Η καλύτερη ομάδα πήρε αυτό που ήθελε από την τριάδα των αναμετρήσεων μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού - Free Sunday
Η καλύτερη ομάδα πήρε αυτό που ήθελε από την τριάδα των αναμετρήσεων μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού

Η καλύτερη ομάδα πήρε αυτό που ήθελε από την τριάδα των αναμετρήσεων μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού

H τριάδα των αγώνων του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ είχε την ποδοσφαιρικά αναμενόμενη εξέλιξη. Η καλύτερη ομάδα πήρε αυτό που ήθελε, η ΑΕΚ πήρε το τεράστιο στην οικονομία του πρωταθλήματος «διπλό» στο Καραϊσκάκη και τρεις μέρες αργότερα και την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου.

Τα αποτελέσματα των δύο νικηφόρων για την ΑΕΚ αγώνων καθορίστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τον αμέσως προηγούμενο αγώνα. Στο 0-0 του Καραϊσκάκη για το Κύπελλο ο Χιμένεθ πήρε τη «λευκή» ισοπαλία με στόχο την οποία κατέβασε την ομάδα του. Το συμπέρασμά του ήταν πως το πλάνο ήταν αποδοτικό και μπορούσε να το επαναλάβει στο πρωτάθλημα. Το αντίστοιχο συμπέρασμα του Γκαρθία ήταν πως από την ΑΕΚ δεν έχει να φοβηθεί και πολλά και πως θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα παιχνίδι όπου θα μπλόκαρε την ΑΕΚ και θα έψαχνε το ένα γκολ της νίκης φορτώνοντας σταδιακά με επιθετικογενείς παίκτες την ομάδα του. Επειδή όμως δεν γνωρίζει ακόμη καλά την ομάδα του, δεν γνώριζε ότι οι παίκτες του φέτος δεν αισθάνονται ασφαλείς αμυντικά, δυσκολεύονται να εξαργυρώσουν στην άμυνα ό,τι κερδίζουν στην επίθεση. Το παιχνίδι που είχε στο μυαλό του ο Γκαρθία δικαιώθηκε τη στιγμή που ο Ανσαριφάρντ έκανε το 1-0 στο 81΄. Και αμέσως μετά ξεκίνησε η αποδόμησή του. Η ΑΕΚ συνέχισε να κάνει το προσχεδιασμένο παιχνίδι της, ο Ολυμπιακός αγχώθηκε να κρατήσει το αποτέλεσμα, η ΑΕΚ ισοφάρισε από μία στημένη φάση, ο Ολυμπιακός πανικοβλήθηκε, η ΑΕΚ νίκησε αξιοποιώντας τη μοναδική φορά στο παιχνίδι που αναπτύχθηκε γρήγορα. Πέρα από τα υπόλοιπα, στο τέλος μέτρησαν κυρίως η θέληση, η αποφασιστικότητα και η νοοτροπία των παικτών της ΑΕΚ, αυτό που στην αθλητική διάλεκτο λέγεται «ψυχή».

Η τελική έκβαση του δεύτερου παιχνιδιού διαμόρφωσε τα δεδομένα του τρίτου. Πλέον η ΑΕΚ –έχοντας νικήσει και στον πρώτο γύρο τον Ολυμπιακό με επική ανατροπή, ενώ πέρυσι τον είχε επίσης αποκλείσει από το Κύπελλο– είχε προσθέσει στα ατού της ενόψει της αναμέτρησης και τη σιγουριά ότι είναι καλύτερη, ότι «έχει» τον Ολυμπιακό. Παρ’ ότι αυτή τη φορά ο Γκαρθία –από το νοσοκομείο λόγω σκωληκοειδίτιδας– ξεκίνησε στην ενδεκάδα αυτούς για τους οποίους είχε κατηγορηθεί στο πρώτο παιχνίδι επειδή τους άφησε εκτός βασικού σχήματος, Ανσαριφάρντ και Μάριν, οι οποίοι σχημάτιζαν την τετράδα της επίθεσης μαζί με Φορτούνη και Μιραλάς, ελάχιστα άλλαξαν, η ΑΕΚ ήταν και πάλι αυτή που επέβαλε το παιχνίδι της. Άφησε να περάσει το πρώτο ημίχρονο χωρίς να απειληθεί και χωρίς να ρισκάρει, ανέβασε ταχύτητα στο δεύτερο και ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Η ΑΕΚ πίεσε ψηλά, είχε διαρκώς την μπάλα στα πόδια της, δημιούργησε φάσεις και προηγήθηκε μάλλον εύκολα με 2-0. Ο Ολυμπιακός μείωσε σε 2-1 στην πρώτη φορά που επισκέφτηκε την περιοχή του Μπάρκα στο δεύτερο ημίχρονο αλλά, σε αντίθεση με ό,τι έκανε ο ίδιος στο Καραϊσκάκη, η ΑΕΚ δεν πανικοβλήθηκε και κράτησε τη νίκη και την πρόκριση.

Η γενική εικόνα

Τα δεδομένα του κάθε παιχνιδιού προέκυπταν από το προηγούμενο λοιπόν, ωστόσο η γενική εικόνα των τριών αναμετρήσεων προέκυψε από το σύνολο των επιλογών που έκαναν οι δύο ομάδες –διοίκηση, προπονητές, παίκτες– φέτος.

Η ΑΕΚ διατήρησε τον Χιμένεθ, τον στήριξε, ενίσχυσε με γρήγορες και ουσιαστικές, χωρίς να είναι εντυπωσιακές, κινήσεις την ομάδα της. Ο προπονητής, προφανώς σε συνεννόηση με τη διοίκηση, δεν ξεχώρισε καμία διοργάνωση. Ανεξαρτήτως των προβλημάτων, τραυματισμών ή άλλων, η ΑΕΚ πάλεψε όλα τα παιχνίδια της, δεν άφησε τίποτα και σταδιακά αυτό πέρασε στη νοοτροπία των παικτών. Η ΑΕΚ είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που παραμένει μέσα και στους τρεις στόχους της, Κύπελλο, Europa League και πρωτάθλημα, έχει συνηθίσει να παίζει σε υψηλούς αγωνιστικούς ρυθμούς διαρκώς και αυτό φαίνεται. Επιπλέον, στον δεύτερο χρόνο του στην ομάδα ο Χιμένεθ γνωρίζει άριστα το ρόστερ του και τις δυνατότητες των παικτών του, όπως και οι παίκτες τα «θέλω» του προπονητή της, με συνέπεια ο Ισπανός να μπορεί να αλλάζει σχήματα και πρόσωπα ανάλογα με τις συνθήκες της εκάστοτε αναμέτρησης και η απόδοση της ομάδας του να παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η ΑΕΚ είναι καλύτερη ομάδα από τον φετινό Ολυμπιακό, παρ’ ότι έχει λιγότερο από το μισό μπάτζετ του και σαφώς μικρότερο μπάτζετ και από τον ΠΑΟΚ. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και ο μεγάλος κίνδυνος ενόψει της συνέχειας. Το ρόστερ της δεν είναι αρκετά μεγάλο και ποιοτικό ώστε να αντεπεξέλθει μέχρι τέλους στις υποχρεώσεις της σε τρεις διοργανώσεις, ιδίως αν προκριθεί επί της Ντινάμο Κιέβου και προστεθούν κι άλλα πολύ υψηλής έντασης παιχνίδια, όπως είναι τα νοκ άουτ του Europa League. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξαρτήτως κατάληξης της φετινής χρονιάς, η νοοτροπία που έχουν χτίσει οι παίκτες της θα αποτελέσει παρακαταθήκη ενόψει των επόμενων σεζόν.

Όλα λάθος

Ο Ολυμπιακός, από την πλευρά του, προερχόταν από μία σεζόν μεγάλων εξόδων, εφόσον πέρυσι δεν είχε καταφέρει να προκριθεί στους ομίλους του Champions League. Ο ξεκάθαρος στόχος ήταν η είσοδος στους ομίλους του Champions League και βάσει αυτού έγιναν η επιλογή του προπονητή, η προετοιμασία και οι μεταγραφές. Ο στόχος επετεύχθη αλλά με μεγάλο κόστος, όπως αποδεικνύεται, στη συνέχεια της σεζόν, εφόσον η ομάδα επελέγη να φορμαριστεί πρόωρα και πλέον υστερεί, πέραν των υπολοίπων, σε φυσική κατάσταση έναντι των ανταγωνιστών της.

Επιπλέον, ο Ολυμπιακός συνέχισε για δεύτερη διαδοχική χρονιά να αλλάζει προπονητή με ρυθμό, κατά μέσο όρο, έναν ανά τρίμηνο, όπως και συνέχισε την πρακτική του των τελευταίων ετών των σαρωτικών αλλαγών στο ρόστερ από χρονιά σε χρονιά, ενίοτε και από μεταγραφική περίοδο σε μεταγραφική περίοδο. Παίκτες έρχονται και φεύγουν χωρίς κανένα δέσιμο με την ομάδα, αρκετοί εξ αυτών φέρνουν σημαντικά έσοδα στα ταμεία της ΠΑΕ, χρησιμοποιώντας την όμως σαν σκαλοπάτι για την καριέρα τους. Συνεπώς είναι λίγοι αυτοί που συνδέουν την ανέλιξη της καριέρας τους με την πρόοδο της ομάδας. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που παρακολουθούμε. Παίκτες με δεδομένη αξία και ποιότητα αποδίδουν πολύ κάτω των δυνατοτήτων τους, όντας μπερδεμένοι και σε μεγάλο βαθμό έχοντας χάσει το κίνητρό τους από τις διαδοχικές αλλαγές προπονητών. Ο θαυμάσιος Οφόε του ξεκινήματος της σεζόν αυτή την εποχή θυμίζει παλαίμαχο, ο Φορτούνης έχει παρασυρθεί στη γενική μετριότητα κ.ο.κ. Απόρροια των παραπάνω είναι και η εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα.

Παρά φύσιν

Δέκα αγωνιστικές πριν από το τέλος του πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός βρίσκεται τρίτος, τέσσερις βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ και δύο πίσω από την ΑΕΚ. Για έναν… κανονικό Ολυμπιακό της σύγχρονης εποχής κάθε άλλο παρά χαμένο θα θεωρούνταν το πρωτάθλημα, θα είχε ξεκινήσει η αντεπίθεση, με μέγιστη συσπείρωση και επίδειξη ισχύος σε όλα τα μέτωπα. Μια συνταγή πολλάκις δοκιμασμένη και πετυχημένη στο παρελθόν, εφόσον οι αντίπαλοι, μετά από τόσα χρόνια κυριαρχίας του Ολυμπιακού, μοιραία έχουν τις δικές τους ανασφάλειες και «δαίμονες» που ανά πάσα στιγμή μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια. Αντιθέτως, αυτή τη στιγμή η συζήτηση που κυριαρχεί στον Ολυμπιακό είναι τι πρέπει να κάνει το καλοκαίρι για να επανέλθει. Η περίφημη «ψύχωση» για το πρωτάθλημα φέτος μένει αλλού…