Γιορτή της Μητέρας δεν είναι μόνο ευχές και λουλούδια

Η Ημέρα της Μητέρας αποτελεί μια γιορτή που καθιερώθηκε για να τιμήσει τη μητέρα και τη μητρότητα.

Η Αμερικανίδα κοινωνική ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμήν της μητέρας. Οι προσπάθειές της βρήκαν τελικά ανταπόκριση στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο τότε πρόεδρος Γουίλσον υπέγραψε προκήρυξη σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική γιορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Από τότε γιορτάζεται στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες αυτή την ημέρα.

Είναι, λοιπόν, κι αυτή μια γιορτή από τις λίγο «κατασκευασμένες» του δυτικού κόσμου, αλλά, παρ’ όλα αυτά, τόσο τρυφερή και ανθρώπινη. Τα παιδιά σου σου λένε «χρόνια πολλά» γιατί είσαι η μαμά τους, όχι γιατί σε λένε κάπως ή γιατί γεννήθηκες τότε.

Γιορτή της Μητέρας δεν είναι όμως μόνο ευχές και λουλούδια. Είναι η μέρα που ο καθένας από μας με τη σκέψη και τις πράξεις του τιμά τη γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο. Τη γυναίκα που στάθηκε δίπλα του από τα πρώτα βήματα και τις πρώτες λέξεις. Τιμούμε τις γυναίκες που σε έναν κατεξοχήν ανδροκρατούμενο κόσμο παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με οικογένεια και εργασία βάζοντας πάντα τα παιδιά τους στην πρώτη γραμμή.

Η ζωή των παιδιών μας ξεκινά μες στα χέρια μας. Όταν είναι μικρά, να παίξουμε, να γίνουμε ένα μαζί τους.

Στο Δημοτικό να καθίσουμε δίπλα τους, να διαβάσουμε τις πρώτες λέξεις, να γράψουμε τα πρώτα γράμματα.

Να πάμε μαζί τους διακοπές. Να τους μαγειρεύουμε. Να φροντίζουμε το κολατσιό τους για το σχολείο. Να τους χαρίζουμε ένα χαμόγελο το πρωί πριν φύγουν.

Αργότερα να πάμε μαζί τους κινηματογράφο, θέατρο, σε μια συναυλία. Να κουβεντιάσουμε και, κυρίως, να τα ακούσουμε. Να σεβόμαστε τις απόψεις τους.

Να είμαστε δίπλα τους όταν δίνουν Πανελλήνιες. Με έναν χυμό ή ένα τοστ, με ένα αναμμένο φως όταν ξενυχτάνε. Κρατώντας τους το χέρι όταν το χρειάζονται, προσφέροντας μια αγκαλιά για να χωθούν όταν απογοητεύονται.

Όλα αυτά τα μικρά και καθημερινά είναι ο ανεκτίμητος χρόνος που προσφέρει μια μητέρα στα παιδιά της. Ο χρόνος που, αν και δεν αποτιμάται, χαρίζει στα παιδιά την ισορροπία και την ηρεμία στη μελλοντική τους ζωή ως ενηλίκων. Και τα κάνει κι αυτά καλούς γονιούς.

Όσο κι αν ο χρόνος δεν μας περισσεύει, πρέπει να τον βρίσκουμε. Τα παιδιά μάς χρειάζονται. Μας θέλουν κοντά τους.

Κι επειδή κι εγώ είμαι μητέρα και εργαζόμενη, αγωνίστηκα πολύ για να τα παρέχω όλα αυτά στα τρία παιδιά μου και δεν το μετάνιωσα. Στη ζωή μου προσπάθησα να κάνω αυτό το ιερό καθήκον προτεραιότητα. Όχι γιατί έπρεπε, γιατί ήθελα. Γιατί αυτό έβγαινε αβίαστα από μέσα μου και μου έδινε τη μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση.

Και βέβαια ο συμβολισμός της γιορτής δεν είναι να παραμένει μια ακόμη ημέρα στο εορτολόγιο. Πρέπει να είναι κάτι πέρα από την τιμή και την αγάπη που δείχνει ο καθένας στη γεννήτορά του.

Πρέπει πάνω απ’ όλα να συνοψίζεται στην έμπρακτη στήριξη της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης προς την εργαζόμενη μάνα, που παλεύει –όσο κι αν η κατανομή των ρόλων τα τελευταία χρόνια βελτιώνεται– να τα βγάλει πέρα με τον διττό της ρόλο.

Κι εγώ έχω την τύχη και την τιμή να κρατώ έναν σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα. Από τη θέση της αντιδημάρχου Παιδείας του Δήμου Θεσσαλονίκης ευελπιστώ να συμβάλω σε ένα έργο που «μοιάζει» με αυτό της μητέρας, γιατί ο τομέας ευθύνης μου έχει ως επίκεντρο τα παιδιά μας, την εκπαίδευσή τους και τους χώρους μάθησης. Είναι ένας τομέας που, πέρα από την εργατικότητα, το τεράστιο αίσθημα ευθύνης και το όραμα, απαιτεί ευαισθησία. Την ευαισθησία που μπορεί σίγουρα να επιδείξει μια γυναίκα και μάλιστα μητέρα.

Από τη νέα μου θέση ευθύνης θα προσπαθήσω να προσφέρω το καλύτερο δυνατό στα θέματα Παιδείας των παιδιών της πόλης μας και θα σκύψω πάνω από κάθε πρόβλημά τους.

Η ενασχόληση με τα παιδιά, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο κοινωνικού συνόλου, είναι κάτι πέρα από καθήκον και ευθύνη. Είναι αξία ανεκτίμητη!

*Η Ιωάννα Κοσμοπούλου είναι αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Θεσσαλονίκης.