Το άνοιγμα-κλείσιμο των επιχειρήσεων είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο - Free Sunday
Το άνοιγμα-κλείσιμο των επιχειρήσεων είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο

Το άνοιγμα-κλείσιμο των επιχειρήσεων είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο

Του Γιώργου Βρουλλή

Οι επιχειρήσεις είναι δομές. Κατά μία έννοια κοινωνικές δομές, αφού στελεχώνονται αλλά και λειτουργούν μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων. Άρα οποιοδήποτε κοινωνικό θέμα (κατάσταση, αλλαγή, αναταραχή, κρίση, ευημερία) τις επηρεάζει άμεσα.

Οι μεγαλύτερες αξίες τους συνήθως είναι άυλες και εξαρτώνται από τους ανθρώπους (στελέχη και πελατεία). Είναι γνώση, την οποία κατέχουν τα στελέχη, από τη μια, καθώς και αναγνωρισιμότητα και εκτίμηση, που απολαμβάνουν από το κοινό στο οποίο απευθύνονται, από την άλλη.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο επηρεάζονται άμεσα από την υγειονομική κρίση του Covid-19 με τις κοινωνικές της προεκτάσεις. Ανάλογα δε με το αντικείμενο, τις δυνατότητές τους και τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης, άλλες επηρεάζονται αρνητικά, αλλά και κάποιες θετικά.

Έχει σημασία να επισημάνουμε ότι δεν επηρεάζονται μόνο από τις οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται λόγω Covid-19 αλλά κυρίως από τις καινοφανείς κοινωνικές συνθήκες. Από τα πολύ καθημερινά, ότι κατ’ ανάγκη κρύβουμε το χαμόγελό μας πίσω από μια μάσκα, μέχρι τα πιο σύνθετα, π.χ. με ποιον τρόπο σερβίρει το εστιατόριο ένα γεύμα ή πώς ο υπάλληλος του κομμωτηρίου χειρίζεται την πετσέτα, πώς στήνεται μια γραμμή παραγωγής σε μια βιοτεχνία κ.λπ. Όλα αλλάζουν καταλυτικά. Προηγούμενες συνήθειες αλλά και προηγούμενα πρωτόκολλα ανατράπηκαν σε μία μέρα. Η χειραψία ήταν για αιώνες απαραίτητο διάβημα ευγένειας και ξαφνικά μετατράπηκε σε αγένεια ή και κοινωνική αδιαφορία.

Μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο οι επιχειρήσεις καλούνται να λειτουργήσουν είτε σε καθεστώς καραντίνας είτε και μετά από αυτό. Η ήδη δύσκολη κατάσταση εντείνεται από το σχέδιο που, όπως φαίνεται, θα ακολουθηθεί και προβλέπει περιόδους που η αγορά θα παραμένει κλειστή και περιόδους που θα λειτουργεί υπό περιορισμούς.

Οι επιχειρήσεις, όμως, δεν είναι ασανσέρ. Δεν μπαίνεις μέσα, πατάς ένα κουμπί και σε πάνε στον επόμενο όροφο.

Πιο πολύ μοιάζουν με αγελάδες. Όσο κατεβάζουν γάλα και αρμέγεις, το παίρνεις. Αν σταματήσεις το άρμεγμα, πρέπει να περιμένεις επόμενη γέννα για να ξαναπάρεις γάλα.

Με αυτή την έννοια, το άνοιγμα-κλείσιμο είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο. Δεν γυρίζουμε το κλειδί να μπούμε σε λειτουργία και όλα είναι όπως πριν. Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν είναι όπως πριν. Η διαδικασία σταματήματος και επανεκκίνησης είναι πολύ πιο περίπλοκη και κάθε φορά απαιτεί χρόνο, αλλά και καινούργια ορμή και κουράγιο. Πρέπει να ξαναστηθούν οι αλυσίδες συνεργασιών μεταξύ των στελεχών, οι σχέσεις εμπιστοσύνης, και να ξανανοίξει ο δρόμος που θα φέρει τον πελάτη στο κατώφλι του καταστήματος.

Όσο απλά κι αν ακούγονται, αυτά είναι τα πιο δύσκολα. Χρειάζεται καινούργια δουλειά και νέα επένδυση για την επανάκτηση αυτής της χαμένης αξίας. Με πόση ευκολία ή δυσκολία θα γίνει αυτό, εξαρτάται από το πόσο βαθιές είναι οι σχέσεις που έχουν δομηθεί κατά το προηγούμενο διάστημα της ομαλής λειτουργίας.

Με άλλα λόγια, το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι κυρίως θέμα δομών και σχέσεων, το οποίο έχει και πολύ σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο. Άλλες επιχειρήσεις θα το αντέξουν και άλλες όχι. Κάποιες θα το αξιοποιήσουν δημιουργικά, χτίζοντας μέσα στις δυσκολίες πιο στέρεες σχέσεις.

Θα ήταν ανόητο να διατυπώσω γενική άποψη για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση, γιατί δεν έχω τις γνώσεις, ούτε, κυρίως, την πληροφόρηση που χρειάζεται. Η δική μου θέαση είναι μοιραία σημειακή. Μπορώ να δω μόνο από τη θέση όπου βρίσκομαι.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τα στελέχη και οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων καλούνται και οφείλουν να κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που πάντα έκαναν. Να κινούνται όσο γίνεται πιο αποδοτικά στον ελεύθερο χώρο που απομένει ανάμεσα στους διάφορους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις που επιβάλλουν οι συνθήκες.

Είναι η υποχρέωση που έχουμε απέναντι στους εαυτούς μας, στους εργαζομένους και εντέλει στο κοινωνικό σύνολο. Να κρατήσουμε τις επιχειρήσεις ζωντανές, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποφύγουμε το οποιοδήποτε μοιραίο γεγονός, και να τις προετοιμάζουμε για την περίοδο της αναδόμησης της αγοράς, που, ασφαλώς, αργά ή γρήγορα, θα ακολουθήσει.

Μέσα από την αγωνία της επιβίωσης να σχεδιάζουμε την ανανέωση.

 

*Ο Γιώργος Βρουλλής είναι επιχειρηματίας