Η ευτυχία του να ακούς τους Αντεντοκούμπο

Είναι τόσα τα μπασκετικά κατορθώματα του Γιάννη Αντεντοκούμπο που το ηλεκτρονικό του λήμμα στο Wikipedia χρειάζεται διαρκώς ανανέωση. Μόλις πριν τέσσερις μέρες αναδείχθηκε πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ αφήνοντας πίσω του τον Rudy Gobert (Utah Jazz) και τον Nikola Jokic (Denver Nuggets). O Greek Freak ήταν φανταστικός στη διάρκεια της περιόδου, την ολοκλήρωσε με 22.9 πόντους (56.3% στα δίποντα, 27.2% στα τρίποντα, 77% στις βολές), 8.8 ριμπάουντ, 5.4 ασίστ, 1.6 κλεψίματα και 1.9 κοψίματα ανά 35.6 λεπτά συμμετοχής σε 80 αγώνες της regular season, για να πετύχει το ακατόρθωτο: Ηγήθηκε των Milwaukee Bucks και στις πέντε βασικές στατιστικές κατηγορίες, επίδοση που είχαν πετύχει μόλις τέσσερις παίκτες στην ιστορία της λίγκας. Ο Dave Cowens (1977-78), o Scottie Pippen (1994-95), o Kevin Garnett (2002-03) και ο LeBron James (2008-09).

Πριν δύο μέρες σύμφωνα με το ΝΒΑ η φανέλα του βρέθηκε στην 8η θέση των πωλήσεων από τον Απρίλιο μέχρι και τον Ιούνιο, αφήνοντας πίσω του, τους Τζέιμς Χάρντεν, Κλέι Τόμπσον,  Ντουέιν Ουέιντ.

Την εβδομάδα που μας πέρασε το σάιτ Eurohoops.net με τον Θανάση και Γιάννη Αντεντοκούμπο διοργάνωσαν τα Antetokounbros Events στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Δυο φιλικοί αγώνες με σκοπό να μεταδώσουν τη χαρά και την αγάπη του μπάσκετ χωρίς φανατισμό, κοινωνικές διακρίσεις και αποκλεισμούς, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας και χρώματος,

Κι όσο κι αν ο κόσμος ήθελε να δει τον Γιάννη και τον Θανάση να παίζουν λίγοι ασχολήθηκαν με το μπάσκετ. Όλοι ήθελαν να τους αγκαλιάσουν, να τους μιλήσουν, να τους ακούσουν.

Η ιστορία της οικογένειας Αντεντοκούμπο είναι τόσο όμορφη που θέλουμε να την ακούμε ξανά και ξανά. Κι όχι μόνο επειδή οι αληθινά καλές ειδήσεις φαίνεται να απουσιάζουν τα τελευταία… οκτώ χρόνια από την ελληνική επικαιρότητα, αλλά επειδή οι Αντεντοκούμπο μπορούν να μεταδώσουν την ευτυχία τους. Κι η ευτυχία έστω και στιγμιαία, έστω και στην υποδιαίρεση της είναι εθιστική.

Στην Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων στα πλαίσια της θέσπισης της προπτυχιακής υποτροφίας «One of a Kind», για παιδιά που, αν και έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, δεν έχουν ακόμα εξασφαλίσει την ελληνική ιθαγένεια, εμπνευσμένη από τη διαδρομή των αδερφών Αντετονκούμπο, ο Γιάννης και ο Θανάσης παραβρέθηκαν σε μια ζωντανή συζήτηση με τη Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση Αφροδίτη Παναγιωτάκου. Η συζήτηση, η οποία μέχρι τώρα έχει ήδη σημειώσει περισσότερα από 100.000 views στο Facebook της Στέγης, αφορούσε ελάχιστα το μπάσκετ.

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός, υπάρχει υποκρισία. Και αυτό είναι χειρότερο. Στην Αμερική υπάρχει ρατσισμός, αλλά μπορείς να γίνεις οτιδήποτε στη ζωή σου. Εδώ υπάρχει υποκρισία και αυτό είναι χειρότερο. Έχω δει αρνητικό σχόλιο στο Facebook για εμάς, ότι δεν είμαστε Έλληνες και ο ίδιος άνθρωπος με συνάντησε με το παιδί του στη Γλυφάδα και μου έδωσε συγχαρητήρια λέγοντάς μου ότι τιμώ τη χώρα μας. Πήρα το παιδί του στους ώμους, βγάλαμε μαζί φωτογραφία και του είπα ευχαριστώ». Ο Θανάσης Αντεντοκμούμπο έχει ζήσει δύσκολες στιγμές στην Ελλάδα, κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις για το αντίθετο. Ωστόσο στην δική τους πραγματικότητα δεν υπήρχαν διλήμματα. Ο Γιάννης δεν είχε κανένα. «Έλληνας δεν γεννιέσαι μόνο. Γίνεσαι. Εμένα δεν μπορεί κανείς να μου πει ότι δεν είμαι Έλληνας. Εδώ γεννήθηκα, δεν ξέρω κάτι άλλο. Στην Νιγηρία δεν έχω πάει ποτέ»

Ο εθνικός μας διχασμός λίγο έλειψε να στερήσει μια καριέρα σε δύο αθλητές που ανεξάρτητα αν τιμούν, δοξάζουν ή διαφημίζουν την Ελλάδα αρχικά ήθελαν απλά να παίζουν μπάσκετ. «Έζησα δυόμιση χρόνια χωρίς ελληνικό διαβατήριο», θυμάται ο Θανάσης. «Έπαιζα φιλικά με τις Εθνικές ομάδες νέων, εφήβων, παίδων, ρωτούσαν οι αντίπαλοι γιατί δεν κατέβαινα στο τουρνουά και ο λόγος ήταν γιατί δεν είχα ελληνικό διαβατήριο. Και σαν και εμάς είναι πολλά παιδιά. Παιδιά που θα μπορούσαν να προσφέρουν στη χώρα, αλλά τους εμποδίζει το θέμα της ιθαγένειας. Δεν θα έπρεπε να είσαι οι Αντετοκούνμπο για να πάρεις ιθαγένεια».

Την ίδια στιγμή που στην κατάμεστη αίθουσα τα χειροκροτήματα συνόδευαν κάθε απάντηση των πανύψηλων νεαρών δεν μπορούσες παρά να αναρωτηθείς ∙ πόσοι από εμάς βγαίνοντας από αυτό το κτήριο θα αντιμετωπίσουμε με τους ίδιους όρους το επόμενο ακόμα παιδί μεταναστών που θα δούμε στον δρόμο;

Ίσως όσοι βούρκωσαν ακούγοντας τον Θανάση να δίνει εξήγηση στο μόνιμο πλατύ χαμόγελο που συνοδεύει κάθε του έκφραση.

«Με ρωτούν πολλοί γιατί χαμογελάς συνέχεια; Γιατί μεγάλωσα στεναχωρημένος και πια δεν είμαι».

Όμως δεν πρέπει να είναι η λύπηση ή η περηφάνια που θα αλλάξει νοοτροπίες, αλλά η συνείδηση πως δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι, προνομιούχοι και πολίτες βήτα κατηγορίας . Μη γελιέστε όσο εύκολο κι αν ακούγεται τόσο δύσκολο είναι να γίνει. Για αυτό οι Αντεντοκούμπο είναι σημαντικό να μιλάνε και εκτός παρκέ.

Ολόκληρη τη συζήτηση στη Στέγη μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ:

http://www.sgt.gr/gre/SPG1935

Δείτε το τρέιλερ της σύμπραξης των αδερφών Αντετοκούνμπο με το Ίδρυμα Ωνάση:

http://bit.ly/2u2ZB3d

Δείτε τη διαφημιστική ταινία της Aegean με τον Γιάννη πρωταγωνιστή:

Δείτε την ταινία του Milko με τον Γιάννη και τον Κώστα Αντεντοκούμπο.