Ευρωπαϊκή χαλάρωση, ελληνικό σφίξιμο
Πρώτον, είναι αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές και σε περίπτωση που καταφέρει να βγει ξανά σε αυτές, όπως την άνοιξη του 2014, τα επιτόκια δανεισμού θα είναι εξαιρετικά υψηλά. Με τη βοήθεια της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης που εφαρμόζει η ΕΚΤ έχουν καταρρεύσει τα επιτόκια δανεισμού στην Ευρωζώνη και σε πολλές περιπτώσεις τα κράτη-μέλη καλύπτουν τις ανάγκες του Δημοσίου τους, με δάνεια τα οποία έχουν αρνητικό επιτόκιο.
Δεύτερον, όπως έδειξε ο τρόπος που αντιμετώπισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την Ισπανία και την Πορτογαλία, γίνονται ανεκτά δημοσιονομικά ελλείμματα πολύ πάνω από το όριο του 3% το οποίο προβλέπουν οι κανόνες για την ΟΝΕ, ενώ οι όποιες διορθωτικές κινήσεις θα γίνουν σε βάθος χρόνου.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης δεν πιέζονται ιδιαίτερα για το δημοσιονομικό τους έλλειμμα και διαχειρίζονται το δημόσιο χρέος τους μέσω των αγορών, με πολύ χαμηλά ή και αρνητικά επιτόκια.
Εάν δεν είχαν μεσολαβήσει οι πρόωρες βουλευτικές το 2015 και το αποτυχημένο πείραμα Τσίπρα – Βαρουφάκη θα είχαμε, σε γενικές γραμμές, τις οικονομικές ευκαιρίες που προσφέρονται στα μέλη της Ευρωζώνης. Προς το παρόν, έχουμε μπροστά μας ένα νέο δημοσιονομικό «σφίξιμο», το οποίο αναμένεται να προκαλέσει πολλά προβλήματα στους περισσότερους πολίτες και σε μεγάλο τμήμα του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα, από το φθινόπωρο.
