H διαρροή περί παραίτησης και η διάψευση της αποσταθεροποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ

Τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη λέγεται ότι υπάρχει ένα αστικός μύθος, σύμφωνα με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι άλλοι διεθνείς θεσμοί προτιμούν να συνομιλούν με τον Τσίπρα και να τον στηρίζουν, διότι αν πέσει δε θα περάσουν τα μέτρα, τα οποία θεωρούν απαραίτητα για την οικονομία.

Π.χ. δε θα γίνουν οι αποκρατικοποιήσεις και δε θα μειωθούν οι συντάξεις. 

Αν αυτό είναι σωστό, είναι μια παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη στη διαπραγματευτική τακτική, όλων των πλευρών.

Όμως, δε μπορεί να είναι η διαπραγματευτική τακτική. Διότι μπορεί να εξελιχθεί σε εκβιασμό άνευ περιεχομένου.

Δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση δε μας έχει συνηθίσει σε μελετημένες κινήσεις. Δε μας έχει δείξει ότι μελετά τις συνέπειες των δηλώσεων και των πράξεων της στρατηγικά. Έχει την εντύπωση ότι οι επιπτώσεις είναι τακτικές και μονοσήμαντες.

Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξηγηθεί και η πληροφορία που δημοσιεύθηκε στην Real News, σύμφωνα με την οποία στην κατ’ ιδίαν συνάντηση Τσίπρα –Ολάν στο Παρίσι, την προηγούμενη εβδομάδα, ο έλληνας πρωθυπουργός απείλησε ότι θα παραιτηθεί.

Η διαρροή της πληροφορίας, η οποία ή από τον Τσίπρα έγινε ή από τον Ολάν -τείνω να πιστεύω ότι δεν τηλεφώνησε ο Ολάν στον Χατζηνικολάου- είχε δύο στόχους: Πρώτα να ανησυχήσει τους εταίρους, ή τουλάχιστον όσους από τους εταίρους θεωρούν ότι χωρίς Τσίπρα δεν περνούν τα μέτρα. Η δεύτερη ήταν να εκβιάσει πολιτικά την αριστερή τάση του κόμματος, που τον τελευταίο καιρό διαφοροποιείται και λέει ότι το να είσαι στην κυβέρνηση δεν είναι το παν. 

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια λοιπόν;

Πιθανόν, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Όχι του νομίσματος, αλλά του σμπάρου.

Διότι είναι γνωστό ότι η απειλή μιας παραίτησης ενεργοποιεί αποσταθεροποιητικές τάσεις. Τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας αισθάνονται ότι ο αρχηγός μπορεί και να μη φτάσει μέχρι το τέλος με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για το πολιτικό παρόν και μέλλον τους, ενώ οι εταίροι σκέφτονται ότι μπορεί να πρέπει να αναζητήσουν άλλες λύσεις.

Διότι όσο και να «προτιμάνε» τον Τσίπρα, η ζωή δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με τον Τσίπρα στην πρωθυπουργία. Η ΕΕ επέζησε χωρίς Κολ και Μιτεράν, μπορεί να επιβιώσει και χωρίς Τσιπρα, αν πρέπει να το κάνει για το καλό των 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Χώρος για ένα Κεντροαριστερό ή και σκέτο Αριστερό κόμμα στην Ελλάδα, με ή χωρίς Τσίπρα, πάντα θα υπάρχει.

Και γι’ αυτό ήλθε από το πρωθυπουργικό γραφείο Τύπου η επείγουσα διάψευση, στην οποία επαναλαμβανόταν η διαβεβαίωση ότι «όσοι ακόμα ονειρεύονται παρενθέσεις με ατυχήματα, τρικλοποδιές και, εσχάτως, και παραιτήσεις, ας το πάρουν απόφαση ότι θα μείνουν με την όρεξη». 

Όμως, ο ασκός του Αιόλου έχει πλέον ανοίξει. Το θέμα της παραίτησης έχει μπει στην ατζέντα της συζήτησης και την επόμενη φορά που θα ακουστεί, δε θα προκαλέσει έκπληξη.

Άλλωστε λίγο αργότερα από το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ εκδόθηκε η ανακοίνωση ότι η ΝΔ είναι σε κατάσταση αποσύνθεσης και αφού στο μεταξύ δεν είχε εμφανιστεί κανείς από το κυβερνών κόμμα να καταγγέλλει την  διαπλοκή για όσα διαδίδει και να ωρύεται για την παραμονή του πρωθυπουργού στη θέση του.

*σμπάρο το & σμπάρος ο : (λαϊκότρ.) πυροβολισμός από κυνηγετικό όπλο: