Ήττες κυβέρνησης-Τσίπρα σε όλα τα μέτωπα - Free Sunday
Ήττες κυβέρνησης-Τσίπρα σε όλα τα μέτωπα

Ήττες κυβέρνησης-Τσίπρα σε όλα τα μέτωπα

Εξαιρετικά δυσάρεστες είναι οι εξελίξεις για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα τις τελευταίες εβδομάδες και, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, τον λογαριασμό θα πληρώσουν η κοινωνία και η οικονομία.

Διαπραγματευτικό φιάσκο

Το Μαξίμου έχει φτάσει στο σημείο να αλλάζει πολιτικό αφήγημα κάθε μήνα, σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί τη δημοσκοπική και πολιτική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση δεν επρόκειτο να προγραμματίσει νέα μέτρα, αλλά τελικά φόρτωσε κυρίως τους μη προνομιούχους συμπολίτες μας με πρόσθετες περικοπές και επιπλέον φόρους 3,8 δισ. ευρώ, που θα παρατείνουν τη μνημονιακή λιτότητα το 2019 και το 2020. Στη συνέχεια είχαμε το παραμύθι των αντίμετρων, το οποίο υποτίθεται ότι θα εξουδετέρωνε τα μέτρα, όπως ακριβώς «εξουδετέρωσε» το επίσης ανύπαρκτο παράλληλο πρόγραμμα τα μέτρα του τρίτου προγράμματος-μνημονίου. 

Μετά ο κ. Τσίπρας διαβεβαίωσε τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι νέες θυσίες ανοίγουν τον δρόμο στην επιτάχυνση της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, η οποία με την υπογραφή που έβαλε ο ίδιος το καλοκαίρι του 2015 ετεροχρονίστηκε για μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος-μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018. Σε μια τελευταία προσπάθεια να δείξει ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί κάποιες θετικές εξελίξεις, συνέδεσε τα νέα μέτρα με τη γρήγορη ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μόλις διαπιστώθηκε ότι ούτε αυτό πρόκειται να συμβεί, υποστήριξε την αναγκαιότητα μιας συμφωνίας που θα επιτρέψει τη δοκιμαστική έξοδο του ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές.

Για το τελευταίο μπορεί να είναι βέβαιος, εφόσον το διαπραγματεύτηκε ο ίδιος σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας με τον Όμιλο Ρότσιλντ στην πολυσυζητημένη επίσκεψη-αστραπή που έκανε στη Γαλλία χρησιμοποιώντας το πρωθυπουργικό αεροσκάφος.

Ο ελληνικός λαός απορρίπτει πλέον όλα τα πολιτικά αφηγήματα που του παρουσιάζει το Μαξίμου. Μόνο 12% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι τα νέα μέτρα δεν αποτελούν τέταρτο μνημόνιο, 10% πιστεύουν ότι τα αντίμετρα μπορούν να εφαρμοστούν, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει στο 19% σε ό,τι αφορά την «αποτελεσματική» διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους.

Τα ποσοστά απόρριψης της κυβερνητικής πολιτικής στα ζητήματα που αναφέραμε κυμαίνονται από 75% έως 85%, ενώ πλέον ο κ. Τσίπρας έχει κατακτήσει και τον διόλου επίζηλο τίτλο του πρωθυπουργού που επέβαλε το πιο επώδυνο μνημόνιο με ποσοστό της τάξης του 40%, τη στιγμή που ο δεύτερος χειρότερος μνημονιακός πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, κινείται αρκετά κάτω από το 20%.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει οικονομικό αποτέλεσμα, ούτε μπορεί να πείσει την ευρύτερη κοινή γνώμη για τις βασικές επιλογές της.

Εξαίρεση Τσίπρα

Η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι έχει δημιουργήσει ισχυρές συμμαχίες στην Ε.Ε. και πως έχει καταφέρει να απομονώσει τους επικριτές της μόνο ειρωνικά σχόλια προκαλεί. Ζούμε την εξαίρεση Τσίπρα, με την έννοια ότι ολόκληρη η Ευρωζώνη προοδεύει, με βασική εξαίρεση την Ελλάδα, η οποία παραμένει βυθισμένη στην κρίση εξαιτίας των ιδεολογικών, πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και της διοικητικής, διαχειριστικής ανικανότητας των περισσότερων στελεχών της. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, ο οποίος εναλλάσσει τις γραβάτες με τα φέσια, και ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, ο οποίος ακόμη ψάχνει το τέρμα για να παίξει οικονομική μπάλα, θα ήταν διασκεδαστικοί αν δεν κόστιζε τόσο πολύ η συμπεριφορά τους στην οικονομία και στην κοινωνία.

Η Ευρωζώνη αναπτύσσεται με ετήσιο ρυθμό 1,8% και η Ελλάδα παραμένει με την οικονομία σε ύφεση. Η Γερμανία διανύει τον ένατο χρόνο συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης και καταγράφει ιστορικό χαμηλό σε ό,τι αφορά το ποσοστό ανεργίας. Η Γαλλία πραγματοποιεί με πρωτοβουλία του Προέδρου Μακρόν φιλελεύθερη στροφή στην οικονομική πολιτική της για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της και να συνεργαστεί καλύτερα με τη Γερμανία. 

Στην Ιρλανδία, η οποία μπήκε σε μνημόνιο λόγω της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος αλλά το άφησε οριστικά πίσω της το 2013 και αναπτύσσεται με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 4% έως 5%, το Δημόσιο πουλάει τη συμμετοχή του στις προβληματικές τράπεζες που χρηματοδότησε για να μην καταρρεύσουν και παίρνει πίσω τα λεφτά του. Στην Ελλάδα το πείραμα Τσίπρα-Βαρουφάκη εκμηδένισε την αξία της συμμετοχής του Δημοσίου, ύψους 40 δισ. ευρώ, στις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και προκάλεσε την αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης υπέρ ξένων επενδυτών. Μέχρι και στην Πορτογαλία, η οποία δεν έχει τον οικονομικό δυναμισμό της Ιρλανδίας ή της Ισπανίας, τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλύτερα. 

Αναφέρω ενδεικτικά ότι το επιτόκιο για το δεκαετές ομόλογο της Πορτογαλίας, η οποία έχει βγει από το μνημόνιο και καλύπτει τις ανάγκες χρηματοδότησής της από τις διεθνείς αγορές, υποχώρησε σε διάστημα μερικών εβδομάδων από το 4,2% στο 3%. Όλοι έχουν να επιδείξουν σημαντική πρόοδο, με εξαίρεση την Ιταλία, που είναι πιθανό να πάει σε βουλευτικές εκλογές τον Σεπτέμβριο σε ιδιαίτερα δύσκολες πολιτικές συνθήκες, και την Ελλάδα, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται βυθισμένη στην κρίση. Η κυβερνητική επιχειρηματολογία σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση έχει εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της και έφτασε η ώρα να ανταποκριθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι πιστωτές ελάχιστους επηρεάζει και δεν δεσμεύει την πολιτική όσων συμμετέχουν στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης.

Αγκαλιά με τον Ιβάν

Η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης δεν απέδωσε τίποτα και προκάλεσε νέα κρίση αξιοπιστίας σε βάρος της οικονομίας λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος-μνημονίου. Στην Ευρωζώνη έχουμε περιέλθει, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε κατάσταση οικονομικής απομόνωσης και αδυνατούμε, προς το παρόν, να αξιοποιήσουμε τη σημαντική πρόοδο που παρατηρείται. Και στο εσωτερικό μέτωπο η κυβερνητική ηγεσία γνωρίζει μεγάλες απογοητεύσεις.

Η προσπάθειά της να δημιουργήσει μια νέα διαπλοκή συνεργαζόμενη και με την παλιά διαπλοκή την εκθέτει πολιτικά, χωρίς να φέρνει σημαντικά κέρδη στον χώρο των ΜΜΕ. Ο κ. Τσίπρας πέρασε με προκλητική ευκολία από τη συνεργασία με τον κ. Καλογρίτσα στη συνεργασία με τον κ. Σαββίδη. Ο τελευταίος, ο οποίος έχει αποκτήσει την κακή συνήθεια να δίνει πολιτικές «εντολές» σε πρωταγωνιστές της ελληνικής πολιτικής ζωής σε άπταιστα… ρωσικά, δεν φαίνεται να έχει τις οικονομικές προϋποθέσεις για να φέρει σε πέρας τη φιλοκυβερνητική αποστολή του. Η συνεργασία του με τον κ. Μπόμπολα, από τον οποίο απέκτησε κάτω από αξιοπερίεργες συνθήκες κάτι λιγότερο από το 20% του Mega, δεν είχε καλή συνέχεια, εφόσον ο κ. Σαββίδης δεν μπόρεσε να πάρει τον έλεγχο του ΔΟΛ και του 22% των μετοχών του Mega που ελέγχει. Στον σχετικό διαγωνισμό επικράτησε ο γνωστός εφοπλιστής και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού κ. Μαρινάκης. 

Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με τις διευκολύνσεις που έκανε στον κ. Σαββίδη, χωρίς τελικά να μπορέσει να αλλάξει τον χάρτη των ΜΜΕ σε όφελός του. Ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Μητσοτάκης βγήκε ενισχυμένος και από αυτή τη δοκιμασία, εφόσον κατήγγειλε τη σχέση Τσίπρα-Σαββίδη, βάζοντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, ενώ τελικά δεν διαμορφώθηκε το τοπίο των ΜΜΕ με βάση τον επικοινωνιακό, πολιτικό σχεδιασμό του Μαξίμου.

(0 ψήφοι)