Αγχωμένοι «αιώνιοι» αναζητούν τη μεγάλη νίκη

Τουλάχιστον από μία μεγάλη νίκη χρειάζονται οι δύο «αιώνιοι» πλέον στην Ευρωλίγκα, μετά τα πρώτα τρία παιχνίδια των δύο σειρών, με τον Ολυμπιακό να χάνει στο πρώτο παιχνίδι από τη Ζαλγκίρις (και το δεύτερο να διεξάγεται την Παρασκευή το βράδυ) και τον Παναθηναϊκό να νικάει εκκωφαντικά τη Ρεάλ στο πρώτο παιχνίδι αλλά να χάνει το πλεονέκτημα της έδρας στο δεύτερο.

Το σενάριο που όλοι φοβούνταν έγινε πραγματικότητα για τον Παναθηναϊκό, καθώς είναι πολλές οι περιπτώσεις σε σειρές πλέι οφ που μια συντριπτική νίκη στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ισοϋψείς ομάδες λειτουργεί τελικά υπέρ της ηττημένης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, είχαμε κάτι πολύ παραπάνω από το γεγονός ότι μια ομάδα της ποιότητας, της ομοιογένειας και των παραστάσεων της Ρεάλ αντέδρασε σαν πληγωμένο θηρίο.

Χτύπησε στο ψαχνό

Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο παιχνίδια ο Πάμπλο Λάσο, οι συνεργάτες και οι παίκτες του ανέλυσαν πολύ σωστά τους λόγους για τους οποίους ηττήθηκαν στο πρώτο παιχνίδι, αλλά και τη δομική αδυναμία του Παναθηναϊκού. Και χτύπησαν εκεί που πονούσε, στην καρδιά της ρακέτας του Παναθηναϊκού. Βέβαια για να το καταφέρει κάποια ομάδα αυτό θα πρέπει να έχει και τα κατάλληλα εργαλεία. Η Ρεάλ τα έχει, καθώς η γραμμή ψηλών της απαρτίζεται από παίκτες με μεγάλα κορμιά, καλή τεχνική, εμπειρία και μπασκετική αντίληψη. Όχι τον λάιτ Ράντολφ των τρομακτικών προσόντων και των 8 λεπτών συμμετοχής στο δεύτερο παιχνίδι, αλλά τον 38χρονο Ρέγες, έναν μπαρουτοκαπνισμένο παίκτη που τα έχει ζήσει και τα έχει κατακτήσει όλα. Όχι το φόβητρο αλλά άβγαλτο Ταβάρες, αλλά τον πολυσύνθετο Αγιόν.

Το θέμα είναι ότι η Ρεάλ είχε τέσσερα… κανονικά μεγάλα κορμιά διαφορετικών χαρακτηριστικών, από τους οποίους ο Λάσο επέλεξε σωστά τους κατάλληλους για τις ανάγκες της αναμέτρησης. Ανάγκες που υπαγόρευαν τη μετατροπή της Ρεάλ σε μια ομάδα που στηρίζει το επιθετικό παιχνίδι της μέσα στη ρακέτα. Εξού και τα πολλά σημαντικά τρίποντα που έβαλε η Ρεάλ, όταν πλέον κυριαρχούσε, με ασίστ από τον ψηλό (3 ο Ρέγες και 5 ο Αγιόν), όταν η άμυνα του Παναθηναϊκού ενστικτωδώς έκλεισε προς τα μέσα… μήπως και σταματήσει το πάρτι στη ρακέτα της.

Από την πλευρά του, ο Παναθηναϊκός έχει έναν ημίψηλο σέντερ, ένα «τεσσάρι» στο οποίο δεν αρέσουν οι πολλές επαφές και το ξύλο στη ρακέτα, έναν παίκτη που προστέθηκε τον χειμώνα, έχει δυνατότητες αλλά πρέπει να μάθει πολλά για να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα, και τρεις ρολίστες. Αυτό ήταν το στοιχείο που έκανε τη διαφορά στο δεύτερο παιχνίδι.

Την ισορροπία είχε φέρει προηγουμένως η απόφαση της Ρεάλ να αφήσει στο ξενοδοχείο τον αφ’ υψηλού χαρακτήρα της και να μπει στο «Νίκος Γκάλης» για μία μάχη μέχρις εσχάτων: προσαρμόστηκε μέχρι και ο Ρούντι, που έκανε ένα αθόρυβο αλλά πολύ χρήσιμο για την ομάδα του παιχνίδι, ενώ πέτυχε και το καθοριστικό τρίποντο, κάνοντας το 68-68 71-68 μετά από σερί 7-0 του Παναθηναϊκού. Στο τελευταίο τρίλεπτο προσαρμόστηκε (έως… ενηλικιώθηκε μπασκετικά) και ο εξαφανισμένος από την άμυνα του Παναθηναϊκού στα προηγούμενα 77 λεπτά των δύο παιχνιδιών Ντόντσιτς: μπήκε αποφασισμένος, έριξε και έφαγε ξύλο, έκανε ένα κλέψιμο… Διαμαντίδη διαβάζοντας πάσα του Τζέιμς, έπεσε με αυτοθυσία για μια χαμένη μπαλιά στον πάγκο, μοίρασε σωστά το παιχνίδι της ομάδας του, έβαλε και τις 6 βολές που κλήθηκε να εκτελέσει. Μεγάλο κέρδος για τη Ρεάλ ενόψει συνέχειας.

Υπέρβαση

Η Ρεάλ βρήκε ήδη τη μία μεγάλη νίκη που χρειάζεται κάθε ομάδα για να φτάσει στο φάιναλ φορ. Το ερώτημα πλέον είναι αν μπορεί να βρει και ο Παναθηναϊκός στη Μαδρίτη την αντίστοιχη δική του. Για να τα καταφέρει θα πρέπει, όπως έκανε και η Ρεάλ, που κατέβηκε για… ανταρτοπόλεμο στο δεύτερο παιχνίδι (άλλο αν τελικά μέσω αυτού βρήκε και ρυθμό στην επίθεση), να κάνει μια υπέρβαση: να μπορέσει να σταθεί και να νικήσει στην έδρα αντιπάλου τέτοιας δυναμικής. Τα τελευταία χρόνια τα έχει καταφέρει μόνο μέσα σε μία τέτοια έδρα στην Ευρωλίγκα, στο γνώριμο ΣΕΦ. Όπως είπε ο Τσάβι Πασκουάλ: «Είμαστε ισόπαλοι 1-1. Αν και έχουμε την αίσθηση ότι χάσαμε μια ευκαιρία απόψε».

Μένει να φανεί πώς θα αντιδράσει ο Παναθηναϊκός στη δεδομένη απογοήτευση. Το σίγουρο είναι πως έχει τις δυνατότητες να τα καταφέρει. Άλλωστε αν δεν είχε μπει το τρίποντο του Ρούντι, είναι πολύ πιθανό ο Παναθηναϊκός να κέρδιζε, παρ’ ότι σε επίπεδο στρατηγικής είχε ηττηθεί κατά κράτος.

Όπως γνωρίζει πλέον η Ρεάλ το αδύναμό του σημείο, έτσι έδειξε και ο Παναθηναϊκός στο πρώτο παιχνίδι ότι γνωρίζει πολύ καλά πώς να εκμεταλλευτεί το αδύναμο σημείο της Ρεάλ, δηλαδή την έλλειψη δεύτερου ικανού χειριστή της μπάλας μετά τον Ντόντσιτς. Ο Παναθηναϊκός αιφνιδίασε τη Ρεάλ στο πρώτο παιχνίδι, η Ρεάλ αιφνιδίασε τον Παναθηναϊκό στο δεύτερο. Βέβαια η Ρεάλ ήταν εκείνη που, τελικά, πήρε αυτό που ήθελε. Πλέον τα δεδομένα είναι γνωστά. Στο υπόλοιπο της σειράς εκείνο που θα κάνει τη διαφορά δεν θα είναι τα αδύναμα σημεία της κάθε ομάδας, αλλά ο χαρακτήρας τους.

Καθρέφτης

Ο Ολυμπιακός, από την πλευρά του, τον χαρακτήρα της ομάδας του τον έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα, περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα. Δεν ήταν θέμα χαρακτήρα ή θέλησης η ήττα του από τη Ζαλγκίρις στο πρώτο παιχνίδι. Ήταν ξεκάθαρα θέμα αγωνιστικής κατάστασης.

Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό στη συγκεκριμένη σειρά είναι πως η Ζαλγκίρις είναι μια ομάδα που του μοιάζει πολύ σε ό,τι αφορά τις αρχές που της έχει μεταλαμπαδεύσει ο Γιασικεβίτσιους. Είναι μια ομάδα που πιστεύει απόλυτα στον προπονητή της και προσπαθεί να εκτελέσει στην εντέλεια το πλάνο του ακόμα και όταν… καίγεται ο κόσμος γύρω της, έχει ομοιογένεια, αυτοπεποίθηση, δεν τα παρατάει ποτέ, συνεχίζει να προσπαθεί να κάνει το παιχνίδι της όποια αντιξοότητα και αν της προκύψει μέσα στο παιχνίδι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως αυτή τη στιγμή είναι σε σαφώς καλύτερη αγωνιστική κατάσταση από τον Ολυμπιακό.

Οι «ερυθρόλευκοι» παίρνουν σταθερά ελάχιστα από τους Αμερικανούς τους σε όλη τη σεζόν και επιπλέον σε αυτή τη συγκυρία οι παίκτες που αναπληρώνουν το κενό των Αμερικανών έχουν τα προβλήματά τους: ο Παπανικολάου είναι εκτός, ο Πρίντεζης και ο Στρέλνιεκς έπαιξαν με ένεση στο πρώτο παιχνίδι και εμφανώς δεν έχουν βρει ρυθμό μετά τους τραυματισμούς τους, ο Μιλουτίνοφ τραυματίστηκε στο γόνατο στο πρώτο παιχνίδι και ήταν αμφίβολος για το δεύτερο. Ο Σπανούλης είναι σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά δεν μπορεί να κερδίσει μόνος του τη Ζαλγκίρις. Μια Ζαλγκίρις που ήταν η μοναδική ομάδα που είχε κερδίσει δύο φορές τον Ολυμπιακό στην κανονική περίοδο και στο πρώτο παιχνίδι των πλέι οφ έφτασε τις τρεις νίκες.

Πιο δύσκολο

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, για τον Ολυμπιακό φάνταζε πιο δύσκολο το να ισοφαρίσει τη σειρά στο δεύτερο παιχνίδι, με τα δεδομένα προβλήματα τραυματισμών και τη Ζαλγκίρις να παίζει πλέον χωρίς ιδιαίτερο άγχος, από το να πάρει μια νίκη την επόμενη εβδομάδα στο Κάουνας, όταν οι προαναφερθέντες θα είναι σε καλύτερη κατάσταση και ο Ολυμπιακός θα μπορεί να δείξει την ποιοτική υπεροχή του έναντι της Ζαλγκίρις.

update: Ο Ολυμπιακός που παρατάχθηκε στο ΣΕΦ την Παρασκευή ήταν Ολυμπιακός... από τα παλιά, ενώ το ιερό πάθος των παικτών του για τη νίκη φάνηκε πριν τον αγώνα, όταν οι Παπανικολάου και Μπόγρης αποφάσισαν να παίξουν παρά την αντίθετη οδηγία του ιατρικού επιτελείου, ενώ με ένεση έπαιξαν και οι Πρίντεζης και Στρέλνιεκς. Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τη σειρά με τις «παλιοσειρές» να βγαίνουν μπροστά και πλέον η πίεση μεταφέρεται στην Ζαλγκίρις, η οποία πλέον είναι αυτή που πρέπει να κερδίσει δύο φορές μπροστά στο κοινό της.

Δεν είναι και το πιο… εύκολο πράγμα απέναντι στον Ολυμπιακό, ιδίως αν εμφανιστεί στο Κάουνας με μοναδικό απόντα στο τρίτο παιχνίδι τον Μιλουτίνοφ. Κάτι που γνώριζε πολύ καλά ο Γιασικεβίτσιους, σε αντίθεση με την πλειονότητα των παικτών του, η αντιμετώπιση των περισσότερων στο παιχνίδι έδειχνε πως στο πίσω μέρος του μυαλού τους είχαν ότι έκαναν τη δουλειά τους στο πρώτο παιχνίδι και δεν υπήρχε λόγος να «σκοτωθούν» στο δεύτερο. Το προφανές πρόβλημα στον συλλογισμό τους είναι ότι… δεν σκότωσαν το πληγωμένο θηρίο.