχεται να μην αφήσουν τίποτα όρθιο.

Η έως τώρα σιωπή όλων των μη εμπλεκομένων δικαστών δεν μοιάζει με υποστήριξη του κ. Παπαγγελόπουλου. Την οριστική κάθαρση, όμως, θα πρέπει να τη φέρει, με κάποιον τρόπο, η ίδια η Δικαιοσύνη. Δεν μπορεί πλέον να περιμένει τη Βουλή.