«Η ψυχαγωγία στις μέρες της καραντίνας», του Βασίλη Χατζηβασιλείου - Free Sunday
«Η ψυχαγωγία στις μέρες της καραντίνας», του Βασίλη Χατζηβασιλείου

«Η ψυχαγωγία στις μέρες της καραντίνας», του Βασίλη Χατζηβασιλείου

From COVID-19

Str. LOCKDOWN 2 Ρ.Ρ. 13033 GREECE

«Φίλη/-ε, παρακαλώ και απαιτώ πάραυτα την προσοχή σου. Αγάπησε το κλουβί σου, ερωτεύσου τη μοναξιά σου, συνύπαρξε με τη μάσκα σου και μην πλησιάζεις άνθρωπο, μήπως και τη βγάλεις καθαρή μέχρι να σε εμβολιάσουν… Σου ξηγούμαι απλά και ξεκάθαρα, μη μου πεις μεθαύριο ότι δεν σε προειδοποίησα… Α, και κάτι ακόμα. Πάψε να κάνεις ηλίθιες ερωτήσεις… Λεφτά δεν υπάρχουν, και τα 800 που σου δίνουν για να τη βγάλεις πολλά σού πέφτουν. Σταράτες κουβέντες, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ. Τουλάχιστον αυτοί, όταν ζητάς ψωμί, δεν σου δίνουν τσάι, σαν τον Ερντογάν…»

Έγραφε και πρόσταζε, πρόσταζε και υποσχόταν.

Κι εγώ, λάτρης του ολίγου, περιηγητής των κελιών, παρατηρητής της απόγνωσης, εραστής του ονείρου, βουβός ιχνηλατώ την ανέχεια των ημερών.

Αδιάφορος στην αδιαφορία περιφέρομαι. Αδειούχος ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Εμβαδομετρώ την απέραντη ερημιά του σπιτιού μου. Δρασκελίζω τα χιλιόμετρα που χωρίζουν το κρεβάτι απ’ τον νιπτήρα, το καζανάκι απ’ το θυροτηλέφωνο, την TV απ’ το βιβλίο, το τσίπουρο απ’ τα τσιγάρα, τα γυαλιά απ’ το κινητό, εμένα από σένα, εμάς από τους άλλους.

Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε ρόλο πρωταγωνιστή. Καθησυχαστικές, οι ψευδαισθήσεις διεκδικούν μερτικό της ψυχικής μου γαλήνης.

Αισιοδοξώ ότι τα βιβλία θα κρατήσουν απόρθητο τον νου και «ζωντανό» το σαρκίο μου. Όχι, ακόμα δεν μαντρώσανε τις σκέψεις, δεν ξεθώριασαν τις αναμνήσεις, ούτε ναρκοθέτησαν τις προσδοκίες μου. Οι αντοχές μου χαλιναγωγούν τις ορέξεις μου. Κλέβω χρόνο από τις νύχτες ζώντας την ησυχία τους. Έτσι κι αλλιώς τη μέρα την ξόδεψα στα δίσεκτα χρόνια. Ό,τι απόμεινε είναι για να μου θυμίζει τον ήλιο.

Χαμογελώ αποχαυνωμένος μπροστά στο έγχρωμο χαζοκούτι. Αλκοόλ, κάπνα, μοναξιά και υποσχέσεις ψηφοθηρευτών συνδράμουν καθοριστικά στη νιρβάνα μου. Το σταχτοδοχείο ξέχειλο, όπως η υπομονή μου. Τι μέρα είναι;

Αγκαλιάζω το laptop. Αφήνω τις πασιέντσες και προσγειώνομαι στο FB. Θλίβομαι παρακολουθώντας τις μοναχικές ψυχές να κάνουν αισθητή την παρουσία τους επιζητώντας απεγνωσμένα ανταπόκριση αγνώστων «φίλων», κι άλλους να διεκδικούν ποσοστά δημοσιότητας και σταγόνες αναγνώρισης με βαρύγδουπες αναρτήσεις. Κάπου-κάπου ανάμεσα στο τσούρμο των αυτοδιαφημισμένων, επιδειξιομανών, θρησκόληπτων και καθοδηγητών συναντώ και κανέναν γνωστό. Καλό το πανηγύρι, αλλά δεν το αντέχω.

Σαλπάρω γι’ αλλού. Αγκυροβολώ στις ειδήσεις… και χάνομαι στο βασίλειο των fake news. Η ναρκοθετημένη ενημέρωση σε όλο της το μεγαλείο. Η επιστήμη της παραπληροφόρησης, της διαστρέβλωσης, του καμουφλάζ και της παραποίησης καταθέτει τα διαπιστευτήριά της… Εδώ πράγματι παίρνεις όρκο πως «Η αλήθεια είναι το μεγαλύτερο ψέμα».

Ανοίγω το ραδιόφωνο. Χορεύω εκστασιασμένος. Απολαμβάνω την ηχορύπανση των αντιθέσεων και την τζαζ άποψη κάθε είδους μπουρδολόγου. Το μεγαλείο πασών των πολιτικών και φίλαθλων αποχρώσεων στα FM των ράδιο-φόνων. Αλλάζω σταθμούς. Τσεκάρω τα νεύρα μου.

Η ώρα βαλτωμένη δεν λέει να περάσει. Ο Προκρούστης παίζει με τις αισθήσεις μου αυξομειώνοντας τις διαστάσεις. Ο χώρος συρρικνώνεται, συστέλλεται, μικραίνει. Η οροφή αγγίζει τους ώμους μου. Δύσπνοια, αφίδρωση, εξάντληση.

Το τηλέφωνο βρυχάται.

- Ο Σταύρος μπήκε στο ΑΧΕΠΑ, καταπίνει σωλήνες. Τράβα αμέσως για τεστ και κοίτα μη βγεις θετικός, γιατί την έβαψες…

Πώς να ημερέψει ο νους; Ποια μουσική να καταλαγιάσει τη σκέψη; Ποιο κείμενο την απειλή; Ποιος ήχος κρασοπότηρου θα συνοδεύσει το «άντε γεια μας»; Κουράστηκα… «από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα βροχή».

Βάσανο η ψυχαγωγία στα χρόνια της πανδημίας…, «κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί…».

*Ο Βασίλης Γ. Χατζηβασιλείου είναι συγγραφέας.

FS562 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ