Μόνο στον Παππά και στον Σκουρλέτη έβαζαν θεσμικά εμπόδια; Στον Γαβρόγλου τίποτε;

Υπάρχουν μία σειρά αλλαγές που μπορούν να γίνουν σε πολιτικό επίπεδο και να επιφέρουν σκληρές αλλαγές σε δεδομένα που είχε η ελληνική κοινωνία. Για παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ, δημιουργεί ένα νέο τοπίο στο κομματικό σύστημα, το οποίο τα κόμματα δεν μπορούν να διαχειριστούν.

Αλλά αυτό αφορά τα κόμματα, τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ και τους προμηθευτές τους.

Όμως οι αλλαγές στην πρόσληψη από την κοινωνία της σχέσης με την πατρίδα και την ορθοδοξία, αγγίζει το σύνολο της.

“Σε κάποιον που δεν ριγεί μπροστά στη Γαλανόλευκη, σε κάποιον που δεν ανατριχιάζει στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου, σε κάποιον που δεν σκιρτά ενώπιον των Ιερών και Οσίων του Έθνους δεν λες τίποτε!”, έγραψε κάποιος προχθές.

Δεν τίθεται ζήτημα διαλόγου και ανταλλαγής επιχειρημάτων. Οι αξίες είναι αδιαπραγμάτευτες.

Ο Κώστας Γαβρόγλου είναι ο μόνος υπουργός παιδείας, ο οποίος μπήκε στη λογική των αλλαγών σε αυτό το πεδίο. Κανείς άλλος μέχρι τώρα δεν είχε τολμήσει να το αγγίξει αυτούς τους τομείς. Για παράδειγμα όταν δόθηκε η δυνατότητα εξαίρεσης από τα θρησκευτικά, υπήρχαν κάποιοι γονείς που επέλεξαν να εξαιρεθεί παιδί τους. Μετά από λίγο καιρό, το ίδιο το παιδί ζήτησε να δοθεί τέλος στην εξαίρεση, γιατί βαριόταν μόνος στην αυλή. Ήταν μόνο διότι ελάχιστοι ήταν αυτοί που έκαναν την επιλογή του προαιρετικού.

Και ξαφνικά διαπιστώθηκε ότι οι αλλαγές Γαβρόγλου που άγγιζαν τον σκληρό πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας, δεν είχαν κανένα θεσμικό εμπόδιο να εφαρμοστούν. Η διαχείριση δηλαδή της πατρίδας και της ορθοδοξίας στο σχολείο, είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής και όχι νομικής πρόβλεψης. Αν ο Γαβρογλου μπορέσει να τις επιβάλει πολιτικά, θα εφαρμοστούν. Το ΣτΕ έκρινε ως νόμιμη τόσο την επιλογή των σημαιοφόρων με κλήρωση, όσο και την πλήρη κατάργηση του εκκλησιασμού, άσχετα αν ο Γαβρόγλου διαβεβαιώνει ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει.

Αυτό που η κυβέρνηση απαξιώνει συστηματικά ως “παλιό”, δεν είχε θεσπίσει κανενός είδους εμπόδιο που να εμποδίζει την κατεδάφιση των πυλώνων πάνω στους οποίους αυτό το “παλιό” οικοδόμησε τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Αν κάποιος διαφωνεί με αυτούς τους πυλώνες, έχει τη δυνατότητα να τους αλλάξει. Το κάνει τώρα ο Γαβρόγλου γνωρίζοντας ότι κατά πάσα πιθανότητα συγκινεί παρά μικρό τμήμα της κοινωνίας. Ίσως ούτε κα τον σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν υπάρχει η δυνατότητα “δια της νομίμου οδού” να αλλάξει η πρόσληψη της πατρίδας και της ορθοδοξίας, είναι τουλάχιστον αστείο να χαρακτηρίζεται θεσμικό εμπόδιο η μη νομιμοποίηση των συμβασιούχων ή μη παραχώρηση στον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής της δυνατότητας να δίνει τηλεοπτικές άδειες, ο ίδιος προσωπικά.

Οι δικαστικές ήττες της κυβέρνησης ήταν το απαραίτητο θεσμικό εμπόδιο στην ελαστικοποίηση των κανόνων με τους οποίους πορεύεται το ελληνικό κράτος. Αν δεν μας αρέσουν οι κανόνες, υπάρχει διαδικασία να τους αλλάξουμε. Αφού πρώτα τους εφαρμόσουμε

Κι ας μην ξεχνάμε: Πρόεδρος στο Τμήμα του ΣτΕ που έκρινε νόμιμες τις ρυθμίσεις Γαβρόγλου ήταν ο αντιπρόεδρος του σώματος που έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις άδειες.

Αυτός που διέρρεαν τα email του...