Η άβολη ραδιοτηλεοπτική πραγματικότητα της Θεσσαλονίκης

Μία συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον έχει ανοίξει για την εμφάνιση του πρώην δημάρχου, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης.

Προφανώς η συζήτηση δεν αφορά τον κ. Παπαγεωργόπουλο. Ο πρώην δήμαρχος είναι το πρόσχημα για τη συζήτηση. Άλλωστε ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει άποψη για τον τρόπο με τον οποίο του φέρθηκε η Δικαιοσύνη.

Η συζήτηση αφορά τον νυν δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα. Διότι η εμφάνιση του κ. Παπαγεωργόπουλου συνδέεται απευθείας μαζί του.

Όχι ότι τον αφορά διότι έχουν σημασία τα επιχειρήματα που ακούστηκαν. Αν ο κ.Παπαγεωργόπουλος μπορούσε να βγάλει δήμαρχο, ή να επηρεάσει την εκλογή, θα το έκανε για τον εαυτό του.

Η εμφάνιση του κ. Παπαγεωργόπουλου συνδέεται με τον κ. Ζέρβα διότι η δημοτική ραδιοτηλεόραση είναι ιδιοκτησία του δήμου, άρα προσωπική υπόθεση του δημάρχου. Όχι τους τελευταίους έξι μήνες της δημαρχίας Ζέρβα, αλλά ανέκαθεν. Διότι ο δήμαρχος ανέκαθεν επιλέγει τον πρόεδρο, τον διευθυντή, τα μέλη του Συμβουλίου κ.λπ.

Ουσιαστικά ανέκαθεν λειτουργεί περίπου ως εκδότης εφημερίδας και όχι ως πολιτικός προϊστάμενος ενός δημόσιου μέσου.

Αυτό βέβαια απαντάει στο πώς δουλεύει η δημοτική ραδιοτηλεόραση, αλλά δεν απαντάει στο γιατί δουλεύει και κυρίως σε ποιους απευθύνεται, αν και τα ποσοστά τηλεθέασης καθιστούν το ερώτημα άνευ αντικειμένου.

Από εκεί ξεκινάει και εκεί τελειώνει όλη συζήτηση. Η Δημοτική ραδιοτηλεόραση Θεσσαλονίκης είναι ένα μέσο με σοβαρά προβλήματα ταυτότητας και ακροατηρίου. Κι αποτυπώνεται και στην (μικρή) τηλεθέαση και στην (ελάχιστη) διαφήμιση. Ας μην είμαστε αφελείς, η διαφήμιση καταγράφει την επιρροή ενός μέσου στην κοινωνία στην οποία απευθύνεται.

Η όλη συζήτηση για την εμφάνιση Παπαγεωργόπουλου δυστυχώς επιβεβαιώνει την εκτίμηση.

Μία παράταξη -δίκην αρχισυντάκτη- ζήτησε να μην προβληθεί η εκπομπή, ο πρώην υπουργός -ως συντάκτης παραπολιτικών σχολίων- αποκάλυψε ότι ένας αντιδήμαρχος διαφωνεί με την εκπομπή και διάφορα άλλα παρόμοια. Τι δουλειά θα είχαν όλοι αυτοί να ασχολούνται με την τηλεόραση, αν η τηλεόραση ήταν τηλεόραση και όχι κάτι άλλο που ο καθένας φαντασιώνεται με τον δικό του τρόπο;

Κανείς δεν μπορεί να είναι υπερήφανος για αυτήν την κατάσταση. Ούτε οι πολιτικοί που την δημιούργησαν με σαφή ιδιοτελή κίνητρα, ούτε οι δημοσιογράφοι που τη στήριξαν για τα συμφέροντα του κλάδου, ούτε οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, έκαστος των οποίων πληρώνει γύρω στα 10 ευρώ για αυτό το προϊόν.

Η συζήτηση για την εμφάνιση Παπαγεωργόπουλου είναι εξαιρετικά βολική, γιατί σπρωχνει κάτω από το χαλί την συζήτηση για την άβολη αλήθεια της δημοτικής ραδιοτηλεόρασης στη Θεσσαλονίκη,

Υπάρχει λύση και είναι μία και απλή:

Είναι η απεξάρτηση της δημοτικής ραδιοτηλεόρασης από τη δημοτική αρχή.

Το πρόβλημα δεν είναι πώς γίνεται. Μέσα και τρόποι υπάρχουν και έχουν κατατεθεί δημόσια στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην Ένωση Συντακτών.

Το πρόβλημα είναι ποιος θέλει να γίνει...

Έχει να χάσει κάτι ένας δήμαρχος αν δεν επηρεάζει το TV100; Η απλή λογική και οι πρόσφατες εμπειρίες δείχνουν το αντίθετο, Χάνει όσο έχει τη δυνατότητα να την επηρεάζει.

Είτε το κάνει, είτε δεν το κάνει...