To Τορίνο ήταν το εύκολο

Ο περσινός Ολυμπιακός τα έκανε όλα λάθος στον καλοκαιρινό σχεδιασμό του και τιμωρήθηκε με μια χρονιά που κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τους οπαδούς του, παρ’ ότι κατέκτησε με σχετική άνεση το πρωτάθλημα χάρη στην ποιοτική του διαφορά έναντι των αντιπάλων του και στα προβλήματά τους.

Ο φετινός Ολυμπιακός τα έκανε όλα σωστά στον καλοκαιρινό σχεδιασμό του και, παρ’ όλα αυτά, παρατάχθηκε με νέο προπονητή στον πάγκο του στο δεύτερο παιχνίδι του στους ομίλους του Champions League. Αναπάντεχο μεν, μέρος της καθημερινότητας του ποδοσφαίρου δε. Αν πέρυσι δύσκολα θα μπορούσες να κατηγορήσεις για την πορεία της ομάδας κάποιον από τους πέντε προπονητές (Μάρκο Σίλβα, Βίκτορ, Μπέντο, Βούζας, Λεμονής) που έκατσαν στον πάγκο του Ολυμπιακού, φέτος είναι ξεκάθαρο πως ο Μπέσνικ Χάσι είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την απόλυσή του.

Η επιλογή του έγινε με συγκεκριμένο κριτήριο. Με τον Ολυμπιακό να προέρχεται από μια χρονιά που αποκλείστηκε στον γ΄ προκριματικό του Champions League, επελέγη ένας προπονητής που το ίδιο χρονικό διάστημα οδήγησε τη Λέγκια Βαρσοβίας στους ομίλους του Champions League. Ήταν επίσης ένας προπονητής που είχε βιώσει την πίεση του πρωταθλητισμού, κατακτώντας το νταμπλ με την Άντερλεχτ το 2014. Από την άλλη, ήταν και ένας προπονητής που πέρυσι στη Λέγκια απολύθηκε μετά από τρεις μήνες και κάτι, καθώς μετά την πρόκριση στους ομίλους του Champions League ακολούθησαν διαδοχικές γκέλες στο πρωτάθλημα.

Μπερδεύτηκε και μπέρδεψε

Από τη στιγμή που ο Χάσι ανέλαβε τον Ολυμπιακό, όλα έγιναν όπως τα ήθελε: οι περισσότερες μεταγραφές έγιναν γρήγορα, αποκτήθηκαν ποιοτικοί παίκτες της επιλογής του, στο τέλος, αφού είχε επιτευχθεί η πρόκριση στους ομίλους του Champions League, προστέθηκαν κι άλλοι, με την ομάδα να υλοποιεί όλα του τα «θέλω». Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κατάλληλα προετοιμασμένος στα τέσσερα παιχνίδια που έδωσε στα προκριματικά, για να ακολουθήσει o κατήφορος. Μία σχετικά εύκολη νίκη επί της ΑΕΛ, μία δύσκολη επί της Λαμίας και στη συνέχεια πέντε αγώνες με απολογισμό δύο ισοπαλίες (Ξάνθη εκτός, Αστέρας εντός), δύο ήττες (Σπόρτινγκ εντός, ΑΕΚ εκτός) και μία πολύ δύσκολη νίκη, επί του Αστέρα για το Κύπελλο. Ο Χάσι πιέστηκε πολύ στην αρχή λόγω… ονόματος και καταγωγής, ήρθε σε μια ισορροπία με την πρόκριση στους ομίλους του Champions League και, αντί να επενδύσει πάνω σε αυτό, στη συνέχεια έχασε… τ’ αυγά και τα πασχάλια. Κάτι που αποδεικνύεται από μια σειρά από ανερμάτιστες επιλογές.

Η πρώτη, η απόφασή του να μην κρατήσει τον Σιώπη στην ομάδα, ο οποίος κόντρα στην Παρτίζαν στο Βελιγράδι ήταν βασικός και είχε πολύ καλή απόδοση. Την ίδια ώρα κράτησε τον Μάρτινς, τον οποίο εμφανώς δεν υπολόγιζε καθόλου. Ο Μπεν ξεκίνησε εντυπωσιακά και στη συνέχεια εξαφανίστηκε από τις επιλογές του Χάσι. Ο Κούτρης το ίδιο. Ταυτόχρονα, παίκτες έρχονταν, έπαιρναν κατευθείαν, χωρίς να γνωρίζουν καλά καλά τους συμπαίκτες τους, θέση στην ενδεκάδα και δεν ξανάβγαιναν, όπως συνέβη με τον –χαρισματικό– Οτζίτζα, τον Ζιλέ, τον Τζούρτζεβιτς, τον Ένχελς. Την ίδια ώρα σε άλλες θέσεις της ενδεκάδας υπήρχε μια συνεχής εναλλαγή παικτών, η οποία δεν υπαγορευόταν από την απόδοσή τους – φάνηκε σαν να πρέπει να παίζουν οπωσδήποτε αυτοί που έφερε ο Χάσι. Επιπλέον, άλλα δοκίμαζε στις προπονήσεις, διαφορετικές ενδεκάδες παρέτασσε στους αγώνες. Επέλεξε να παίξει κόντρα σε μια πολύ δεμένη ομάδα με απίστευτα γρήγορη ανάπτυξη, όπως η Σπόρτινγκ, με ταυτόχρονη παρουσία των Φορτούνη, Μάριν, Καρσελά, ενώ στη συνέχεια φάνηκε να τιμωρεί τον Φορτούνη για το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Τον πιο ποιοτικό Έλληνα και έναν από τους καθοριστικούς παίκτες της ομάδας, το… μονίμως ξινισμένο στιλ του οποίου ενίοτε προκαλεί δυσφορία στην εξέδρα.

Το αποκορύφωμα ήταν το ντέρμπι με την ΑΕΚ και η κάκιστη διαχείριση που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο. Δεδομένης και της συμπεριφοράς του στον πάγκο, αλλά και της αποβολής του, κατέστη σαφές πως πλέον η πίεση που ένιωθε είχε ξεπεράσει τα όριά του, δεν υπήρχε επιστροφή για τον Χάσι.

Οι παρεμβάσεις Λεμονή

Για το πρώτο και υπερβολικά δύσκολο παιχνίδι στην τέταρτη θητεία του στον Ολυμπιακό ο Τάκης Λεμονής δεν χρειάστηκε να κάνει και πολλά. Κατ’ αρχάς, ήταν ένα παιχνίδι που του ταίριαζε: εκτός έδρας, απέναντι σε έναν πολύ ανώτερο αντίπαλο, έχει δώσει πολλά τέτοια στην προπονητική καριέρα του. Η μόνη βασική απαίτηση ήταν να αποφευχθεί η συντριβή: οτιδήποτε παραπάνω ήταν κέρδος. Από κει και πέρα, ο Λεμονής έκανε μια πολύ έξυπνη διαχείριση. Παρέταξε μια ενδεκάδα που απαρτιζόταν και από παίκτες που έφερε ο Χάσι, δείχνοντας πως δεν υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια, χρησιμοποίησε παίκτες που, παρ’ ότι έπαιξαν καλά όποτε χρησιμοποιήθηκαν, δεν ανταμείφθηκαν από τον Χάσι, όπως ο Σεμπά, ο Πάρντο, ο Ζντίελαρ, ο Κούτρης, έβαλε και τον νεαρό Νικολάου να κάνει το ντεμπούτο του –αντί να χρησιμοποιήσει κάποιον παίκτη από άλλη θέση, όπως έκανε ο Χάσι–, δείχνοντας πως εμπιστεύεται το σύνολο του ρόστερ του. Στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που είχε στη διάθεσή του διάβασε σωστά τη Γιουβέντους και αποδιοργάνωσε το παιχνίδι της, παραλίγο να χαλάσει και το μυαλό της, αλλά κάπου εκεί ο Αλέγκρι έριξε στη μάχη τον Ιγκουαΐν που, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός άρχισε να κουράζεται από την υπερπροσπάθεια, άλλαξε τα δεδομένα της αναμέτρησης.

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν

Θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτό ήταν το εύκολο για τον Λεμονή, τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Εκείνο που χρειαζόταν στο Τορίνο ήταν ένα ψυχωμένο ματς αντίδρασης και το όνομα του αντιπάλου και η αλλαγή προπονητή συντέλεσαν στο να δώσουν όλοι οι παίκτες το κάτι παραπάνω και να είναι προσηλωμένοι στην αποστολή τους. Εκείνο που έχει αποδειχθεί δύσκολο μέχρι στιγμής φέτος είναι να γίνεται το ίδιο σε όλα τα παιχνίδια και δη σε εκείνα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Το καλό για τον Λεμονή είναι ότι παραλαμβάνει μια καλά προπονημένη ομάδα, με πολύ ποιοτικούς παίκτες. Το κακό είναι ότι αυτή η ομάδα μέχρι στιγμής δείχνει πως χρειάζεται εντατικά μαθήματα σε θέματα νοοτροπίας, ιδίως σε ό,τι αφορά τα παιχνίδια πρωταθλήματος. Ο Χάσι φάνηκε πλήρως ικανοποιημένος από τον εαυτό του και τους παίκτες του μετά την πρόκριση στους ομίλους του Champions και αυτό πέρασε και στους παίκτες. Ούτε δείχνουν οι παίκτες να έχουν αντιληφθεί το πόσο δυσκολότερο από τα προηγούμενα είναι γι’ αυτούς το φετινό πρωτάθλημα.

Ακολουθεί το παιχνίδι με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη, η διακοπή για την Εθνική και τέσσερα παιχνίδια-φωτιά: τα δύο με την Μπαρτσελόνα και τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός και ο Λεμονής κάθε άλλο παρά άπλετο χρόνο έχουν στη διάθεσή τους.