Η Ιταλία έκλεισε τον ισπανικό κύκλο

Το λάθος της Ισπανίας κόντρα στην Κροατία ήταν διπλό: όχι μόνο παράταξε τη βασική της σύνθεση στο τρίτο παιχνίδι του ομίλου και έχοντας ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση αλλά… το έχασε κιόλας και μαζί του την πρώτη θέση του ομίλου.

Το δεύτερο λάθος είχε ως συνέπεια να αντιμετωπίσουν οι Ισπανοί τους Ιταλούς στους «16», μια ομάδα δηλαδή που κανείς δεν θέλει αντίπαλο σε νοκ άουτ και ειδικά τόσο νωρίς, όπως επίσης μια ομάδα η οποία, με την εξαίρεση του τελικού του Euro 2012, δυσκόλεψε όσο ελάχιστοι άλλοι την Ισπανία στις τρεις φορές που βρέθηκαν αντίπαλοι σε νοκ άουτ στα χρόνια της ισπανικής κυριαρχίας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Τις επιπτώσεις του πρώτου λάθους της Ισπανίας τις παρακολουθήσαμε στον αγώνα κόντρα στην Ιταλία. Στο αποχαιρετιστήριο, όπως αποδείχτηκε, παιχνίδι του στον πάγκο της Εθνικής Ισπανίας ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε έγινε ο μοναδικός προπονητής στο Euro 2016 που ξεκίνησε όλα τα παιχνίδια της ομάδας του με την ίδια ενδεκάδα. Κι αυτό παρ’ ότι είχε στα χέρια του τους πιο καταπονημένους παίκτες από τις υποχρεώσεις τους με τις ομάδες τους. Αντιθέτως, οι οκτώ από τους έντεκα παίκτες που παρέταξε ο Αντόνιο Κόντε δεν είχαν αγωνιστεί κόντρα στην Ιρλανδία, είχαν δηλαδή ένα διάστημα δέκα ημερών να ξεκουραστούν. 

Το αποτέλεσμα ήταν από τη μία να βρεθεί μια ομάδα με πολύ διαθέσιμη ενέργεια και φρεσκάδα και από την άλλη η κουρασμένη στο μυαλό και το σώμα υπερασπίστρια του τίτλου. Διαφορά που μεγεθύνθηκε από την προετοιμασία που έκαναν οι δύο προπονητές στο παιχνίδι, με τον Κόντε εμφανώς να έχει δουλέψει πολύ περισσότερο το παιχνίδι σε σχέση με τον Ντελ Μπόσκε, που βάδισε στην πεπατημένη του. 

Ιταλική υπεροχή από την αρχή μέχρι το τέλος

Έτσι, η Ιταλία πήρε εξαρχής τον έλεγχο της αναμέτρησης, πιέζοντας πολύ την πρώτη πάσα των Ισπανών, κερδίζοντας τη μάχη του κέντρου και έχοντας σε πολύ καλή μέρα τον Ντε Σίλιο από αριστερά, που εκμεταλλεύτηκε ξανά και ξανά τους διαδρόμους που του άφησε η ισπανική άμυνα και παράλληλα ήταν καταπληκτικός ανασταλτικά, και τον Έντερ, που έπαιξε πίσω και δεξιά από τον Πελέ. Η Ιταλία είχε τρεις καλές ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο, προτού ανοίξει το σκορ στο 33’, όταν ο Έντερ εκτέλεσε πολύ δυνατά ένα φάουλ, η μπάλα πήγε πάνω στον Ντε Χέα που ήταν αδύνατον να αποκρούσει σταθερά, Μπονούτσι και Ντε Χέα έπεσαν στην μπάλα και τελικά την αναμπουμπούλα εκμεταλλεύτηκε ο Κιελίνι, που έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα. Ο Ντε Χέα ήταν σε εξαιρετική μέρα και στο τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου απέκρουσε εντυπωσιακά την προσπάθεια του Τζακερίνι. 

Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου η Ιταλία, που στο πρώτο ημίχρονο είχε μοιρασμένη κατοχή της μπάλας με την Ισπανία, άλλαξε προσανατολισμό, καθώς άφησε πολύ λογικά την μπάλα στους Ισπανούς και περίμενε την ευκαιρία της στην κόντρα. Η ισπανική πίεση ήταν κάτι το αντιμετωπίσιμο για την ιταλική άμυνα, οι Ισπανοί είχαν τρεις ευκαιρίες στο δεκάλεπτο μεταξύ 70’-80’, ωστόσο και πάλι οι μεγάλες ευκαιρίες ήταν ιταλικές: ο Ντε Χέα νίκησε τον Έντερ στο τετ-α-τετ, νίκησε και τον Ινσίνιε, ωστόσο δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα στις καθυστερήσεις, όταν μετά από οργανωμένη αντεπίθεση των Ιταλών ο Ινσίνιε άνοιξε την μπάλα στον Νταρμιάν, ο οποίος κινήθηκε προς την περιοχή και πάσαρε στον Πελέ, ο οποίος σούταρε απευθείας για το 2-0, υπογράφοντας έτσι την μεγάλη και απολύτως δίκαιη ιταλική νίκη.

Έχοντας κερδίσει την Ισπανία για πρώτη φορά μετά από 22 χρόνια πλέον οι Ιταλοί πηγαίνουν με ανεβασμένη ψυχολογία στον προημιτελικό με την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, μιας ομάδας επίσης καλύτερης ποιοτικά από τους ίδιους αλλά κόντρα στην οποία έχουν σπουδαία παράδοση θετικών αποτελεσμάτων. 

Ιταλία: Μπουφόν, Κιελίνι, Μπαρτσάλι, Μπονούτσι, Φλορέντσι (84' Νταρμιάν), Ντε Σίλιο, Παρόλο, Ντε Ρόσι (54' Τιάγκο Μότα), Τζακερίνι, Έντερ, Πελέ (81' Ινσίνιε)

Ισπανία: Ντε Χέα, Σέρχιο Ράμος, Πικέ, Αλμπα, Χουανφράν, Μπουσκέτς, Φάμπρεγας, Ινιέστα, Νολίτο (46' Αντούριθ, 81' Πέδρο), Σίλβα, Μοράτα (70' Λούκας).