Πανελλαδικός εμπαιγμός

Και ξαφνικά, ελεύθερη είσοδος στα πανεπιστήμια. Την ώρα που η δημόσια παιδεία καταρρέει και βουλιάζει στην παρακμή, η κυβέρνηση αφήνει να διαρρεύσει ότι προετοιμάζεται η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων. Η κριτική επί της ουσίας ας γίνει από τους ειδικούς, αυτούς που γνωρίζουν σε βάθος τα προβλήματα και έχουν τεκμηριωμένη άποψη, θέσεις, προτάσεις.

Ας σταθούμε στα προφανή. Όταν σε ΑΕΙ δεν δουλεύουν τα φωτοτυπικά και λείπει το χαρτί υγείας, όταν πανεπιστημιακοί χώροι προσφέρονται για διακίνηση ναρκωτικών, παραεμπόριο και άλλες παράνομες δραστηριότητες, όταν οι καταλήψεις και οι καταστροφές είναι κομμάτι της ακαδημαϊκής ρουτίνας, όταν η σύνδεση της ανώτατης παιδείας με την αγορά εργασίας είναι ανύπαρκτη, όταν η παραπαιδεία αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση, είναι προκλητικό η «μεταρρύθμιση» να ξεκινά από την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων. 

Μαζί με την καθιέρωση ψήφου στα 17 η κυβέρνηση κλείνει το μάτι σε γονείς εφήβων και μαθητές με την υπόσχεση μιας εύκολης επιτυχίας και τακτοποίησης. Το τι θα σημαίνει μια τέτοια αλλαγή για τα πανεπιστήμια, για τα σχολεία, για τα φροντιστήρια, για την ποιότητα των σπουδών, για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, τελικά για την πρόοδο της χώρας, είναι κάτι που δεν ενδιαφέρει αυτούς που αποφασίζουν. 

Η στόχευση είναι εκλογική και η επιλογή πελατειακή. Δεν φταίει κανένα μνημόνιο γι’ αυτές τις μεθοδεύσεις. Και, δυστυχώς, κανένας πιστωτής δεν θα τους σταματήσει. Οι εταίροι θα μας αφήσουν να κατεδαφίσουμε ό,τι έχει απομείνει σαν επίφαση κοινωνικού πολιτισμού. Το κατάντημα της δημόσιας παιδείας είναι αμιγώς εθνικό έργο, χωρίς ξένη συμμετοχή. Και η κατρακύλα συνεχίζεται.