Η Ρέαλ νίκησε 3-1 την Λίβερπουλ, πήρε το 3ο σερί, εγκαθίδρυσε δυναστεία - Free Sunday
Η Ρέαλ νίκησε 3-1 την Λίβερπουλ, πήρε το 3ο σερί, εγκαθίδρυσε δυναστεία

Η Ρέαλ νίκησε 3-1 την Λίβερπουλ, πήρε το 3ο σερί, εγκαθίδρυσε δυναστεία

Σε έναν τελικό στον οποίο γράφτηκε ιστορία, η Ρεάλ Μαδρίτης νίκησε με 3-1 την Λίβερπουλ και κατέκτησε το τρίτο διαδοχικό της Champions League και τέταρτο τα τελευταία πέντε χρόνια: ένα απίθανο επίτευγμα που μετατρέπει την συγκεκριμένη Ρεάλ στην κορυφαία ομάδα όλων των εποχών, την μοναδική σύγχρονη δυναστεία.

Και ο Άγιαξ και η Μπάγερν Μονάχου έχουν κατακτήσει τρεις διαδοχικές φορές το Κύπελλο Πρωταθλητριών, η δε Ρεάλ της τελευταίας τριετίας δεν είχε το επίπεδο κυριαρχίας που είχαν αυτές οι δύο ομάδες επί των υπολοίπων στην εποχή τους. Η ίδια η Ρεάλ το έχει κατακτήσει πέντε σερί φορές της δεκαετία του ’50. Κανείς όμως εκτός από την Ρεάλ δεν το έχει κατακτήσει δύο φορές σερί επί Champions League, στις σημερινές συνθήκες τρομερού ανταγωνισμού. Και η Ρεάλ πλέον έφτασε τις τρεις διαδοχικές κατακτήσεις, τέσσερις την τελευταία πενταετία και 13 συνολικά.

Ο δε Ζινεντίν Ζιντάν έγινε, προφανώς, ο πρώτος προπονητής που κατακτά τρεις διαδοχικές φορές το Champions League, ενώ είναι μόλις ο τρίτος που κατακτά τρεις φορές το Champions League-Κύπελλο Πρωταθλητριών, μετά τους Κάρλο Αντσελότι και Μπομπ Πέισλι. Το τρομερό είναι ότι η καριέρα του ως πρώτος προπονητής μετράει μόλις… 2,5 χρόνια.

Προφανώς και ο Σέρχιο Ράμος έγινε ο πρώτος αρχηγός που σηκώνει τρεις διαδοχικές φορές το Champions League, ενώ ο Κριστιάνο Ρονάλντο έγινε ο πρώτος παίκτης που κατακτά πέντε φορές το Champions League, αν και δεν ευχαριστήθηκε όσο θα ήθελε το επίτευγμά του εφόσον δεν το συνδύασε με ένα γκολ, που τόσο έψαξε.

Ο τελικός σημαδεύτηκε από τρία πράγματα. Το κλάμα του Μο Σαλάχ, την σχεδόν ξεχασμένη κλάση του Γκάρεθ Μπέιλ και τις απίστευτες γκάφες του Λόρις Κάριους.

Με το κλάμα του Μο Σαλάχ ολοκληρώθηκε το πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού. Το κομμάτι στο οποίο η Λίβερπουλ έβλεπε το πλάνο της να αποδίδει και είχε το πάνω χέρι. Η Ρεάλ είχε την μπάλα αλλά συνήθως την άλλαζε σε ακίνδυνα για την Λίβερπουλ σημεία του γηπέδου, τα οποίο γίνονταν άκρως επικίνδυνα για την Ρεάλ όταν έκλεβε η Λίβερπουλ, που πίεζε ψηλά με όλους τους επιθετικούς και μεσοεπιθετικούς της, ξεκινώντας με τρομερή ενέργεια, πίστη και όρεξη, όπως έκανε και στα εντός έδρας παιχνίδια της στα νοκ άουτ κόντρα σε Μάντσεστερ Σίτι και Ρόμα. Ο Βαϊνάλντουμ είχε αναλάβει τον Μαρσέλο και τον έβγαλε εκτός αγώνα στερώντας μεγάλο μέρος της δημιουργίας της Ρεάλ, καθώς την ίδια ώρα ο Κρόος δεν είχε τη συνηθισμένη ακρίβεια στις πάσες του, ο Ίσκο ήταν καλά κλεισμένος και αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα όταν έπρεπε να αμυνθεί και μόνο ο Μόντριτς αποτέλεσε σταθερή πηγή δημιουργικότητας για την Ρεάλ, ενώ ο Χέντερσον βοηθούσε πάνω στον Ρονάλντο, που δεν μπόρεσε ποτέ μέχρι το τέλος του παιχνιδιού να βρει ρυθμό και να γίνει επικίνδυνος.

Την ίδια ώρα η Λίβερπουλ, χωρίς να έχει τη μεγάλη φάση εκτός από ένα σουτ του Αλεξάντερ-Άρνολντ που έβγαλε ενστικτωδώς, αφού δεν είχε ορατότητα, ο Νάβας, προκαλούσε νευρικότητα στην άμυνα της Ρεάλ και έδειχνε επικίνδυνη κάθε φορά που έκλεβε και έβγαινε στην αντεπίθεση, αναγκάζοντας την Ρεάλ να είναι τρομερά προσεκτική προκειμένου να μην βρεθεί εκτεθειμένη.

Όλα αυτά μέχρι το 25, όταν σε μια μονομαχία μεταξύ κέντρο και μεγάλης περιοχής Σέρχιο Ράμος και Σαλάχ «κλείδωσαν» τα χέρια τους, ο Ισπανός είναι πολύ πιο δυνατός και στην εξέλιξη της φάσης έπεσαν, με τον Ράμος να παρασύρει τον Σαλάχ και αυτός να προσγειώνεται με δύναμη πάνω στον άλλο ώμο του, τον αριστερό, χωρίς να μπορέσει να προφυλαχτεί. Επέστρεψε για λίγο αλλά ο πόνος ήταν αφόρητος και βγήκε αλλαγή στο 30’, κλαίγοντας απαρηγόρητος.

salah

Στη θέση του μπήκε ο Λαλάνα, τον οποίο ούτε που κατάλαβε η άμυνα της Ρεάλ. Μετά από λίγο έγινε αναγκαστική αλλαγή και ο Καρβαχάλ για την Ρεάλ (αμφότερων οι τραυματισμοί δείχνουν αρκετά σοβαροί και είναι πιθανό να χάσουν το Μουντιάλ), αλλά κάθε άλλο παρά επηρέασε την εικόνα του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με την αλλαγή του Σαλάχ, που διαφοροποίησε πλήρως την εικόνα του. Η Ρεάλ σε μεγάλο βαθμό σταμάτησε να φοβάται και άρχισε να κερδίζει διαρκώς μέτρα στο γήπεδο και να κυκλοφορεί όλο και πιο άνετα την μπάλα, ενώ έφτασε και σε ένα γκολ στο 43’ που ακυρώθηκε ως οφσάιντ. Λανθασμένη υπόδειξη που όμως έφερε δικαιοσύνη, καθώς ο Μπενζεμά, που σκόραρε αλλά υποδείχθηκε ως οφσάιντ, δεν φάνηκε να είναι, σε αντίθεση με τον Ρονάλντο που όταν πήρε την πρώτη κεφαλιά, την οποία απέκρουσε ο Κάριους, ήταν εμφανώς οφσάιντ.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με μεγάλη ευκαιρία για την Ρεάλ, όταν από προσπάθεια του Μαρτσέλο και κόντρα η μπάλα έφτασε σε προνομιακή θέση στον Ίσκο, ο οποίος πλάσαρε όμορφα πάνω από τον Κάριους που έβγαινε αλλά η μπάλα κατευθύνθηκε στο οριζόντιο δοκάρι.

Στο 52’ όμως έφτασε η ώρα για την Ρεάλ να ανοίξει το σκορ με έναν εντελώς αναπάντεχο τρόπο. Ο Κρόος έκανε μια μπαλιά στην πλάτη της άμυνας για τον Μπενζεμά, η μπαλιά ήταν δυνατή και ο Κάριους βγήκε και καθάρισε άνετα. Με ανάλογη… άνεση πήγε να πασάρει χαμηλά για να ξεκινήσει την επίθεση της ομάδας του, μόνο που ο Μπενζεμά είχε ακολουθήσει, έβαλε το πόδι του και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα, με τον Κάριους να διαμαρτύρεται στη συνέχεια στον βοηθό για κάτι που μόνο ο ίδιος κατάλαβε.

Χωρίς Σαλάχ, με την Ρεάλ να έχει πάρει τα ηνία και να προηγείται με ένα γκολ-δώρο, όλα έδειχναν πως ο τελικός όδευε προς πρόωρο φινάλε. Μόνο που ο Μανέ, που προσπάθησε να παίξει και για τον Σαλάχ και χωρίς υπερβολή ήταν όλη η επίθεση της Λίβερπουλ από το 30’ και μετά, είχε διαφορετική άποψη και στο 57’, μετά από εκτέλεση κόρνερ και την κεφαλιά του Λόβρεν πρόλαβε και πετάχτηκε μπροστά από τον Νάβας και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.

Στο 60’ ο Ζιντάν έκανε την κίνηση που έκρινε τα πάντα, καθώς πέρασε στον αγώνα τον Μπέιλ, αντί του Ίσκο. Τέσσερα λεπτά αργότερα η Ρεάλ επιτέθηκε από αριστερά, με την μπάλα να καταλήγει στον Μαρσέλο, που στο δεύτερο ημίχρονο βρήκε τα πατήματά του, ο οποίος σέντραρε γλυκά με το δεξί και ο Μπέιλ έκανε το απίθανο: παρ’ ότι η μπάλα κατευθύνθηκε σχετικά χαμηλά επιχείρησε το ανάποδο ψαλίδι, έβαλε τέλεια το πόδι του και πέτυχε το καλύτερο γκολ στην ιστορία των τελικών του Champions League. Το ανάποδο ψαλίδι του Ρονάλντο στο Τορίνο κόντρα στην Γιουβέντους στα προημιτελικά ήταν καλύτερο, αλλά δεν μπήκε σε τελικό Champions League.

Η Ρεάλ έδωσε μέτρα στην Λίβερπουλ και άρχισε να ψάχνει τις αντεπιθέσεις, οι Reds είχαν ένα δοκάρι σε εκτός περιοχής σουτ του Μανέ, γενικά δεν μπορούσε να γίνει απειλητική όμως η αβεβαιότητα παρέμενε, μέχρι που στο 83’ ο Κάριους… τέλειωσε τα πάντα. Ο Μπέιλ πήρε την μπάλα στα δεξιά και πολύ μακριά από την περιοχή, ο Χέντερσον τον περίμενε από απόσταση, ο Μπέιλ ζύγισε το σουτ του και σούταρε από πολύ μακριά, η μπάλα έφυγε με δύναμη χωρίς να πάρει ιδιαίτερα φάλτσα, ο Κάριους ήταν και πάλι χαλαρός βλέποντας την μπάλα να κατευθύνεται πάνω του, δεν έβαλε σωστά το σώμα του, η μπάλα πέρασε μέσα από τα χέρια του και κατέληξε στα δίχτυα για το 3-1. Ο Κάριους πάντως ανέλαβε την ευθύνη ζητώντας συγγνώμη από τους οπαδούς της Λίβερπουλ.

O Ρονάλντο προσπάθησε μέχρι το τέλος να βρει ένα γκολ, όμως στη μία περίπτωση ο Ρόμπερτσον του έκλεψε την μπουκιά από το στόμα, στην δεύτερη ο Μπέιλ δεν του γύρισε την μπάλα ενώ ήταν αμαρκάριστος, στην τρίτη κι ενώ είχε αρχίσει τα τσαλίμια μέσα στην περιοχή η φάση σταμάτησε λόγω... εισβολής οπαδού στον αγωνιστικό χώρο και ο Πορτογάλος έμεινε με το παράπονο. Οπότε στις δηλώσεις του μετά την λήξη του τελικού βρήκε τον τρόπο να στρέψει πάνω του τους προβολείς, αφήνοντας ορθάνοιχτο παράθυρο αποχώρησής του από τη Ρεάλ.

Ρεάλ Μαδρίτης: Νάβας, Μαρσέλο, Καρβαχάλ (37' Νάτσο), Ράμος, Βαράν, Καζεμίρο, Κρόος, Μόντριτς, Ίσκο (61' Μπέιλ), Ρονάλντο, Μπενζεμά (89' Ασένσιο).

Λίβερπουλ: Κάριους, Αλεξάντερ-Άρνολντ, Λόβρεν, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον, Χέντερσον, Μίλνερ (83' Τσαν), Βαϊνάλντουμ, Μανέ, Σαλάχ (30' Λαλάνα), Φιρμίνο.