Κοντά στην ιδανική TV

Ο συνδυασμός των πολιτικών πιέσεων που ασκεί η κυβέρνηση εν όψει της αδειοδότησης των καναλιών, της οικονομικής αδυναμίας των περισσότερων από αυτών, του Δεκαπενταύγουστου και των Ολυμπιακών Αγώνων, έχουν οδηγήσει στη δημιουργία μιας σχεδόν ιδανικής –για την κυβέρνηση- τηλεοπτικής πραγματικότητας. 

Οι ενημερωτικές εκπομπές που συνεχίζονται είναι ελάχιστες, τα ελληνικά σίριαλ που «προβάλλονται» είναι πέντε, δέκα ή είκοσι ετών και εντελώς εκτός κοινωνικής πραγματικότητας, ενώ το ρεπορτάζ και ο σχολιασμός περιορίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και στη μεγάλη έξοδο του Δεκαπενταύγουστου. 

Κάπως έτσι θέλει να οργανώσει το τηλεοπτικό μας μέλλον η κυβέρνηση, σε μία προσπάθεια να περιορίσει την ενημέρωση για την πολιτική που εφαρμόζει και τις συνέπειες που έχει για την οικονομία και την κοινωνία. 

Η ελληνική τηλεόραση, σχεδόν στο σύνολό της, τείνει να μετατραπεί αυτές τις ημέρες σε μηχανισμό απομόνωσης της πλειονότητας των συμπολιτών μας από την κοινωνική πραγματικότητα. Το φαινόμενο είναι εποχικό, με την έννοια ότι σε λίγες εβδομάδες θα επιστρέψουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στον τηλεοπτικό ανταγωνισμό και στην προβολή –πολλές φορές σε βαθμό υπερβολής- της αρνητικής πλευράς της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, προς το παρόν όμως βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μικρής διάρκειας πείραμα πλήρους αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, στο οποίο η σημερινή κυβέρνηση θα ήθελε να δώσει χαρακτηριστικά μονιμότητας.