Από τις κασέτες του Βαρουφάκη στα τηλεφωνήματα του Τσίπρα

«Ο κ. Τσίπρας και η κ. Μέρκελ συμφώνησαν ότι είναι αναγκαία και εφικτή η εξεύρεση λύσης στο προσεχές Eurogroup της 22ας Μαΐου».

Με αυτή τη λιτή διατύπωση το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού την Τετάρτη 17 Μαΐου μας ενημέρωσε ότι την προηγουμένη είχαν συμβεί αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα, τα οποία δεν είχαμε μάθει όταν έγιναν διότι το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού σεβάστηκε την απεργία των δημοσιογράφων.

Το βασικό ερώτημα που προέκυψε μετά τις εξελίξεις στο Eurogroup είναι αν όντως του τα είπε αυτά η καγκελάριος, αλλά αυτό είναι ένα λάθος ερώτημα. Διότι αν ήθελε να τα πει δημοσίως και να τα μάθουμε, θα τα έλεγε η ίδια. Και επειδή προφανώς δεν ήθελε να τα πει, λίγη ώρα αργότερα –πάντοτε το πρωί της Τετάρτης– ο εκπρόσωπός της Στέφαν Ζάιμπερτ αρνήθηκε να επιβεβαιώσει ότι τα είπε. Δηλαδή ρωτήθηκε συγκεκριμένα και αρνήθηκε να επιβεβαιώσει ότι η καγκελάριος χαρακτήρισε «αναγκαία και εφικτή» τη συμφωνία στο Eurogroup. «Όχι, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω» είπε επί λέξει.

Πρακτικώς, δηλαδή, διέψευσε τον Έλληνα ομόλογό της, συμπεριφορά που δεν συνηθίζεται σε τέτοιο επίπεδο και δεν συνηθίζεται γιατί κανένας πρωθυπουργός δεν διανοείται να κάνει τον εκπρόσωπο Τύπου ενός ομολόγου του.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι, 28 μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να είναι άπειρος και γι’ αυτό έκανε λάθος στην προσέγγιση του θέματος: είπε αυτό που νόμισε ότι η Μέρκελ του είχε πει.

Αυτή θα μπορούσε να είναι μία ερμηνεία, αν ο κ. Τσίπρας δεν επαναλάμβανε το ίδιο λάθος, την ίδια ημέρα, με τον ίδιο τρόπο, μιλώντας με δική του πρωτοβουλία σε δημοσιογράφους, λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή.

«Η Λαγκάρντ μου είπε ότι εγώ με τον Σόιμπλε είμαι σε σύγκρουση διαπραγματευτική. Αυτό μου δημιούργησε μια ανησυχία και με το που γύρισα ζήτησα να επικοινωνήσω με τη Μέρκελ, υπό την έννοια εάν η καγκελάριος είναι πάντα μέσα στη διαχείριση. Και η καγκελάριος με διαβεβαίωσε ότι είναι “on board”. Η κ. Μέρκελ δεν θέλει να πάει σε εκλογές με ανοιχτό το θέμα της Ελλάδας» είπε ο πρωθυπουργός στην περίφημη συζήτηση, όπου απείλησε να φορέσει γραβάτα.

Προφανώς η συγκεκριμένη αποστροφή δεν ήταν προσπάθεια να διορθωθεί η διάψευση, αλλά να ενισχυθεί η «αναγκαία και εφικτή» συμφωνία στο Eurogroup. Διότι μετά τη «σεμνή» ανακοίνωση της τηλεφωνικής συνομιλίας από το γραφείο Τύπου του Μαξίμου, από τον πρωθυπουργό μάθαμε ότι η Γερμανίδα καγκελάριος:

α) κρατάει τα λουριά του υπουργού της επί των Οικονομικών και β) δεν θέλει να πάει σε εκλογές με ανοιχτό το θέμα της Ελλάδας.

Ενδιαφέροντα στοιχεία για το ρεπορτάζ της καγκελαρίας, αλλά όχι για ενημέρωση δημοσιογράφων από τον πρωθυπουργό άλλης χώρας, στον οποίο θα μπορούσε να καταλογιστεί και ανάμειξη στα εσωτερικά άλλης χώρας.

Το ερώτημα, που προκύπτει μετά τις εξελίξεις στο Eurogroup, αν όντως του τα είχε πει αυτά η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΝΤ είναι ένα λάθος ερώτημα. Διότι και να τα είπε αυτά η κ. Λαγκάρντ, δεν τα είπε για να τα πει ο κ. Τσίπρας στους δημοσιογράφους. Αν ήθελε να τα πει, θα τα έλεγε η ίδια.

Η επανάληψη της ίδιας προσέγγισης στις διαπροσωπικές σχέσεις ηγετών, οι οποίες διακρίνονται ή τουλάχιστον πρέπει να διακρίνονται από εχεμύθεια και εμπιστοσύνη, και μάλιστα μετά την ευγενική διόρθωση Ζάιμπερτ, δείχνει ότι δεν πρόκειται περί λάθους αλλά περί επιλογής.

Ο κ. Τσίπρας προτίμησε από την εμπιστοσύνη της καγκελαρίου και της κ. Λαγκάρντ τον οίκτο του κ. Καραγιαννίδη των Σερρών και του κ. Δημητριάδη της Κοζάνης, διότι «δεν κατάλαβε τι του είχαν στήσει».

Μα, αυτοί θα ψηφίζανε ούτως ή άλλως, θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος. Ναι, θα ψηφίζανε, αλλά θα το έκαναν για τις καρέκλες. Τώρα μπορούν να διατηρήσουν τις καρέκλες τους και να ισχυρίζονται, όπως έκαναν οι «28» που πρότειναν την κατάργηση της τροπολογίας την οποία είχαν ψηφίσει στα προαπαιτούμενα, ότι το έκαναν επειδή τους παρέσυρε ο πρωθυπουργικός ενθουσιασμός και το άγχος του πως θα φορέσει γραβάτα. Και εκ του ασφαλούς πλέον μπορούν να λένε «με παρέσυρε ο Τσίπρας, που νόμισε ότι θα μας δώσουν το χρέος! Αλλιώς, σιγά μην ψήφιζα εγώ τέτοια μέτρα».

Την δε επόμενη φορά που ξένος ηγέτης θα μιλήσει στον Έλληνα πρωθυπουργό ιδιωτικά, θα το μάθουμε, διότι στο Μαξίμου θα κάνουν πάρτι. Διότι ήξερε και επέλεξε να τους χρησιμοποιήσει.

Ο Βαρουφάκης τους έγραφε σε κασέτες, όσο δεν τον ήξεραν…