To αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών δεν πρέπει να ξαφνιάζει
Το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των χθεσινών βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία ήταν πολύ πρόχειρα κρυμμένο στο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Απριλίου, των εκλογών της δεύτερης και αριθμητικά ευρείας νίκης του Εμανουέλ Μακρόν. Για αυτό και δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει. Την ίδια στιγμή που το 58% των ψηφοφόρων επέλεγε τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, τρεις στους τέσσερις Γάλλους δήλωναν ότι δεν περιμένουν καμία βελτίωση της καθημερινότητάς τους από την εκλογή του, ενώ ένας στους δύο ψηφοφόρους του δήλωναν ότι τον επιλέγουν ώστε να χάσει η ακροδεξιά αντίπαλός του. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο ότι στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, όταν το διακύβευμα θα χανόταν σε 577 διαφορετικές εκλογικές αναμετρήσεις για τις αντίστοιχες μονοεδρικές περιφέρειες, το κόμμα του Μακρόν θα πραγματοποιούσε μια επικίνδυνα χαμηλή πτήση.
Το κόμμα του Μακρόν βρέθηκε αντιμέτωπο στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών με τον Συνασπισμό της Αριστεράς σε περίπου 280 περιφέρειες και με την Άκρα Δεξιά σε περίπου 110 περιφέρειες. Και φαίνεται να έχασε σε λίγο λιγότερες από τις μισές αυτές περιφέρειες. Είναι προφανές ότι οι ψηφοφόροι της Αριστεράς και της Άκρας Δεξιάς επέλεξαν σε πολύ μεγάλο βαθμό να αλληλοστηριχθούν προκειμένου ο Πρόεδρος Μακρόν να απολέσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και δεν το έκρυψαν! Εννέα στους δέκα ψηφοφόρους της Αριστεράς και της Άκρας Δεξιάς δήλωναν ότι επιθυμούν ο Μακρόν να μην κερδίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στην περίπτωση μάλιστα των ψηφοφόρων της Άκρας Δεξιάς, περίπου οι μισοί δήλωναν ότι θα στηρίξουν τους υποψηφίους της Αριστεράς στις 280 έδρες στις οποίες η Αριστερά ανταγωνιζόταν το κόμμα Μακρόν στον δεύτερο γύρο, με τους υπόλοιπους να δηλώνουν ότι δεν θα προσέλθουν στην κάλπη και ελάχιστους να δηλώνουν ότι θα επιλέξουν υποψήφιο του Μακρόν.
Δυστυχώς, οι έρευνες κοινής γνώμης δεν κατέγραψαν με την αντίστοιχη λεπτομέρεια τις προθέσεις των ψηφοφόρων της Αριστεράς στις περιφέρειες όπου η Άκρα Δεξιά είχε περάσει στον δεύτερο γύρο κόντρα στο κόμμα Μακρόν. Ίσως αυτή η αμέλεια των δημοσκοπήσεων να εξηγεί και την λανθασμένη πρόβλεψή τους για τον αριθμό των εδρών που θα καταλάμβανε η Άκρα Δεξιά της Μαρίν Λεπέν. Εκ του λαμπρού για την Άκρα Δεξιά αποτελέσματος (κέρδισε περίπου τα 9/10 των εδρών στις οποίες είχε περάσει στον δεύτερο γύρο), συνάγεται ότι οι ψηφοφόροι της Αριστεράς δεν δίστασαν να στηρίξουν τους υποψηφίους της Άκρας Δεξιάς. Όχι γιατί συμφωνούν ιδεολογικά μαζί τους, αλλά γιατί μοιράζονται μια κοινή επιθυμία: τον περιορισμό της κυριαρχίας του Προέδρου Μακρόν. Η πολιτική αντιπάθεια, ουσιαστικά δηλαδή ένα συναίσθημα, δεν είναι αμελητέος παράγοντας πρόβλεψης και ερμηνείας της εκλογικής συμπεριφοράς. Ας το θυμόμαστε όταν απορούμε για κόμματα και πρόσωπα που δεν καταφέρνουν να κερδίσουν, ενώ η νίκη τους μοιάζει να είναι ορθολογικά αναμενόμενη.
