Ο πολιτικός μανιχαϊσμός στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ: Από τα γεμιστά στο ιμάμ μπαϊλντί
Ο μανιχαϊσμός είναι θρησκεία που ιδρύθηκε τον 3ο αι. μ.X. και βασίζεται στη ιδέα της διαρκούς σύγκρουσης μεταξύ καλού και κακού μέσα από τα δύο ανταγωνιστικά στοιχεία, του φωτός και του σκότους.
Με βάση αυτή τη προσέγγιση, ως μανιχαϊστική χαρακτηρίζεται κάθε θεωρία ή άποψη που δέχεται ότι δεν υπάρχει παρά μόνο το καλό ή το κακό.
Από αυτήν την οπτική η πολιτική ζωή στην Ελλάδα δεν είναι μανιχαϊστική, διότι δεν υπάρχει πολιτική δύναμη, η οποία να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί το καλό.
Με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, υπάρχει η δύναμη που εκπροσωπεί το απόλυτο κακό: Η ΝΔ του Σαμαρά στην αρχή και του Μητσοτάκη τώρα.
Αυτή είναι μία εύκολη διαπίστωση για όποιον διαβάζει τις δηλώσεις των πολιτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Ο πρωθυπουργός, ο οποίος με το χέρι του έχει υπογράψει το τρίτο μνημόνιο, κατηγόρησε μόλις προχθές τον κ.Μητσοτάκη ότι θέλει να φέρει το τέταρτο μνημόνιο. Λες και τα μνημόνια είναι ιμάμ μπαϊλντί, που από μία ποσότητα και μετά πειράζει. Κάθε μέρα υπάρχει και ένα διαφορετικό πολιτικό αδίκημα ηθικού χαρακτήρα, στο οποίο έχει υποπέσει η ΝΔ, ή κάποιος από τη ΝΔ. Και πρέπει να ανατεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλει την ποινή.
Συνήθως τα επικοινωνιακά επιχειρήματα της κυβέρνησης κρατούν πολύ λιγότερο από τις μεγάλες γιορτές.
Αν αφαιρέσει κανείς την υπόθεση Siemens, που επαναλαμβάνεται σε άτακτα χρονικά διαστήματα, την υπόθεση Παπασταύρου, που κράτησε κάτι μήνες πριν εξαφανιστεί και το ότι η ΝΔ ταυτίζεται με τους καναλάρχες, που κράτησε περίπου ένα μήνα, όλα τα υπόλοιπα ήταν απελπιστικά αναλώσιμα και κρατούσαν μία ημέρα ή κάτι ώρες. Από ένα σημείο και μετά τα αιτήματα των εξηγήσεων έπαψαν να έχουν και προβολή. Υποβάλλονταν, όμως, με πεισματική επιμονή. Διότι η κυβέρνηση δείχνει να αναζητά την ιδέα που θα στριμώξει απελπιστικά τον Μητσοτάκη. Είναι βέβαιη ότι αυτή η ιδέα υπάρχει και επειδή δεν ξέρει πότε θα εμφανιστεί, δοκιμάζει κάθε μέρα και από μία. Αν δεν αποδειχθεί αποτελεσματική, θα βρεθεί άλλη.
Η αναζήτηση της ιδέας που θα στριμώξει τη ΝΔ, δείχνει να είναι κάτι σαν τη διαφήμιση του τζόκερ: «Κι αν σου κάτσει;» -«Αν σου κάτσει, σου αλλάζει τη ζωή». Η βάσιμη προσδοκία για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μπορεί ένα γεγονός να στριμώξει τη ΝΔ και να αλλάξει τη ζωή του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ελληνική πολιτική ζωή, αυτό που ενδέχεται να «του κάτσει» και να του αλλάξει τη ζωή είναι μόνο ο από μηχανής θεός των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ΝΔ, το πρόβλημα του είναι η δική του διακυβέρνηση, είναι όλα όσα είπε ότι θα κάνει και δεν έκανε και κυρίως όσα είπε ότι δεν θα κάνει και έκανε. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δε θα κριθούν από το πόσο «κακός άνθρωπος» είναι ο Μητσοτάκης, αλλά από όσα έκαναν οι ίδιοι. Κι οι ίδιοι έχουν κάνει όσα είχαν πει ότι δεν θα κάνουν. Πιθανόν να αργήσουν να το καταλάβουν. Διότι ο μόνος που κατάφερε να κυβερνήσει «για να μην έλθει ο Μητσοτάκης» ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, το 1985. Αλλά όταν εκείνος έπαιξε το μανιχαϊστικό παιχνίδι «φως εναντίον σκότους», το φως φώτιζε τις επιδοτήσεις στους αγρότες και τις προσλήψεις για τα «δικά μας παιδιά» στις ΔΕΚΟ. Μανιχαϊσμός με κακό χωρίς καλό δεν υπάρχει.
Με βάση αυτή τη προσέγγιση, ως μανιχαϊστική χαρακτηρίζεται κάθε θεωρία ή άποψη που δέχεται ότι δεν υπάρχει παρά μόνο το καλό ή το κακό.
Από αυτήν την οπτική η πολιτική ζωή στην Ελλάδα δεν είναι μανιχαϊστική, διότι δεν υπάρχει πολιτική δύναμη, η οποία να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί το καλό.
Με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, υπάρχει η δύναμη που εκπροσωπεί το απόλυτο κακό: Η ΝΔ του Σαμαρά στην αρχή και του Μητσοτάκη τώρα.
Αυτή είναι μία εύκολη διαπίστωση για όποιον διαβάζει τις δηλώσεις των πολιτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Ο πρωθυπουργός, ο οποίος με το χέρι του έχει υπογράψει το τρίτο μνημόνιο, κατηγόρησε μόλις προχθές τον κ.Μητσοτάκη ότι θέλει να φέρει το τέταρτο μνημόνιο. Λες και τα μνημόνια είναι ιμάμ μπαϊλντί, που από μία ποσότητα και μετά πειράζει. Κάθε μέρα υπάρχει και ένα διαφορετικό πολιτικό αδίκημα ηθικού χαρακτήρα, στο οποίο έχει υποπέσει η ΝΔ, ή κάποιος από τη ΝΔ. Και πρέπει να ανατεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλει την ποινή.
Συνήθως τα επικοινωνιακά επιχειρήματα της κυβέρνησης κρατούν πολύ λιγότερο από τις μεγάλες γιορτές.
Αν αφαιρέσει κανείς την υπόθεση Siemens, που επαναλαμβάνεται σε άτακτα χρονικά διαστήματα, την υπόθεση Παπασταύρου, που κράτησε κάτι μήνες πριν εξαφανιστεί και το ότι η ΝΔ ταυτίζεται με τους καναλάρχες, που κράτησε περίπου ένα μήνα, όλα τα υπόλοιπα ήταν απελπιστικά αναλώσιμα και κρατούσαν μία ημέρα ή κάτι ώρες. Από ένα σημείο και μετά τα αιτήματα των εξηγήσεων έπαψαν να έχουν και προβολή. Υποβάλλονταν, όμως, με πεισματική επιμονή. Διότι η κυβέρνηση δείχνει να αναζητά την ιδέα που θα στριμώξει απελπιστικά τον Μητσοτάκη. Είναι βέβαιη ότι αυτή η ιδέα υπάρχει και επειδή δεν ξέρει πότε θα εμφανιστεί, δοκιμάζει κάθε μέρα και από μία. Αν δεν αποδειχθεί αποτελεσματική, θα βρεθεί άλλη.
Η αναζήτηση της ιδέας που θα στριμώξει τη ΝΔ, δείχνει να είναι κάτι σαν τη διαφήμιση του τζόκερ: «Κι αν σου κάτσει;» -«Αν σου κάτσει, σου αλλάζει τη ζωή». Η βάσιμη προσδοκία για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μπορεί ένα γεγονός να στριμώξει τη ΝΔ και να αλλάξει τη ζωή του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ελληνική πολιτική ζωή, αυτό που ενδέχεται να «του κάτσει» και να του αλλάξει τη ζωή είναι μόνο ο από μηχανής θεός των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ΝΔ, το πρόβλημα του είναι η δική του διακυβέρνηση, είναι όλα όσα είπε ότι θα κάνει και δεν έκανε και κυρίως όσα είπε ότι δεν θα κάνει και έκανε. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δε θα κριθούν από το πόσο «κακός άνθρωπος» είναι ο Μητσοτάκης, αλλά από όσα έκαναν οι ίδιοι. Κι οι ίδιοι έχουν κάνει όσα είχαν πει ότι δεν θα κάνουν. Πιθανόν να αργήσουν να το καταλάβουν. Διότι ο μόνος που κατάφερε να κυβερνήσει «για να μην έλθει ο Μητσοτάκης» ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, το 1985. Αλλά όταν εκείνος έπαιξε το μανιχαϊστικό παιχνίδι «φως εναντίον σκότους», το φως φώτιζε τις επιδοτήσεις στους αγρότες και τις προσλήψεις για τα «δικά μας παιδιά» στις ΔΕΚΟ. Μανιχαϊσμός με κακό χωρίς καλό δεν υπάρχει.
- Tags:
- ΜΑΝΙΧΑΙΣΜΟΣ
