Στα προβλήματα του ηττημένου θα προστεθεί και η πίεση

Το επερχόμενο ντέρμπι «αιωνίων» για την Basket League παρουσιάζει μηδενικό βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ο Παναθηναϊκός έχει απόσταση τριών νικών από τον Ολυμπιακό και για να χάσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας θα πρέπει αρχικά να ηττηθεί με περισσότερους από τρεις πόντους διαφορά στο ΟΑΚΑ από τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια να χάσει άλλα δύο παιχνίδια, ή τρία, αν ο Ολυμπιακός νικήσει χωρίς να υπερκαλύψει τη διαφορά. Αν το Λαύριο είχε κάνει το θαύμα του μετά από τις δύο παρατάσεις στο ΟΑΚΑ, θα μπορούσε να γίνει συζήτηση, τώρα, δύσκολα.

Κίνδυνος εκτροχιασμού

Παρ’ όλα αυτά, το ντέρμπι των «αιωνίων» είναι σημαντικό λόγω του αντίκτυπου που θα έχει στον ψυχολογικό τομέα και δη τη δεδομένη χρονική συγκυρία. Δεν έχουμε να κάνουμε με τους προ τριών εβδομάδων Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, που πήγαιναν «τρένο» στην Ευρωλίγκα και βρίσκονταν σε πλεονεκτική θέση για την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι οφ της. Έχουμε να κάνουμε με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που βρέθηκαν λίγο πριν από τον… εκτροχιασμό στο μεσοδιάστημα. Ο Παναθηναϊκός πληγώθηκε από το δίδυμο των πρώην προπονητών του, παίζοντας στα ίσια αλλά χάνοντας οριακά από τη Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς στην Κωνσταντινούπολη και από την ΤΣΣΚΑ του Ιτούδη στο έως τότε απόρθητο ΟΑΚΑ. Ήταν δύο παιχνίδια στα οποία ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε την προφανή του πρόοδο σε σχέση με πέρυσι, παρ’ ότι διαθέτει ποιοτικά χειρότερο και με μεγαλύτερες ελλείψεις ρόστερ, αλλά ηττήθηκε σε αμφότερα.

Ακολούθησε το παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις του Γιασικεβίτσιους, ενός ακόμη πρώην «πράσινου», όπου ο Παναθηναϊκός κινδύνεψε σοβαρά με εκτροχιασμό. Όχι μόνο βαθμολογικό, εφόσον θα έχανε και θα έμενε πίσω από έναν βασικό ανταγωνιστή του για την τετράδα, ενώ θα έμενε πίσω και από Ρεάλ, Φενέρμπαχτσε, Ολυμπιακό και φυσικά την πρώτη ΤΣΣΚΑ, αλλά και με αγωνιστικό. Η Ζαλγκίρις ήταν στο -20 στο 15΄ και στο ξεκίνημα της παράτασης βρέθηκε στο +7. Δεν πανικοβλήθηκε, και από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός –παίκτες, προπονητής, οπαδοί– θεώρησαν ότι κέρδισαν, χαλάρωσαν και άρχισαν τις δοκιμές, η Ζαλγκίρις χτύπησε μεθοδικά «στο ψαχνό», με φάσεις προετοιμασμένες από τον προπονητή, επέστρεψε, και αν έπρεπε να νικήσει αυτός που έπαιξε το πιο σωστό μπάσκετ, αυτή ήταν η Ζαλγκίρις. Ο Παναθηναϊκός νίκησε, αλλά το έκανε βγάζοντας στο παρκέ τον περσινό, άναρχο εαυτό του, με μπάσκετ ατομικής πρωτοβουλίας, όχι μόνο στην επίθεση αλλά και στην άμυνα, τη φετινή σταθερά του. Μένει να αποδειχθεί αν επρόκειτο για… μεμονωμένο περιστατικό, απόρροια των όσων είχαν προηγηθεί: διαβολοβδομάδα με σωστό μπάσκετ αλλά με δύο ήττες στην Ευρωλίγκα, δύο παρατάσεις χωρίς να παίξει ποτέ άμυνα με το Λαύριο, ένα παιχνίδι που νόμισε ότι το κέρδισε πριν την ώρα του και μετά βρέθηκε προ εκπλήξεως κόντρα στη Ζαλγκίρις.

Το καλό σημάδι για τον Παναθηναϊκό είναι πως όταν τα πράγματα έγιναν πραγματικά δύσκολα, με τη Ζαλγκίρις να προηγείται με 90-83 στο ξεκίνημα της παράτασης, τότε αντέδρασε ενστικτωδώς. Και το ένστικτό του ήταν η επιστροφή στο πλάνο, σημαδεύοντας τις αδυναμίες της Ζαλγκίρις. Η άμυνα με παγίδες και ο Γκιστ κράτησαν τον Παναθηναϊκό, όλα τα καλάθια του από το 90-83 και μετά σημειώθηκαν μέσα από τη ρακέτα, όπου είχε πλέον πρόβλημα η ελλιπής, κουρασμένη και φορτωμένη με φάουλ γραμμή ψηλών της Ζαλγκίρις. Όταν ο Καλάθης πέτυχε το νικητήριο καλάθι, είναι βέβαιο πως χάρισε στον Παναθηναϊκό πολύ περισσότερα από τους δύο βαθμούς της νίκης.

Αμφιβολία

Αν για τον Παναθηναϊκό το προφανές πρόβλημα είναι η έλλειψη ενός ικανού «καθαρόαιμου» σέντερ, το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό είναι βαθύτερο. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ως προτερήματα τις βάσεις, την εμπειρία, τη σκληράδα και την ομοιογένεια του βασικού κορμού τους, τα οποία αρκούν για να καταφέρνουν να ξεπερνάνε τις περισσότερες δύσκολες καταστάσεις και αντιξοότητες, οι οποίες, σε επίπεδο τραυματισμών, θα λύγιζαν την πλειονότητα των αντιπάλων τους. Οι δύο πιο καθοριστικοί παίκτες τους, όμως, ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης, βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους και δεν έχουν τις δυνάμεις του παρελθόντος. Επιπλέον, οι παίκτες που υπερφορτώθηκαν όσο έλειπαν λόγω τραυματισμών οι υπόλοιποι (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Στρέλνιεκς) μοιραία βγάζουν κούραση αυτό το διάστημα.

Για να φτάσουμε στις εκτός έδρας δύο συντριβές σε απόσταση μίας εβδομάδας, από την Μπασκόνια και τη Χίμκι, με ενδιάμεσο σταθμό τη συντριβή της Μακάμπι στο ΣΕΦ, δηλαδή από το -32 στο +30 και μετά στο -28 και αμέσως μετά στη νέα εκτός έδρας ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα με νέα κάκιστη εμφάνιση, χρειάζεται ένα ακόμη στοιχείο. Και αυτό είναι η ελάχιστη βοήθεια που έχει πάρει από τους Αμερικανούς του, ιδίως από τους Ρόμπερτς, Τόμπσον και Γουίλτζερ, στα δύσκολα, καθώς ο Μακλίν ήταν καθοριστικός σε πολύ δύσκολα παιχνίδια, αλλά και χαμένος σε άλλα. Υπάρχει δε και ένα δομικό πρόβλημα του φετινού ρόστερ, η έλλειψη ενός αθλητικού σέντερ όπως αυτοί που είχε ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια (Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ, Μπερτς), οι οποίοι έκοβαν τα πάντα στη ρακέτα και κάλυπταν με αυτόν τον τρόπο τις αμυντικές αδυναμίες του Πρίντεζη και των περιφερειακών, οι οποίες το τελευταίο διάστημα τιμωρούνται από τις υπόλοιπες ομάδες. Ο Ολυμπιακός συνηθίζει να ξεπερνάει τα προβλήματά του χάρη στον τυφλοσούρτη των εμπεδωμένων από την πλειονότητα των παικτών του αρχών του. Το πρόβλημα είναι ότι το τελευταίο διάστημα δείχνει να βρίσκεται στα όριά του. Η 30άρα στη Μακάμπι ήταν μια αναμενόμενη για τα δεδομένα του Ολυμπιακού αντίδραση μετά τη συντριβή του από την Μπασκόνια. Εκείνο που δεν ήταν αναμενόμενο και σκόρπισε προβληματισμό ήταν η νέα ήττα με κάτω τα χέρια που ακολούθησε, από τη Χίμκι και ακόμη περισσότερο αυτή από τον Ερυθρό Αστέρα.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, το ντέρμπι «αιωνίων» θα δημιουργήσει νέα δεδομένα για τους «αιωνίους», παρ’ ότι δεν έχει βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ο νικητής θα αποφύγει τον κίνδυνο εκτροχιασμού, ενώ για τον ηττημένο στο δύσκολο διάστημα που περνάει θα προστεθεί και η πίεση από τους οπαδούς και όχι μόνο, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο την επιστροφή του στα προ τριών εβδομάδων επίπεδά του.