Κύπελλο… τέλος: Όλοι και όλα λάθος

Για πρώτη φορά μετά από 54 χρόνια και εκτός της περίπτωσης νέας ανατροπής η φετινή σεζόν θα ολοκληρωθεί χωρίς την ανάδειξη Κυπελλούχου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο, μετά την απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή να ματαιώσει το υπόλοιπο της διοργάνωσης λόγω της διακοπής του ημιτελικού μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού στην Τούμπα.

Πρόκειται για μία απόφαση που έχει το δικαίωμα να πάρει ο υφυπουργός Αθλητισμού βάσει του αθλητικού νόμου που ψηφίστηκε πέρυσι, αποφασίζοντας δηλαδή την αναβολή της αγωνιστικής δράσης στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της βίας στα γήπεδα. Επιπλέον, αναβλήθηκε και το επικείμενο παιχνίδι της Super League μεταξύ Ηρακλή και Ολυμπιακού στο Καυτανζόγλειο, ενώ όπως φαίνεται σε περίπτωση νέων σοβαρών επεισοδίων πρόθεση της κυβέρνησης είναι να διακοπεί γενικά η αγωνιστική δράση και στη Super League.

Σοκ

Το σίγουρο είναι πως στην κατάσταση που έχει οδηγηθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται ένα ισχυρότατο σοκ: έχουμε να κάνουμε με έναν εκρηκτικό συνδυασμό καχυποψίας από τη μεριά των οπαδών, σφοδρής σύγκρουσης επιχειρηματικών συμφερόντων στο επίπεδο των μεγάλων «παικτών» του χώρου, αδιαφάνειας, μεροληψίας και προκλητικών επιλογών από την ΕΠΟ και μιας κυβέρνησης που αδυνατεί, όπως και όλες οι προηγούμενες, να αντιμετωπίσει την κατάσταση, καταφεύγοντας σε σπασμωδικές αντιδράσεις. Όσο κι αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει δείξει κάπως μεγαλύτερη θέληση και έχει πετύχει κάποιες μικρές νίκες.

Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το γεγονός πως οι αγώνες των ομαδικών αθλημάτων, ιδίως τα ντέρμπι, πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για… μπάχαλα και προσελκύουν, μεταξύ άλλων, το ανάλογο «κοινό». Είναι πολύ χαρακτηριστική η περίπτωση του ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στον πρώτο γύρο, το οποίο δεν ξεκίνησε ποτέ, και πρόσφατα έγινε γνωστό πως μέρος στα επεισόδια έλαβε και 24μελης εγκληματική ομάδα (μέλη της οποίας ήταν εγγεγραμμένα σε σύλλογο οργανωμένων οπαδών του Ατρόμητου) νεαρών οι οποίοι είχαν γενικότερη παραβατική συμπεριφορά και κατηγορούνται για πρόκληση επεισοδίων και επιθέσεις σε αστυνομικούς σε πορείες, διαδηλώσεις και αθλητικά γεγονότα, ληστείες, κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών κ.α.

Τιμωρούνται όλοι οι άλλοι

Το ερώτημα είναι αν το σοκ που χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η ματαίωση των υπόλοιπων αγώνων του Κυπέλλου, με τον υφυπουργό Αθλητισμού κ. Κοντονή να καταγγέλλει παράλληλα την ΕΠΟ για τον τρόπο που παίρνει τις αποφάσεις της αλλά και τον διαιτητή Παππά.

Η απάντηση είναι προφανώς και όχι. Πρόκειται άλλωστε για μία σαφώς άδικη απόφαση η οποία ευνοεί τον ΠΑΟΚ, η συμπεριφορά των οπαδών του οποίου οδήγησε στη λήψη της απόφασης! Κι αυτό γιατί ο Δικέφαλος του Βορρά δεν θα χρειαστεί πλέον να υλοποιήσει την απόφαση του Ιβάν Σαββίδη να μην κατέβει στο δεύτερο παιχνίδι, αποφεύγοντας την επιπλέον τιμωρία. Εκείνοι που τιμωρούνται είναι οι τρεις άλλες ομάδες: ο Ολυμπιακός, που ήταν ήδη στον τελικό και χάνει την ευκαιρία να κατακτήσει το νταμπλ. Η ΑΕΚ, που χάνει την ευκαιρία να κατακτήσει έναν τίτλο τη φετινή σεζόν. Ο Ατρόμητος που χάνει την τελευταία ευκαιρία που του απέμεινε για ευρωπαϊκή έξοδο, φυσικά και για την κατάκτηση τίτλου. Επιπλέον, τιμωρείται ο ΟΤΕ TV που είχε τα τηλεοπτικά δικαιώματα της διοργάνωσης, όπως και οι παίκτες των ομάδων που χάνουν τα όποια πριμ κατάκτησης του τίτλου, παρουσίας στον τελικό ή εξασφάλισης ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Από την άλλη πλευρά, οι υπεύθυνοι για τη διοργάνωση των αγώνων, δηλαδή η πολιτεία και η ΕΠΟ, βγάζουν έναν βραχνά από το κεφάλι τους, όπως για παράδειγμα οι ημιτελικοί μεταξύ ΑΕΚ και Ατρομήτου (με τους οπαδούς των δύο ομάδων να έχουν παράδοση μεταξύ τους επεισοδίων, όπως έγινε και στο παιχνίδι του πρωταθλήματος στο Περιστέρι). Ακόμη περισσότερο, τον βραχνά της διοργάνωσης ενός πιθανού τελικού μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ.

Λάθος ανάλυση

Πρόκειται για μία εσφαλμένη απόφαση -όπως και γενικά έχει αποδειχτεί στην πράξη εσφαλμένη η σχετική πρακτική του κ. Κοντονή- εφόσον έχει βασιστεί σε λάθος ανάλυση της κατάστασης. Η ανάλυση που έχει επικρατήσει είναι ότι υπαίτια για τα επεισόδια είναι η εκάστοτε ομάδα της οποίας οι οπαδοί «τα σπάνε». Συνεπώς τιμωρώντας βαριά ή και εξοντωτικά την ομάδα στην επόμενη ανάλογη περίπτωση θα συγκρατήσει τους οπαδούς της προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία. Μόνο που έχει αποδειχτεί στην πράξη πως αυτό δεν ισχύει. Στις περισσότερες περιπτώσεις ισχύει το αντίθετο: οι ομάδες είναι έρμαια των διαθέσεων της συγκεκριμένης μερίδας των οπαδών τους. Μιας μερίδας οπαδών που έχει γαλουχηθεί σε δύο καταστρεπτικές συμπεριφορές. Η μία είναι πως από το να ηττηθείς μέσα στο γήπεδό σου από βασικό σου αντίπαλο (ιδίως τον μόνιμο πρωταθλητή και συνήθη ευνοημένο Ολυμπιακό) είναι προτιμότερο να… χάσεις μόνος σου, διακόπτοντας το ματς. Ακόμη κι αν έτσι υπογράφεις την καταστροφή της ομάδας σου. Η δεύτερη πως η εκάστοτε ομάδα αποτελεί ιδιοκτησία των οργανωμένων οπαδών, οι οποίοι αποφασίζουν για τη μοίρα της και θεωρούν εαυτούς και την «περηφάνια» τους κάτι μεγαλύτερο από την ομάδα.

Η συνήθης ασυδοσία και ατιμωρησία των φυσικών αυτουργών των επεισοδίων οδηγεί και σε μία ακόμη παθογένεια. Οι διοικήσεις των ομάδων καταλήγουν γρήγορα στο συμπέρασμα πως είναι ανυπεράσπιστες απέναντί τους, οπότε πρέπει να τους έχουν στο πλευρό τους. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που τόσο ο Γιάννης Αλαφούζος όσο και ο Ιβάν Σαββίδης βάλουν εναντίον όλων των υπολοίπων πλην των οπαδών, τους οποίους σε μεγάλο βαθμό δικαιολογούν για τις πράξεις τους, όπως παρακολουθήσαμε την περασμένη εβδομάδα στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο επικεφαλής της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και στις δηλώσεις που έκανε μετά τη διακοπή του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο επικεφαλής της ΠΑΕ ΠΑΟ. Συνεπώς προτού φτάσει να κατηγορήσει τις ομάδες η πολιτεία θα έπρεπε να επιτελεί σωστά το δικό της κομμάτι: να φροντίζει, μέσω της αστυνομίας, για την ασφάλεια των θεατών, των ποδοσφαιριστών και όλων των συντελεστών της τέλεσης ενός αγώνα, όπως επίσης και να φροντίζει για την αντιμετώπιση των ταραξιών, συλλαμβάνοντας και παραπέμποντας στη Δικαιοσύνη τους φυσικούς αυτουργούς.

Δεν πείθουν

Εκεί που πραγματικά έχουν ευθύνη οι ομάδες (και φυσικά ο οπαδικός και όχι μόνο Τύπος) και δη οι διοικήσεις τους είναι στο αρρωστημένο κλίμα που δημιουργούν με τις δηλώσεις και τις πράξεις τους, είτε επειδή συμμετέχουν στον εν εξελίξει αδυσώπητο επιχειρηματικό πόλεμο που βρίσκει πεδίο έκφρασης και στο ποδόσφαιρο, είτε επειδή προσπαθούν να επιρρίψουν αλλού τις ευθύνες της αποτυχίας της ομάδας τους. Γι’ αυτό και κανείς δεν μπορεί να πείσει για το αγνό των προθέσεών του: ούτε αυτός που βρίσκεται «από πάνω» τα τελευταία χρόνια, ούτε οι άλλοι τρεις της λυκοσυμμαχίας ανατροπής της κατάστασης (μέσω της αλλαγής στη διοίκηση της ΕΠΟ), με απώτερο στόχο να βρεθούν αυτοί, ή όποιος από τους τρεις επικρατήσει στην… επόμενη φάση, «από πάνω».

Όπως φυσικά δεν μπορεί να πείσει και η κυβέρνηση πως έχει πραγματική πρόθεση να φέρει την κάθαρση στον χώρο του ποδοσφαίρου. Αν το αυτός ήταν πραγματικά ο στόχος δεν θα προσπαθούσε να δώσει υπερεξουσίες (που προσκρούουν στο αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ) στον υφυπουργό Αθλητισμού αλλά θα αξιοποιούσε τα μέσα που διαθέτει και τα οποία δεν προσβάλουν το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ. Κοινώς θα μπορούσε να τους «ταράξει στη νομιμότητα» όπως είχε πει και υπουργός της κυβέρνησης, αξιοποιώντας όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και στη συνέχεια τη Δικαιοσύνη.

Ακόμη και να… υποκύψει στην νέα απειλή για ποδοσφαιρικό Grexit θα μπορούσε, επιστρέφοντας το «μπαλάκι» στην ΕΠΟ, η οποία για μία ακόμη φορά επαναφέρει τον μπαμπούλα των UEFA/FIFA και της αποβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου από τις υπερκείμενες διεθνείς Ομοσπονδίες λόγω παραβίασης του αυτοδιοίκητου, με την απόφαση ματαίωσης της συνέχειας του Κυπέλλου Ελλάδος.