Το δώρο της Τουρκίας - Free Sunday
Το δώρο της Τουρκίας

Το δώρο της Τουρκίας

Πρόσφυγες, μετανάστες, "λάθρο", εισβολείς, ή ότι άλλο θέλετε, έρχονταν και θα έρχονται. Και η χώρα θα πρέπει να αντιμετωπίζει το γεγονός. Με συγκεκριμένους κανόνες και συγκεκριμένα μέτρα. Η ουσιώδης διαφορά μας προέκυψε όταν το 2015 ανέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και έκανε ανοιχτή πρόσκληση στον οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο ενδιαφέρονταν να μεταναστεύσει. Η "εισβολή" του 2016 δεν ήταν στην πραγματικότητα εισβολή, διότι η τότε Κυβέρνηση αποφάσισε να λειτουργήσει ως διαμετακομιστικό κέντρο ανθρώπων προς την Ευρώπη. Οι πιο καχύποπτοι θα έλεγαν ότι τούτο συνέπεσε με την επιθυμία της Γερμανίας να ενισχύσει τον πληθυσμό της. Τούτο κατέγραφαν κάποιες μελέτες της εποχής. Και φυσικά, όταν συμπληρώθηκε ο αναγκαίος αριθμός, οι πόρτες έκλεισαν. Το ίδιο έκαναν τάχιστα και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, διότι ποτέ δεν ρωτήθηκαν αν θέλουν "να τους στείλουμε κάποιους". Η συγκεκριμένη συμπεριφορά ήταν συμπεριφορά της χώρας και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Και η χώρα συνάντησε στη συνέχεια τοίχο.
Ο τοίχος εγκλώβισε στη χώρα, με τις μετρήσεις της εποχής περί τις 60.000 ανθρώπους. Η "καταραμένη" μας έδωσε 1,6 δις, χώρια όσα έδωσαν οι λοιποί διεθνείς οργανισμοί, για να οργανώσουμε την παραμονή του συγκεκριμένου αριθμού ανθρώπων. Δεν το κάναμε. Μείναμε με τη Μόρια. Οι σημερινοί ισχυρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ ότι επί εποχής του η Μόρια είχε σταθερό πληθυσμό, ενώ έρχονταν κι άλλοι, απλά δείχνει ότι συνεχίσαμε να επιτρέπουμε την λαθραία μετακίνηση προς την Ευρώπη. Μόνο στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης πιάστηκαν 1.300 πλαστά διαβατήρια. Στο Ιόνιο σημειώθηκαν πνιγμοί στο δρόμο προς Ιταλία. Αυτή δεν είναι αξιόπιστη συμπεριφορά κράτους.
Τις μαζικές ροές ανέκοψε η κοινή δήλωση ("συμφωνία") Ε.Ε. Τουρκίας, η οποία έσωσε το κεφάλι του Τσίπρα και η οποία, εκτός από χρηματοδότηση, προέβλεψε επιστροφές μόνο όσων βρίσκονται στα νησιά και σύστημα παροχής ασύλου σε όσους έπρεπε. Επίσης κλειστά κέντρα κράτησης. Επιστροφές η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε και άσυλο δεν έκοψε από κανέναν. Έφτιαξε ένα δαιδαλώδες σύστημα, το οποίο κρατούσε τους πάντες στη χώρα, περίπου ανεξέλεγκτους. Με απουσία δομών είτε στα νησιά, είτε αλλού και με ανοχή των διαρροών προς την Ευρώπη.
Υπήρξε και ο άφθαστος Καμμένος που δήλωνε υπερηφάνως "θα σας στείλουμε τζιχαντιστές", γεγονός που επιβεβαιώθηκε, όταν ταυτοποιήθηκε τρομοκράτης στη Γαλλία, ως εισελθών από Ελληνικό έδαφος.
Με απλά λόγια: η χώρα (αυτή φαίνεται προς τα έξω και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ) υπήρξε απολύτως αναξιόπιστη και στην εφαρμογή των διεθνών κανόνων και στην υλοποίηση σχετικά εύκολων διαδικασιών. Η διαχείριση 50 ως 100 χιλιάδων ανθρώπων δεν είναι τόσο δύσκολο έργο, ειδικά όταν χρηματοδοτείσαι αδρά.
Εμείς βέβαια, επιλέξαμε να το θεωρήσουμε "εισβολή", ενώ τη δεκαετία του 1990 ενσωματώσαμε κοντά στο ένα εκατομμύριο Αλβανούς, οι οποίοι είχαν έρθει και οπλισμένοι (ορισμένοι) όταν κατέρρευσε η χώρα τους. Επιλέξαμε να φωνάζουμε ότι οι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώνονται, ξεχνώντας το θρήσκευμα των συμπολιτών μας στην Ξάνθη.
Ορισμένοι, επεσήμαναν το γεγονός ότι ο ρυθμός προσέλευσης μεταναστών ή προσφύγων ελέγχεται από τη γείτονα και ότι πρόκειται για δυνητικά στρατηγικό όπλο στα χέρια της. Μια προϋπόθεση να αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιο ήταν (... θα ήταν) να έχουμε οργανώσει από 2016 ως προχθές όσα έπρεπε γι΄ αυτούς που έχουμε.
Προτιμήσαμε να αντιμετωπίσουμε το μεταναστευτικό όπως το μνημόνιο: Να αγνοήσουμε τους διεθνείς κανόνες, τους διεθνείς συσχετισμούς, την πραγματικότητα, τους ορατούς κινδύνους. Με αυταρέσκεια, ο καθένας φώναζε το μακρύ και το κοντό του: σκοτώστε τους, πνίξτε τους, απελάστε τους, ... καταγγείλτε τη Γερμανία (... παντού πάει αυτή) και όλα τα ωραία, πλην ανέφικτα. Διότι το αεροπλάνο που θα πάει τους Αφγανούς πίσω, δεν παίρνει άδεια προσγείωσης και γυρνάει πίσω άπρακτο.
Από τότε που ανέλαβε η παρούσα κυβέρνηση, σημειώθηκαν άλλα θαυμαστά πράγματα. Άλλαξε τη νομοθεσία, χωρίς να αντισταθεί κανείς, πλην ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ποιος ασχολείται με το τι γίνεται στη Βουλή. Μακρονήσια θέλαμε.
Προσπάθησε να αποσυμφορήσει τα νησιά, μεταφέροντας κάποιους στην ενδοχώρα και ξεσηκώθηκαν οι πάντες, με χαρακτηριστική τη "νίκη" των πατριωτών της Ασπροβάλτας που τους έδιωξαν, μη δείχνοντας καμία αλληλεγγύη στους νησιώτες ή υπακοή στην κυβέρνηση της χώρας.
Προσπάθησε να δημιουργήσει τα κλειστά κέντρα που προέβλεπε η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας επί ΣΥΡΙΖΑ και σηκώθηκαν οι νησιώτες με τις καραμπίνες. Κάτι που δεν έκαναν όταν έγινε η συμφωνία.
Οι διεθνείς κανόνες προβλέπουν συστήματα παροχής ασύλου και όχι Μακρονήσια ή βουλιάγματα. Την ώρα που η Ευρωπαίοι απορούσαν δημοσίως που πήγαν τα λεφτά που έδωσαν για τη διαχείριση των προσφύγων, η χώρα (και όχι η ΝΔ) φαινόταν πάλι αναξιόπιστη, διότι δεν μπορούσε να εφαρμόσει οποιαδήποτε συγκροτημένη πολιτική. Αυτά καταφέρνουν οι "λαθροφάγοι". Γνωρίζουμε όλοι πως καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί, με τους πολίτες να παίρνουν τα όπλα, όταν επιχειρείται να δοθεί μια λύση (έστω και κακή) που ταρακουνάει το τέλμα. Εκτός αν μας αρέσει το τέλμα. Και είναι προφανές ότι στο μεταναστευτικό, η παρούσα κυβέρνηση υπονομεύτηκε καθαρά από τα δεξιά της, με την αγαστή υποστήριξη της αριστεράς. Συγκυβέρνησαν άλλωστε.
 
Η απροκάλυπτη διακίνηση και χρησιμοποίηση των μεταναστευτικών ροών από τον Ερντογάν ως όπλο, άλλαξε τα δεδομένα. Πλέον δεν υπάρχει μεταναστευτική κρίση, αλλά επίθεση ξένης χώρας στην κυριαρχία μας. Οπότε αλλάζουν και οι κανόνες του παιχνιδιού. Εδώ επιτρέπονται τα πάντα, αλλά όχι ως συνέχεια των ακραίων απόψεων που εκφράστηκαν στο μεταναστευτικό. Ούτε επειδή "έτσι μας αρέσει". Πρόκειται για επίσημη επίθεση εναντίον της χώρας και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια. Και πρέπει να θυμόμαστε πως η διεθνής κοινή γνώμη και οι κυβερνήσεις δεν αρέσκονται σε θανάτους αμάχων. Να θυμόμαστε επίσης πως υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και το αντίστροφο. Και γίνονται όταν και αν το κρίνουν οι υπεύθυνοι. Τους οποίους, επιτέλους, πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε.
 
Ο Ερντογάν μας έκανε άτσαλα ένα τεράστιο δώρο. Μας έβγαλε από το τέλμα της ανυποληψίας που είχαμε περιπέσει μόνοι μας, με την αδυναμία διευθέτησης του μεταναστευτικού, τερματίζοντας το ζήτημα. Απέλυσε το στρατηγικό του όπλο στις χειρότερες γι΄ αυτόν συνθήκες και με το χειρότερο επικοινωνιακά τρόπο, αποστέλλοντας ορδές αποφυλακισμένων και οικονομικών μεταναστών, ανάμικτους με οικογένειες. Δεν έχουμε παρά να αντέξουμε την πίεση και να αναδείξουμε τα ζητήματα. Ο διεθνής παράγοντας χρειάζεται χρόνο να μας εμπιστευτεί και τούτο θα γίνει μόνο αν εμείς μείνουμε επιτέλους σοβαροί και ενωμένοι, πίσω από την ηγεσία της χώρας.
 
Σοβαροί και ενωμένοι σημαίνει ότι θα ακολουθήσουμε την ηγεσία και θα υπομείνουμε ακόμη και τις επιμέρους ήττες, μέχρι να κερδηθεί ο πόλεμος. Ο οποίος δεν είναι στρατιωτικός, αλλά κατ΄ ουσία, διπλωματικός. Μπορούμε να τον κερδίσουμε.
 
Υστερόγραφο: Όποιος διαλαλεί αυτή την ώρα τις ανεπάρκειες της κυβέρνησης είναι ή προδότης ή Τζήμερος. Όποιος διακόπτει τις επαφές του με το Ελληνικό Κράτος μένει με ... τον Μουτζούρη.