Η ηθική των πρωινάδικων στις αποκαλύψεις του ελληνικού #MeToo. - Free Sunday
Η ηθική των πρωινάδικων στις αποκαλύψεις του ελληνικού #MeToo.

Η ηθική των πρωινάδικων στις αποκαλύψεις του ελληνικού #MeToo.

Η υποτιμητική κατάληξη τα λέει όλα. Είναι τα «πρωινάδικα». Δεν είναι πρωινές εκπομπές. Δεν είναι τηλεοπτικά προγράμματα ποικίλης ύλης. Δεν είναι μαγκαζίνο. Δεν είναι καν ψυχαγωγικά σόου. Είναι πρωινάδικα, ακόμα κι αν κάποια μεταδίδονται μεσημέρι. Είναι έννοια, είναι κατηγορία.

Είναι εκείνοι οι δημοσιογράφοι που οι εφημεριδατζήδες δεν αποκαλούν καν συναδέλφους, οι πανελίστες που ασχολούνται με αποτυχημένους έρωτες, παίκτες ριάλιτι, ζώδια και συνταγές μαγειρικής και η κατά κανόνα ξανθιά παρουσιάστρια που χαρίζει ατμομάγειρες και σκόνες πλυντηρίου.

Είναι η αφελής πλευρά της τηλεόρασης, η ελαφρά ταξιαρχία της δημοσιογραφίας. Η ψυχαγωγική δημοσιογραφία της νοικοκυράς. Της παλιάς, μάλιστα, νοικοκυράς, καθώς οι σύγχρονες αντιμετωπίζουν τις εκπομπές αυτές με απαξίωση, ακόμα κι αν τις κρυφοκοιτάζουν.

Ωστόσο, αυτές οι χαζοχαρούμενες εκπομπές βρέθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες αντιμέτωπες με το πιο καυτό θέμα που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία μετά το μεταναστευτικό. Το ελληνικό #MeToo βρήκε ευήκοον ους, για να ξετυλιχτεί και να αποκαλυφθεί, στους πολύχρωμους καναπέδες της ελαφρότητας. Κι εκεί, στα παστέλ στούντιο της επιτηδευμένης χαράς, οι οικοδέσποινες με την extended βλεφαρίδα αντιμετώπισαν τα θύματα με αυθεντικότητα, διακριτικότητα, ευαισθησία και σοβαρότητα.

Απαλλαγμένοι από το ένστικτο του αποκλειστικού, από την αρπακτική διάθεση της αισθητικής των βραδινών δελτίων ειδήσεων που κυνηγούν το αίμα και το σπέρμα, οι συντελεστές των πρωινάδικων άνοιξαν τα αυτιά τους και άφησαν όσους βρήκαν το κουράγιο να προχωρήσουν σε αποκαλύψεις να μιλήσουν. Χωρίς να διακόπτουν ζητώντας επιπλέον σκανδαλώδεις λεπτομέρειες και ονόματα, άκουγαν προσεκτικά, συγκινημένοι, όπως ακριβώς κι εμείς, οι θεατές, αισθανόμενοι τον πόνο των ανθρώπων που είχαν απέναντί τους, χωρίς τη διάθεση να τους δικάσουν ή να τους εξετάσουν. Δημιούργησαν έτσι ένα περιβάλλον ασφάλειας και η μια αποκαλυπτική εξομολόγηση διαδεχόταν την άλλη. Αισθάνονταν, όσοι μίλησαν, πως ήταν ασφαλείς, πως κανείς δεν προσπαθούσε να διασύρει την αξιοπρέπειά τους, πως δεν θα θυσιάζονταν χάριν τηλεθέασης.

Ποιος να το περίμενε… Η Δανάη και ο Άρης, η Φαίη, η Ναταλία, η Σίσσυ, η Αντελίνα, η Κατερίνα, η Ελεονώρα.

Ανάμεσα στο ψιλό κουτσομπολιό, τις ιστορίες της διπλανής πόρτας, ένα σουξεδάκι της εποχής, τον ανάδρομο Ερμή και μια συνταγή για κατσικάκι φρικασέ χώρεσε η αποκαθήλωση ανθρώπων υπεράνω υποψίας για να πυροδοτηθούν εισαγγελικές έρευνες, κυρίως για να γυρίσει σελίδα το ελληνικό θέατρο, την ώρα που οι συντάκτες εφημερίδων και δελτίων ειδήσεων αποδελτίωναν τις ομολογίες.

Η θεματολογία των πρωινάδικων δεν άλλαξε, ούτε θα αλλάξει αύριο. Παρέδωσαν όμως μαθήματα ευπρέπειας και ήθους. Αυτό δεν είναι δημοσιογραφία;