Ένας νέος Αττατούρκ (πατέρας των Τούρκων)
Όταν το μακρινό 1938, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο επονομαζόμενος Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων) εγκατέλειπε τον μάταιο τούτο κόσμο, σε ηλικία μόλις 57 ετων, είχε τη βεβαιότητα ότι στην Ελλάδα τον εκτιμούσαν. Μπορεί και να νόμιζε ότι τον αγαπούσαν.
Ο Βενιζέλος, αρχηγός της μισής Ελλάδας, τον είχε προτείνει για το Νόμπελ Ειρήνης, ενώ ο Μεταξάς, εκφραστής της υπόλοιπης μισής, είχε φροντίσει να γίνει δωρεά στο τουρκικό κράτος το οικογενειακό σπίτι των Κεμάλ στη Θεσσαλονικη, όπου σήμερα στεγάζεται το τουρκικό προξενείο και προσφάτως και το μουσείο Αττατουρκ.
Εκείνος είχε φροντίσει η Αγιασοφια να βγει έξω από τα λάφυρα της νίκης του. Την είχε κάνει μουσείο.
Ο Κεμαλ μπήκε στο κάδρο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης μετά το 1955 και τις επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν εύκολος στόχος. Διότι δεν μπορούσε ο ίδιος να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Είχε ήδη πεθάνει.
Στη συνέχεια έγινε η προσωποποίηση της Τουρκίας και χρεώθηκε τα πάντα στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Τη γενοκτονία των Ποντίων, τις διώξεις των μικρασιατων, οι οποίες δεν του είχαν καταλογιστεί εν ζωή.
Σήμερα στην Τουρκία, η κεμαλική παράδοση συμβολίζει το κοσμικό κράτος. Αλλά αυτό είναι ο βασικός αντίπαλος του Ερντογάν. Θέλει να σβήσει την παράδοση που καθοδήγησε την Τουρκία επί έναν αιώνα και να φτιάξει μια νέα. Λιγότερο κοσμική και περισσότερο μουσουλμανική. Ο Ερντογάν είναι πιο κοντά στα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα, όπως αυτά ήταν τη δεκαετία του 1950 ή αρχές του 60.
Αυτό θέλει λιγότερο Κεμάλ, αλλά δεν καταργεί την ανάγκη για έναν πατέρα, με την οποία μεγάλωσαν οι Τούρκοι σχεδόν έναν αιώνα.
Τη θέση αυτού του πατέρα διεκδικεί σήμερα ο Ερντογάν.
Όσοι σήμερα στην Ελλάδα επιτίθενται στον Κεμάλ ή προτείνουν κυρώσεις με αξονα τον Κεμάλ, κάνουν ότι κάνει ο Ερντογάν έχοντας καταφέρει να ακυρώσει μια εμβληματική απόφαση που είχε την υπογραφή του. Τη μετατροπή της Αγιασοφιας σε μουσείο.
Όσοι σήμερα στην Ελλάδα κατεδαφιζουν την ιστορική μνήμη του Κεμάλ, αντιμαχονται σαν νέοι δον Κιχώτης ανεμομυλους. Το παραμύθι τελειώνει κι ο δράκος έχει επιζήσει. Και βιολογικά και πολιτικά. Ένας νέος Αττατουρκ γεννιέται για τον δεύτερο αιώνα της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ήδη στον πρώτο αιώνα έχει κυβερνήσει περισσότερα χρόνια από ότι ο Κεμάλ.
